داروهایی که خشکی چشم را بوجود می آوردند

خشکی چشم یک بیماری دردناک است که در افراد بالای ۵۰ سال شایع‌تر است و کسانی که از لنز استفاده می‌کنند یا مدت طولانی به صفحه کامپیوتر یا دیگر وسایل الکتریکی مانند موبایل خیره می‌شوند اغلب به آن دچار می‌شوند.

به گزارش عرشه آنلاین، یکی دیگر از دلایل احتمالی خشکی چشم می‌تواند داروها باشد، که در اینجا برخی از رایج‌ترین آنها را بررسی می کنیم.

آنتی هیستامین‌ها: اگر به گرده، گرد و غبار یا حیوانات خانگی حساسیت دارید، آنتی‌هیستامین‌ها می‌توانند به تسکین علائمی مانند آبریزش بینی، عطسه و خارش چشم کمک کنند. اما این داروها همچنین می‌توانند لایه اشکی را که چشم را روان و سالم نگه می‌دارد، خشک کنند. افرادی که آنتی‌هیستامین مصرف می‌کنند ممکن است اشک کمتری تولید کنند و این اشک‌ها سریعتر تبخیر می‌شوند.

داروهای آکنه: محصولات ساخته شده از اسید رتینوئیک تولید اشک را کاهش می‌دهد. داروهای آکنه با کاهش میزان تولید چربی، آن را درمان می‌کنند، به همین دلیل است که پوست فوق‌العاده خشک می‌شود.

مسدودکننده‌های بتا: یکی از رایج‌ترین داروهای قلبی هستند و اثرات مختلفی بر روی چشم دارند. این داروها باعث می‌شوند که قلب خیلی سخت کار نکند، اما برخی از ریز اجزای اشک را کاهش می‌دهند و تولید مایع (در چشم) را کاهش می‌دهند.

دیورتیک‌ها (داروهای ادرارآور): این داروها برای کاهش فشار خون بالا نیز استفاده می‌شوند. آنها روی کلیه‌های کار می‌کنند تا میزان نمک و آب را که از بدن عبور می‌کند، افزایش دهند و باعث کاهش کلی مایعات می‌شود که از رگ‌های خونی عبور می‌کند و فشار خون را کاهش می‌دهد. کاهش مایعات در بدن می‌تواند بر چشم‌ها و توانایی آنها برای تولید اشک تاثیر بگذارد.

داروهای مربوط به اختلالات گوارشی: برخی داروها که با کاهش میزان اسید در معده کار می‌کنند، تولید اشک را مختل می‌کنند.

اگر احتمال می‌دهید که خشکی چشم شما ممکن است ناشی از یک داروی تجویزی یا بدون نسخه باشد، مصرف آن را قطع نکنید یا بدون مشورت با پزشک، به سراغ گزینه دیگری نروید. 

صرف نظر از آنچه که ممکن است باعث خشکی چشم شود، مهم است که برای یافتن درمان مناسب به چشم‌پزشک خود مراجعه کنید. زیرا یک بیماری مادام‌العمر، پیش‌رونده و بالقوه مضر چشم است و اغلب به عنوان یک مشکل جدی به آن فکر نمی‌کنیم، اما با بالا رفتن سن بدتر می‌شود و درمان آن بسیار مهم است.

 این بیماری می‌تواند توانایی شما را برای انجام کارهایی که می‌خواهید انجام دهید مختل کند و تشخیص و درمان مناسب می‌تواند به شما کمک کند تا دوباره از زندگی لذت ببرید./ سلامت