عکسی از خاندان اسد از حافظ اسد تا بشار اسد ، خاندان اسد را بشناسید

بشار حافظ اسد (عربی: بشار الأسد؛ زاده ۱۱ سپتامبر ۱۹۶۵) سیاستمدار سوری است که از ۱۷ ژوئیه ۲۰۰۰ تا ۸ دسامبر ۲۰۲۴میلادی، به عنوان رئیس‌جمهور سوریه مشغول به کار بود و نوزدهمین رئیس‌جمهور این کشور محسوب می‌شد. علاوه بر این، او فرمانده کل قوای نیروهای مسلح سوریه و دبیرکل حزب بعث سوریه بود

پدرش، حافظ اسد، پیش از وی از سال ۱۹۷۱ تا پایان عمر در سال ۲۰۰۰، بر سوریه حکومت کرد و طی این دوره، سوریه را از یک جمهوری سکولار به یک «دیکتاتوری خانوادگی» تبدیل کرد. بسیاری از مقامات عالی حکومت، بدنهٔ نیروهای مسلح و سرویس‌های اطلاعاتی سوریه از پیروان مذهب علوی هستند که به خانوادهٔ اسد و حکومت پلیسی او وفادار هستند.

خانواده اسد از اقلیت علوی مذهب سوریه می‌باشند که دارای مناصب مختلفی می‌باشند. فهرست زیر، اسامی تعدادی از افراد شاخص این خانواده بشار اسد است:[

اسما اسد، همسر، دارای نقش سیاسی تأثیرگذار

حافظ اسد، پدر، رئیس‌جمهور سابق، مرگ در سال ۲۰۰۰

انیسه مخلوف، مادر بشار اسد، مرگ در سال ۲۰۱۶

رفعت اسد، عمو، از مقامات نظامی، تبعید به فرانسه پس از سعی در مبادرت به کودتا در سال ۱۹۸۴، تا سال ۱۹۹۸ او مقام تشریفاتی معاونت رئیس‌جمهور را حفظ نمود.

باسل اسد، برادر، نامزد اصلی برای جانشینی، مرگ در اثر تصادف با ماشین ۱۹۹۴

ماهر اسد، برادر، فرمانده گارد رئیس‌جمهوری، فرمانده لشکر چهارم زرهی سوریه، عضو کمیته مرکزی حزب بعث

بشار اسد در سال ۱۹۸۸ از دانشکده پزشکی دانشگاه دمشق فارغ‌التحصیل شد و پس از آن به عنوان پزشک در ارتش سوریه شروع به کار کرد. چهار سال بعد، او به لندن رفت و در رشتهچشم‌پزشکی به تحصیلات تکمیلی پرداخت. در سال ۱۹۹۴، پس از آن‌که برادر بزرگترش باسل در یک سانحه رانندگی جان باخت، بشار به سوریه فراخوانده شد تا نقش باسل را به عنوان وارث بلافصل پدرش بر عهده بگیرد. اسد در سال ۱۹۹۸ وارد دانشگاه نظامی شد و مسئولیت اشغال لبنان توسط سوریه را بر عهده گرفت. پدرش، حافظ اسد، در ۱۰ ژوئن ۲۰۰۰ در دمشق به دلیل ایست قلبی درگذشت. بشار اسد به شکل رسمی قدرت را در ۱۷ ژوئیه به دست گرفت. در دوره‌ای کوتاه پس از شروع زمام‌داری بشار، اصلاحات فرهنگی و سیاسی در آن کشور انجام گرفت که به بهار دمشق معروف شد.

برنامه‌های اولیه اصلاحات اقتصادی دولت او به جای کاهش نابرابری‌ها، آن‌ها را تشدید کرد و قدرت اجتماعی و سیاسی را بیشتر در دست نخبگان وفادار به خانواده اسد متمرکز کرد. این سیاست‌ها باعث شد تا بخش‌های بزرگی از جمعیت سوریه، از جمله ساکنان مناطق روستایی، طبقات کارگر شهری، تاجران، صنعتگران و افرادی که قبلاً از حامیان سنتی حزب بعث سوریه بودند، از رژیم اسد دور شوند. در فوریه ۲۰۰۵، انقلاب سدر در لبنان که به دنبال ترور رفیق حریری، نخست‌وزیر لبنان، آغاز شد، بشار اسد را مجبور کرد به اشغال نظامی سوریه در لبنان پایان دهد.