مردان بیشتر از زنان در فضا باقی می‌مانند!

هر روز زمین توسط پرتو‌های یونیزان محاصره می‌شود، این پرتوها، امواج پرانرژی هستند که می‌توانند الکترون‌ها را از اتم‌های بدن خارج کرده و منجر به بیماری سرطان شوند.

به گزارش سایت livescience؛ مگنتوسفر و جو سیاره ما تقریباً از تمام این تشعشعات که توسط خورشید و پرتو‌های کیهانی کهکشانی ناشی از انفجار ستارگان تولید می‌شود از رسیدن به حیات در سطح زمین جلوگیری می‌کند. اما همان طور که می‌دانید فضانوردان در معرض سطوح بالاتری از تشعشعات یونیزان قرار می‌گیرند که خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد.

گفته شده، محدودیت‌های فعلی، که توسط ناسا در سال ۱۹۸۹ تعیین شده، محدودیت دوز مؤثر برای شغل فضانورد حداکثر ۳ درصد در طول عمر است. این خطر با یک مقیاس کشویی بر اساس سن و جنس ارزیابی می‌شود، که از حد شغلی پایین‌تر ۱۸۰ میلی‌سیورت (mSv) تشعشع برای یک زن ۳۰ ساله تا حد بالای شغلی ۷۰۰ mSv برای یک زن ۶۰ ساله متغیر است.

براساس یافته‌های تحقیقاتی  آر. جولیان پرستون، کارمند ویژه دولت در بخش حفاظت محیط زیست آمریکا آستانه تشعشع پایین ناسا برای زمانی که زنان و مردان در دوره‌های مشابهی در معرض تشعشعات زیاد قرار گرفتند. زنان دو برابر بیشتر از مردان در معرض خطر ابتلا به سرطان ریه بودند.

ناسا با استفاده از مدل خطر ابتلا به سرطان برای مستعدترین افراد، یعنی زنانی که در مراحل اولیه شغلی هستند، این محدودیت را تعیین کرد. گفته شده، این آژانس میانگین خطر مرگ ناشی از قرار گرفتن در معرض اشعه مذکور را برای گروهی از زنان فضانورد محاسبه کرده است.

پرستون، که در کمیته‌های شورای ملی در این زمینه خدمت می‌کند، اعلام کرد که به طور کلی بر اساس بررسی بازماندگان بمب‌های اتمی در ژاپن زنان نسبت به مردان نسبت به تشعشعات یونیزان حساس‌تر هستند و بیشتر درگیر سرطان ریه می‌شوند. در سال ۲۰۱۸، پگی ویتسون، رئیس سابق سازمان فضانوردی ناسا که علناً نا امیدی خود را از محدودیت‌های تشعشع برای فضانوردان زن ابراز کرده بود، پس از اینکه در سن ۵۷ سالگی به محدودیت شغلی اش در مواجهه با تشعشعات رسید، مجبور به بازنشستگی شد.

انتظار می‌رود تشعشعات ناسا در آینده نزدیک تغییر کند. در سال ۲۰۲۱، این آژانس از گروهی کارشناسان که توسط آکادمی ملی علوم، مهندسی و پزشکی تشکیل شده بود، خواست تا برنامه آژانس فضایی را برای تغییر حد تشعشع حرفه‌ای خود به ۶۰۰ mSv برای همه فضانوردان در هر سنی ارزیابی کنند.

ناسا با استفاده از مدل خطر ابتلا به سرطان برای مستعدترین افراد، یعنی زنانی که در مراحل اولیه شغلی هستند، این محدودیت را تعیین کرد. گفته شده، این آژانس میانگین خطر مرگ ناشی از قرار گرفتن در معرض اشعه مذکور را برای گروهی از زنان فضانورد محاسبه کرد و خطر را که حاشیه خطای بسیار بیشتری نسبت به قبل ایجاد می‌کند، به دوز تبدیل کرد.

پرستون، که همچنین معاون پنل متخصص آکادمی ملی در ارزیابی خطرات سرطان برای مأموریت‌های فضایی خدمه بود، گفت: محدودیت جدید دوز را برای برخی از گروه‌های مردان، به ویژه مردان مسن‌تر کاهش می‌دهد. این بدان معناست که زنان می‌توانند شغلی طولانی داشته باشند.

او همچنین اعلام کرد که به منظور دستیابی به این برابری، زنان می‌توانند دوز بالاتری از آنچه در حال حاضر می‌توانند دریافت کنند، با قرار گرفتن در مدار زمین دریافت کنند. ما این موضوع را به‌طور طولانی به‌عنوان یک موضوع اخلاقی مورد بحث قرار دادیم. این مسئله تعادل بین تأثیر آن دوز کمی بالاتر در برابر برابری فرصت‌های شغلی است. ما پیشنهاد کردیم که ناسا بتواند با این رویکرد ادامه دهد.

براساس گزارش‌ها، طرح پیشنهادی ناسا شامل معافیت از محدودیت در معرض قرار گرفتن شغلی برای ماموریت‌های طولانی‌تر، مانند سفر نهایی به مریخ است که فضانوردان را در معرض حدود ۹۰۰ mSv قرار می‌دهد. با این حال، این دوز به احتمال زیاد کمتر از ۱۰۰۰ میلی‌اس‌ولت در معرض قرار گرفتن حرفه‌ای است که اروپایی‌ها می‌توانند آژانس‌های فضایی adian و روسیه در حال حاضر برای فضانوردان خود دارند.

گفته شده، ناسا اگر تصمیم بگیرد که این یک مأموریت حیاتی است، و فضانوردان خاصی وجود دارند که برای مأموریت هستند و از قرار گرفتن در معرض شغلی خود فراتر می‌روند، می‌تواند برای آن معافیت اعمال کند، و این در استاندارد کلی آن‌ها تعبیه شده است. پرستون گفت که این یک مسئله اخلاقی کاملاً پیچیده است، اما برای رفتن به مریخ لازم است.