اگر با همسر مشورت کنیم چه اتفاقی می افتد

همفکری با همسر در زندگی‌مشترک علاوه بر افزایش محبت باعث می‌شود تا بهترین تصمیم‌ها گرفته شود، اما چطور مشورت کنیم که به جروبحث ختم نشود؟

مشورت کردن یعنی الهام گرفتن و استفاده از افکار و نظرات فردی که با او صحبت می کنیم. زمانی که با یک یا چند نفر درباره یک موضوع خاص صحبت می‌کنیم، نظرشان را درخصوص آن موضوع می‌پرسیم و تمایل داریم از تجربه‌های آن‌ها استفاده کنیم و در نهایت تصمیم درست بگیریم، در حال مشورت‌کردن هستیم. مشورت در زندگی مشترک فواید بسیاری دارد و همه مشاوران خانواده، زوجین را به انجام این عمل توصیه می کنند.

مشورت‌کردن باعث احترام و محبت بیشتر بین زوج‌ها می‌شود و از خودخواهی و خودرایی در زندگی مشترک جلوگیری می‌کند. تفاهم و همدلی بیشتر بین زوج‌ها هم با مشورت کردن ایجاد خواهد شد، از این‌رو با اعتماد بیشتری که بین آن‌ها فراهم می‌شود، می‌توانند تصمیم‌های بهتری برای زندگی مشترک بگیرند. مشورت کردن زوج‌ها با یکدیگر باعث می‌شود که آن‌ها از زاویه‌های متفاوتی به یک موضوع نگاه کنند. در صورتی که مشورت بین زوجین نباشد، رابطه بین آن‌ها ضعیف می‌شود، صمیمیت بین‌شان کم شده و حتی سبب ایجاد احساس پوچی در طرف ‌مقابل می‌شود.

چطور مشورت کنیم که به جروبحث ختم نشود؟

مشورت کردن به معنای تحمیل نظر خودمان نیست و در مشورت رقابت معنایی ندارد. در مشورت کردن باید ذهن خودمان را از نظر و ایده شخصی‌مان خالی کنیم تا بتوانیم به نظر طرف ‌مقابل فکر و بررسی کنیم و در نهایت از بین نظرات مختلف بهترین تصمیم را بگیریم.

در صورتی که فقط به دنبال به کرسی نشاندن نظر خودمان باشیم، سبب جر و بحث می‌شود و این مشورت نیست و صرفا اطلاع‌رسانی و تحمیل نظر به همسر است که سبب ایجاد مجموعه‌ای از احساسات منفی در همسرمان می‌شود. اگر زوجین نتوانند رازدار یکدیگر باشند باعث آسیب بیشتری به یکدیگر می‌شوند.

نداشتن صبر و رازداری زوجین سبب می‌شود به مرور زوجین از مشورت‌کردن دلسرد شوند و تصمیم بگیرند برای کم‌کردن تنش و آسیب کمتر در زندگی‌مشترک، مشورت نکنند. رازدار نبودن هم سبب می‌شود مشورت به جروبحث ختم شود و اعتماد بین زوجین از پایه‌های مشورت است.

آیا باید راجع به همه چیز با همسرمان مشورت کنیم؟

بعد از ازدواج و تشکیل خانواده با همسرمان وارد مرزی می شویم که دیگران (خانواده خودمان و خانواده همسر و دوستان و همکاران و ….) در پشت این مرز قرار می‌گیرند.

تمامی اطلاعاتی را که از خارج از این مرز می‌آید، باید به همسرمان منتقل کنیم و اطلاعات داخل مرز خودمان را محفوظ نگه داریم و به هیچ عنوان منتقل نکنیم. درباره تمامی مواردی که نیاز به مشورت با همسرمان داریم، باید مشورت کنیم. در صورت مواردی از قبیل رازدار نبودن، شنونده نبودن یا سوءاستفاده از اطلاعات، توجه نکردن و همکاری نکردن در ابراز نظراتش، تحمیل نظر خودش و … بهتر است با او مشورت نکنیم یا صرفا راجع به برخی از مسائل مشورت کنیم.

همچنین از همسرمان بخواهیم این موارد را با تلاش خودش یا کمک از روان‌شناس حل کند، زیرا مشورت نکردن یا همکاری نکردن همسر در مشورت سبب می‌شود تصمیمات اشتباه بگیریم و کل خانواده( تر و خشک) درگیر تصمیم اشتباه شوند.

الگو شدن برای فرزندان با مشورت در خانواده

خلاصه کلام این که، مشورت کردن سبب ایجاد همدلی میان زن و شوهر، شخصیت دادن به همسر، تصمیم‌گیری‌های درست و اصولی برای زندگی، کم‌شدن خودخواهی، اعتماد متقابل، اثبات عشق و بیشتر شدن محبت و صمیمیت خواهد شد. حتی فرزندان خانواده از پدر و مادر می‌آموزند که مشورت کنند و با تک روی و تصمیمات اشتباه به خودشان و خانواده آسیب نزنند.

منبع: صبح مشهد