مرگ 500هزار نفر با زلزله بالای هفت ریشتر؛در زلزله شدید تهران مرده‌ها خوشبختند؛

زلزله تهران به بیخ گوش پایتخت است . مدتهاستدر شرق تهران زلزله هایی می اید هر چند  زمین‌لرزه تهران خفیف است اما می توانست یک زلزله 7/5 ریشتری در تهران باشد و زلزله ای که سال‌هاست ترس آن با شهروندان تهرانی است و کارشناسان آن را فاجعه قرن توصیف کرده‌اند رخ دهد.

چندی پیش تلفات زلزله احتمالی تهران اعلام شد.رییس کمیته عمران شورای شهر تهران از تبعات و خسارات زلزله احتمالی تهران گزارشی ارائه کرد.سید محمد آقامیری رییس کمیته عمران شورای شهر تهران گفت :بزرگترین زلزله‌ای که در جهان داشته‌ایم زلزله 9.1 ریشتری اقیانوس آرام بوده که بیشترین تلفات آن بوسیله سونامی رقم خورده، بطوریکه ۲۲۰ هزار نفر در این زلزله جان خود را از دست داده اند ولی  زلزله‌ای که برای تهران پیش بینی می‌شود با نظرات مختلفی که کارشناسان ارائه می‌کنند ۳۰۰ هزار نفر تا ۵۰۰ هزار نفر پیش بینی شده، این عددها روی کاغذ راحت است اما قطعا این موضوع شوخی نیست که چنین عددی در تهران داشته باشیم.

در زلزله شدید تهران مرده‌ها خوشبختند؛ امکان اسکان ۵ میلیون زلزله زده وجود داد؟

حالا یک جامعه شناس می گوید : «این کشور سانحه خیز است. باید فهم کنیم کجای دنیا قرار گرفته ایم.»

حسین ایمانی جاجرمی به خبرآنلاین گفت: «مسئله سوانح طبیعی، سیل، زلزله و خشکسالی برای ما باید مهم باشد و در هر تصمیم‌گیری لحاظ شود. اگر درک‌مان این است که مخاطرات طبیعی زندگی ما را تهدید می‌کند در هر تصمیم‌گیری باید این سوانح را در اولویت قرار دهیم، اما اگر زلزله شدید در تهران بیاید، باید شهر را به‌عنوان یک قبرستان بگذارید و دنبال یک جای دیگر باشید تا پایتخت درست کنید.»

او ادامه داد: «در زلزله شدید تهران کشتار تا ۲ میلیون نفر را عنوان می‌کنند.در این زلزله مردها خوشبختند چراکه مسئله اصلی زنده‌ها هستند، وقتی راه‌ها تخریب شده آیا امکان اسکان ۵ میلیون زلزله زده وجود داد؟»

این جامعه شناس بیان کرد: «مانورهای آمادگی برای زلزله چه زمانی برگزار می‌شود؟ در زلزله کرمانشاه که در تهران هم احساس شد یک عده‌ای می‌گفتند برویم ورزشگاه آزادی و عده دیگری می‌گویند نه. مدیریت بحران وجود ندارد، البته نباید آنها را ملامت کرد. ما یک زندگی پرریسک داریم. ما به‌خطر می‌خندیم. جامعه‌ای که امیدش به‌آینده را از دست بدهد کوتاه مدت فکر می‌کند. مشکل اینجاست. شما باید برای هزار سال دیگر فکر کنید. آمریکایی‌ها این کار را می‌کنند. عرب‌ها یاد گرفته‌اند به‌آینده فکر کنند. ما تصویری از آینده نداریم. داده‌های اجتماعی می‌گوید بخش عمده‌ای از مردم نسبت به‌آینده فکر نمی‌کنند. اینها هشدار است. شما می‌توانید به‌هشدار بی‌توجه باشید یا توجه کنید.»