کشف قبرستان کوسه ها در اعماق اقیانوس هند + عکس

سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی همسود استرالیا (CSIRO)، چیزی عجیب در اعماق اقیانوس هند، ۲۵۰۰ کیلومتری سواحل غربی استرالیا کشف کرد. در ابتدا، محققان تصور کردند یک تور ماهیگیری با محتویات بی‌ارزش و کلوخه‌های منگنز را بالا کشیده‌اند؛ اما با نگاه دقیق‌تر، گنجینه‌ای از بقایای کوسه‌های باستانی، کوسه‌های ماکو و دو گونه از کوسه‌های سفید بزرگ را یافتند.

در مجموع، ۷۵۰ دندان کوسه از عمق ۵.۴ کیلومتری اقیانوس بیرون کشیده شد که متعلق به طیف وسیعی از گونه‌های شکارچی بودند.

گلن مور، از موزه استرالیای غربی، این کشف را مجموعه‌ای ارزشمند از اجزای بدن کوسه‌های باستانی و مدرن توصیف کرده است که شامل جد مستقیم کوسه غول‌پیکر مگالودون هم می‌شود. به‌گفته‌ی او: «این کوسه، به مگالودون تکامل یافت که بزرگ‌ترین کوسه در طول تاریخ بود؛ اما ۳.۵ میلیون سال قبل، از بین رفت».

دندان جد مگالودون

مگالودون چنان عظیم بود که می‌توانست بزرگ‌ترین کوسه‌ امروزی، یعنی کوسه سفید بزرگ (Carcharodon carcharias) را یکجا ببلعد.

از آنجایی که کوسه‌ها اسکلت غضروفی به‌جای استخوانی دارند، بقایای جسد آن‌ها پیش از فسیل شدن، تجزیه می‌شود؛ تقریبا همه اجزا به‌جز دندان‌ها!

پس این‌ها تنها مدارک باقی مانده از این جانوران باستانی هستند. اما چرا پس از این همه سال، تمام آن‌ها در یک جا جمع شدند؟ مور در پاسخ می‌گوید: «توضیح دقیقی برای جمع شدن این همه دندان کوسه‌ در یک نقطه ندارم. شاید در این قسمت از کف اقیانوس، یک سراشیبی وجود داشته که باعث شده همه این دندان‌ها، در نهایت به آنجا برسند».

اما CSIRO در این گشت دریایی، گونه‌ای جدید از کوسه‌های شاخدار را هم از آب بیرون کشید. این گونه، بومی استرالیاست؛ ولی تاکنون تشریح و نامگذاری نشده بود. حالا اما با در اختیار داشتن این نمونه ارزشمند، فرصت خوبی برای تشریح آن به‌دست آمده است.

گونه جدید کوسه شاخدار

تا جایی که می‌دانیم، کوسه‌های شاخدار تمایل دارند در طول روز، میان سنگ‌ها و جلبک‌های کف آب‌های کم‌عمق، مخفی شوند و شب هنگام، به‌دنبال غذا بگردند. تخم‌های پیچ‌خورده و مخروطی‌شکل عجیبی هم دارند. ولی این گونه جدید، در عمق ۱۵۰ متری کشف شد که خبری از جلبک‌های دریایی نیست.

تخم کوسه شاخدار

جان کیسینگ، اکولوژیست دریایی و لیدر تیم اعزامی CSIRO با اشاره به این یافته‌های ارزشمند می‌گوید: «کشفیات این ماموریت، به ما امکان می‌دهد چیزهایی بیشتری درباره اکوسیستم دریایی بیاموزیم؛ از تنوع گونه‌ها گرفته تا غالبیت و رفتار آن‌ها».