ماجرای فوت پزشک خانم مریوانی چیست؟ چند روایت از مرگ آنی میترا آسوده

اخیراً در فضای مجازی خبری با این مضمون که "یک بیمار بدحال در بیمارستان بوعلی مریوان فوت می‌کند و بستگان این بیمار پس از تخریب تجهیزات بیمارستان، "دکتر میترا آسوده" تنها جراح زن در استان کردستان را مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند. در جلسه دادگاه نیز به این بیمار تهدید و توهین شده و این دکتر مرگ خودخواسته (خودکشی) را به زندگی ترجیح داده است" منتشر و در حال دست به دست شدن است.

 در هفته اول فروردین ماه امسال در بیمارستان بوعلی مریوان همراهان یک بیمار بد حال پس از درگذشت وی در بخش مراقبت‌های ویژه به متخصص زن جراح آن شیفت «میترا آسوده»  هجوم آورده و او را مورد ضرب و شتم  و اهانت قرار دادند. این پزشک بعد از چالش‌های بسیار اقدام به خودکشی کرد و مرگ او بین کاربران هیجان و ناراحتی به وجود آورد. 

روایت کانالهای تلگرامی ، خودکشی بوده است

 چند کانال تلگرامی پزشکی از خودکشی یک پزشک خانم اهل مریوان به نام میترا آسوده خبر داده‌اند.

شنیده شده است که او با شکایت بستگان یکی از بیماران فوت شده به زندگی خود پایان داده است.

در هفته اول فروردین ماه امسال همراهان یک بیمار بد حال پس از درگذشت وی در بخش مراقبت‌های ویژه به این پزشک خانم هجوم آورده و میترا آسوده را مورد ضرب و شتم  و اهانت قرار دادند.

این افراد سپس بخشی از بیمارستان را تخریب کردند.خبرگزاری ایرنا در آن زمان نوشته بود که خانم آسوده از خانواده فرد فوت شده شکایت نکرده بود و مقامات از این پزشک مریوانی دلجویی کرده بودند.

میترا آسوده، متخصص جراحی عمومی، تنها جراح زن بود که در کردستان فعالیت می‌کرد.

بهرام عین اللهی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیز ضمن ابزار تاسف از رفتار دور از اخلاق افراد خاطی نسبت به بانوی جراح بیمارستان بوعلی مریوان، خواستار رسیدگی فوری و قانونی دستگاه‌های مسئول در استان کردستان شده بود.

روایت تسنیم ، خودکشی نبوده است

تسنیم خبرگزاری نزدیک به سپاه نوشت : در حالی در فضای مجازی علت فوت این دکتر خودکشی اعلام شده است که پیگیری‌های تسنیم حاکی از این است که ماجرای درگیری مربوط به اواخر اسفندماه سال ۱۴۰۰ بوده که این خانم در بیمارستان بوعلی مریوان یک جراحی انجام داده و پس از فوت آن بیمار، خانواده‌اش شکایتی مطرح کرده بودند که در این مدت هم، این موضوع یکی دو بار در کمیسیون‌های متعدد نظام پزشکی و پزشک قانونی بررسی شده بود.

درگیری خانواده و حمله به بیمارستان مربوط به همان سال ۱۴۰۰ بعد از انجام عمل جراحی بوده و اصلاً در سال ۱۴۰۲ و اخیراً هیچ‌گونه تنشی در بیمارستان رخ نداده و دادگاهی هم تشکیل نشده که به این خانم توهین کنند.

این خانم از حدود یک سال و نیم گذشته طرحش در مریوان به اتمام رسیده و از این شهرستان رفته و در بیمارستان بازرگانان تهران مشغول به خدمت بوده است. روز منتهی به فوت این خانم، مرحومه آسوده برای حضور در جلسه تجدیدنظر پرونده‌ مربوطه به نظام پزشکی مریوان رفته بود. پس از پایان جلسه، حال خانم آسوده داخل ماشین بد می‌شود و به وسیله تاکسی به بیمارستان منتقل شد اما در نهایت فوت می‌کند.

روایت رئیس بیمارستان بوعلی مریوان

تسنیم نوشت : رئیس بیمارستان بوعلی مریوان با اشاره به اینکه ماجرای فوت بیمار و آسیب به تجهیزات بیمارستان مربوط به دو سال گذشته بوده است، گفت: پس از آن اتفاق، خانم میترا آسوده اصلاً به عنوان جراح در استان کردستان و مریوان شاغل نبود.

مختار رشیدی رئیس بیمارستان بوعلی مریوان درباره این موضوع گفت: بنده از یکم شهریورماه سال گذشته به عنوان رئیس بیمارستان بوعلی مریوان انتخاب شدم و تاکنون این خانم دکتر را در این بیمارستان ندیده‌ام چون اصلاً در این بیمارستان شاغل نبوده است.

رئیس بیمارستان بوعلی مریوان با اشاره به اینکه ماجرای فوت بیمار و آسیب رساندن به تجهیزات این بیمارستان مربوط به دو سال گذشته بوده است، افزود: پس از آن اتفاق، این خانم اصلاً به عنوان جراح در استان کردستان و مریوان شاغل نبود و با توجه به اتمام دوره طرحش، در یکی از بیمارستان‌های تهران مشغول به کار بوده است.

