این روزها اگر به دیوار کوچه و خیابان‌های شهر نگاهی بیندازیم، تبلیغات اقتصادی آژانس‌ها و بازاریان و همچنین متن‌های عاشقانه و یا اعتراضی، سیاسی به دیوار منازل مسکونی، دکه‌ها، مغازه‌ها، مدارس، ادارات و اماکن آموزشی و ورزشی را مشاهده می‌کنیم.
دیوارنویسی و اقدامات این چنینی چهره شهر را مخدوش می‌کند و یکی از عوامل نازیبایی شهر است و شعارنویسی و نقاشی که بر روی دیوار بدون اجازه صاحب ملک انجام شود، آسیب رساندن و تخریب است و یک عمل غیراخلاقی محسوب می‌شود. از نظر جامعه‌شناسی دیوارنویسی بیشتر محتوایی و جایگاهی است. ممکن است بهترین موقعیت یک دیوار زمانی تبدیل به بدترین موقعیت شود. دیوار یک منبع علمی نیست، توده مردم به اعتبار حرف توجه ندارند و یک موقع ممکن است به یک کتاب ضعیف استناد کنند و تحقیق نکنند محتوای آن کتاب چقدر معتبر است..
.پوریا پاکیزه / ایسنا