رشیدی درباره ماجرای فوت این خانم در مریوان گفت: روز یکشنبه این هفته این خانم توسط راننده یک تاکسی با توجه به نامساعد بودن حالش به بیمارستان منتقل شد که متأسفانه فوت کرد.

روایتی از خودکشی تلخ خانم پزشک جوان

یکی از کاربران توئیتر که اهل مریوان است مدعی شده:

«به منشی سابقش در شهر مریوان زنگ میزنه میگه اعصابم خورده میام پیشت سوار تاکسی میشه به راننده میگه یه آب معدنی واسم بیار چندتا قرص میخوره راننده میگه خانم چکار داری میکنی میگه نگران نباش خودم دکترم باز چند دقیقه میگذره چندتا قرص دیگه میخوره بعد کم کم از حال میره راننده بسرعت میرسونتش بیمارستان و متاسفانه فوت میکنه.»

یک تجربه از اتفاقی مشابه 

رسول اسدزاده «روزنامه نگار» در این باره تجربه مشابهی داشته. اسدزاده نوشته: دایی من چند سالی در بخش خدمات یکی از بهترین بیمارستان‌های ارومیه کار می‌کرد. آن طور که از حرف‌های او به یاد دارم، پرسنل خدمات و انتظامات و حتی کادر اداری و پرستاری و پزشکی یک سری اسم رمز بین خودشان تعریف کرده بودند برای مواقع فوت بیمار و احتمال حمله بستگانِ متوفی به پزشک! دایی ممدرضا می‌گفت یکی از وظایف همیشگی و حساس ما پنهان کردن پزشک داخل کیسه مخصوص حمل لباس و بردن او به رختشورخانه بود. فکرش را بکنید یک مریض سرطانی یا تصادفی که با شرایط به قول پزشک‌ها End stage، به بیمارستان آورده شده، بستگان او زیر برگه رضایتنامه برای عمل جراحی یا هر اقدام پزشکی که یکی از احتمالات آن مرگ بیمار است را امضا کرده‌اند ولی به دلیل از دست رفتن بیمار، پزشک جراح و معالج باید جانش را بردارد و تا فروکش کردن خشم بستگان بیمار داخل کیسه حمل لباس و کنج رختشورخانه پنهان شود. هر از چندگاهی تصویری ضبط شده از بیمارستان‌های کشور به رسانه‌ها درز می‌کند که عده‌ای چوب و چماق و قدّاره به دست به کادر بیمارستان حمله‌ور می‌شوند. پرستار بخش را کتک می‌زنند، وسایل بیمارستان را تخریب می‌کنند، تهدید و فحاشی می‌کنند که چرا بیمار ما زنده نماند... آخرین خبر تراژیک در این باب خودکشی زنده یاد دکتر میترا آسوده تنها جراح زنِ شاغل در شهر مریوان است. گویا چندی پیش به دلیل فوت یکی از بیماران، او توسط بازماندگان مورد ضرب و شتم و فحاشی قرار گرفته، از مهاجمان شکایت هم نکرده ولی در دادگاهی که بر علیه او تشکیل شده محکوم شده است. گذشته از اینکه قصور یا خطای پزشکی رخ داده یا نه، کتک زدن یک پزشک جراح نه تنها جان از دست رفته را برنمی‌گردانَد بلکه باعث وقوع فجایعی مانند آنچه که بر سر دکتر آسوده آمده می‌شود. فرهنگ و باور غلطِ عموم، ساز و کارِ قانونی یا هرچه که موثر در این باره است باید یکبار برای همیشه تغییر کند. در موسمی که پزشکان و پرستارانِ باتجربه و باسواد در صدر جدول مهاجرت‌های شغلی قرار دارند و کشور با کمبود جدی کادر درمان مواجه است، شنیدن خبر خودکشی رزیدنت‌ها به دلیل فشار کاری و مشکلات روحی روانی محیط کار و خودکشی پزشکی مانند میترا آسوده همچون تیر خلاصی است بر پیکره جامعه پزشکی ایران... کاش با هم مهربان‌تر باشیم و بپذیریم پزشک هم یک انسان است شبیه همه ما، احساس دارد، خانواده دارد، مشکلات شخصی دارد، از آنچه که بیشترِ مردم رنج می‌برند، رنج می‌برد و اتفاقا درآمدش از خیلی‌ها که به زور سواد خواندن و نوشتن دارند کمتر است...

نظرات کاربران در فضای مجازی 

در زیر این پست رسول اسدزاده، کاربران نظرات خود را به اشتراک گذاشته اند که متناقض هستند.  

مهرانه یک پرستار بود. او درباره این پست رسول اسدزاده نوشته: 

نغمه، به عنوان کسی که از نزدیک شاهد زندگی یک جراح بود بود اظهار نظر کرد:

نظر ریحانه نسبت به بقیه بسیار متفاوت بود:

کامنت خانم سلیمانی به دل همه نشست و مورد قبول واقع شده بود: