چرا بعضی‌ها بیشتر عرق می‌کنند؟

هایپرهیدروزیس چیست؟

در هیپرهیدروزیس، غدد عرق بدن شما بیش از حد کار می کنند. این فعالیت بیش از حد باعث می‌شود در زمان‌ها و مکان‌هایی که افراد دیگر عرق نمی‌کنند، زیاد عرق کنید.

گاهی اوقات، یک وضعیت یا احساس پزشکی (مانند اضطراب) باعث تعریق بیش از حد می شود. برای بسیاری از افراد مبتلا به هایپرهیدروزیس، کنترل علائم می تواند یک چالش دائمی باشد.

هیپرهیدروز کانونی چیست؟

هیپرهیدروزیس کانونی یک اختلال پوستی مزمن است که می توانید آن را از خانواده خود به ارث ببرید. این ناشی از یک جهش (تغییر) در ژن های شماست. به آن هایپرهیدروز اولیه نیز گفته می شود. اکثر افرادی که بیش از حد عرق می کنند، هیپرهیدروزیس کانونی دارند.

هیپرهیدروزیس کانونی معمولاً فقط زیر بغل، دست ها و پاها و سر را درگیر می کند. معمولاً در اوایل زندگی، قبل از ۲۵ سالگی شروع می شود.

هیپرهیدروزیس عمومی چیست؟

هیپرهیدروزیس عمومی تعریق بیش از حد است که به دلیل یک مشکل پزشکی دیگر اتفاق می افتد. بسیاری از شرایط پزشکی (مانند دیابت و بیماری پارکینسون) می توانند باعث شوند بدن شما بیش از حد معمول عرق کند. برخی از داروها، مانند ناپروکسن و مکمل‌های روی، به عنوان یک عارضه جانبی باعث تعریق اضافی می‌شوند.

هیپرهیدروزیس عمومی که به آن هایپرهیدروزیس ثانویه نیز گفته می شود، در بزرگسالان رخ می دهد.

هایپرهیدروزیس چقدر شایع است؟

برآوردها حاکی از آن است که بین ۲ تا ۵ درصد از مردم ایالات متحده هیپرهیدروزیس دارند. با این حال، این تعداد ممکن است بیشتر نیز باشد. بسیاری از افرادی که بیش از حد عرق می کنند در مورد علائم خود صحبت نمی کنند و هرگز به پزشک خوددرباره علائم خود گزارشی نمی دهند. این امر سنجش تعداد افراد مبتلا به هیپرهیدروزیس را دشوار می کند.

علت هایپرهیدروزیس چیست؟

عرق کردن به این معناست که وقتی بدن شما خیلی گرم می شود (زمانی که ورزش می کنید، مریض یا واقعاً عصبی هستید) خود را خنک می کند. اعصاب به غدد عرق شما می گویند که شروع به کار کنند. در هیپرهیدروزیس، غدد عرق بدون هیچ دلیلی اضافه کار می کنند و عرق تولید می کنند که شما به آن نیاز ندارید.

هیپرهیدروزیس کانونی معمولاً ناشی از موارد زیر است

غذاها و نوشیدنی ها: از جمله اسید سیتریک، قهوه، شکلات، کره بادام زمینی و ادویه جات

استرس و اضطراب: استرس عاطفی و اضطراب

حرارت و گرما

آسیب نخاعی

هیپرهیدروزیس عمومی یا ثانویه معمولا ناشی از موارد زیر است

Dysautonomia (اختلال خودکار)

گرما، رطوبت و ورزش

عفونت هایی مانند سل

بدخیمی ها، مانند بیماری هوچکین (سرطان سیستم لنفاوی)

یائسگی

بیماری ها و اختلالات متابولیک، از جمله پرکاری تیروئید ، دیابت ، هیپوگلیسمی (قند خون پایین) ، فئوکروموسیتوم (تومور خوش خیم در غدد فوق کلیوی)، نقرس و بیماری هیپوفیز

استرس روانی شدید

برخی از داروهای تجویزی، از جمله داروهای ضد افسردگی خاص (بوپروپیون) و انسولین ها

در هیپرهیدروزیس ثانویه، یک وضعیت پزشکی یا دارویی باعث می شود که شما بیش از حد معمول عرق کنید.

آیا هیپرهیدروزیس به صورت ژنتیکی منتقل می شود؟

هیپرهیدروزیس کانونی در بین افراد خانواده دیده می شود که نشان دهنده یک پیوند ژنتیکی است. در حالی که برای چندین عضو یک خانواده ابتلا به هیپرهیدروزیس معمول است، ممکن است شما از آن اطلاعی نداشته باشید؛ این به این دلیل است که بسیاری از افراد مبتلا به هایپرهیدروزیس از صحبت در مورد علائم خود احساس راحتی نمی کنند.

هایپرهیدروزیس چه علائمی ایجاد می کند؟

علائم هایپرهیدروزیس می تواند از نظر شدت و تأثیر بر زندگی شما بسیار متفاوت باشد. علائم جزئی ممکن است برای مدت طولانی فروکش کنند. یا تعریق بیش از حد ممکن است یک چالش روزمره، منبع دائمی ناامیدی و ناامنی باشد.

هیپرهیدروزیس بر افراد تأثیر متفاوتی می گذارد

زیر بغل یا دور کمرتان کاملا خیس می شود

پیراهن شما را آنقدر خیس می کند که برای احساس راحتی نیاز به تعویض لباس دارید

حلقه های عرق را روی پیشانی و گونه های خود احساس می کنید

دستان خود را مدام مرطوب یا خیس احساس می کنید

جوراب خود را مدام باید عوض کنید چرا که خیس می شود

تعریق بیش از حد نیز ممکن است منجر به موارد زیر شود

خارش و التهاب: اگر بدنتان آسیب دیده باشد، هنگام تعریق ناحیه آسیب دیده تحریک می شود

بوی بدن: زمانی که باکتری های روی پوست با ذرات عرق مخلوط می شوند بوی بدی تولید می کنند

زردی لباس ها: بقایای ترکیبی از عرق، باکتری ها و مواد شیمیایی (دئودورانت) که آثار قابل توجهی بر روی لباس باقی می گذارد

تغییرات پوستی: مانند رنگ پریدگی یا تغییر رنگ دیگر، ترک یا چین و چروک

خراشیدگی: پوست غیرمعمول نرم یا متلاشی شده در کف پا

علائم شما ممکن است سرنخ هایی در مورد نوع هیپرهیدروزیس ارائه دهد.

تعریق بیش از حد به دلیل هایپرهیدروزیس کانونی معمولاً هر دو طرف بدن (هر دو دست یا پا) را درگیر می کند. هیپرهیدروزیس کانونی باعث تعریق شبانه نمی شود و بدون درمان از بین نمی رود. افراد مبتلا به هایپرهیدروزیس عمومی ممکن است هنگام خواب نیز عرق کنند.

هیپرهیدروزیس چه قسمت هایی از بدن را تحت تاثیر قرار می دهد؟

هیپرهیدروزیس عمومی باعث تعریق شما می شود. هیپرهیدروزیس کانونی بیشتر موارد زیر را تحت تاثیر قرار می دهد:

زیر بغل

کف پا

صورت، از جمله گونه ها و پیشانی

پایین کمر

اندام تناسلی

سطح زیرین کف دست

آیا عرق بوی بدی می دهد؟

عرق به خودی خود بی بو است و بیشتر از آب تشکیل شده است. با این حال، زمانی که باکتری‌های روی پوست با قطرات عرق تماس پیدا می‌کنند ، عرق می‌تواند باعث بوی بدن شود . باکتری ها مولکول های تشکیل دهنده عرق را تجزیه می کنند. باکتری های موجود در محل نیز باعث ایجاد بوی تند می شوند.

چگونه هیپرهیدروزیس تشخیص داده می شود؟

تعریق بیش از حد می تواند شرم آور و ناراحت کننده باشد. بسیاری از مردم هرگز مشکل را با پزشک خود مطرح نمی کنند. با صحبت با یک ارپزشک در مورد علائم آنها، بسیاری از افراد تسکین پیدا می کنند.

پزشک سابقه سلامتی شما را بررسی می کند و علائم شما را به طور کامل ارزیابی می کند و ممکن است از شما بپرسد که چند وقت یکبار یا چه زمانی علائم دارید.

آیا برای تایید هیپرهیدروزیس به آزمایش نیاز دارم؟

ممکن است به یک یا چند آزمایش برای کمک به تشخیص دقیق علت تعریق بیش از حد بدن نیاز داشته باشید. آزمایش خون یا ادرار ممکن است یک بیماری زمینه ای را تایید یا رد کند.

پشزک همچنین ممکن است آزمایشی را برای اندازه گیری میزان عرق تولید شده توسط بدن شما توصیه کند. این تست ها عبارتند از:

آزمایش ید-نشاسته: ارائه دهنده شما محلول ید را روی محل تعریق زده و نشاسته را روی محلول ید می پاشد. در جایی که تعریق بیش از حد دارید، محلول به رنگ آبی تیره در می آید.

تست کاغذ: ارائه دهنده شما کاغذ مخصوصی را روی ناحیه آسیب دیده قرار می دهد تا عرق را جذب کند. مدتی بعد، پزشک کاغذ را وزن می‌کند تا تعیین کند چقدر عرق کرده‌اید.

آیا هیپرهیدروزیس قابل درمان است؟

هیچ درمانی برای هایپرهیدروزیس کانونی وجود ندارد. درمان ها بر کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی شما تمرکز دارند.

نحوه درمان هیپرهیدروزیس ثانویه به مشکل اساسی بستگی دارد. زمانی که بتوانید علت تعریق بیش از حد را شناسایی و درمان کنید، تعریق بیش از حد معمولا متوقف می شود.

هایپرهیدروزیس چگونه درمان می شود؟

پزشک عمومی ممکن است شما را به یک متخصص پوست برای درمان هایپرهیدروزیس ارجاع دهد. او در مورد علائم شما (کجا و چند بار عرق می کنید) و سلامت کلی شما را می پرسد. در ادامه ممکن است با توصیه تغییرات سبک زندگی یا داروها شروع کند.

درمان ها شامل:

تغییرات سبک زندگی: تغییر روال خود (مانند دوش گرفتن بیشتر یا پوشیدن پارچه های خاص) ممکن است علائم جزئی هیپرهیدروزیس را بهبود بخشد.

ضد تعریق های مبتنی بر آلومینیوم: ضد تعریق ها با بستن غدد عرق کار می کنند تا بدن شما تولید عرق را متوقف کند. ضد تعریق های قوی تر ممکن است کمک بیشتری به شما کند. اما احتمال بروز عوارض جانبی مانند تحریک پوست نیز پس از استفاده از این محصولات بیشتر است.

داروهای خوراکی: داروهای آنتی کولینرژیک (گلیکوپیرولات و اکسی بوتینین) می توانند باعث شوند تا ضد تعریق های مبتنی بر آلومینیوم بهتر عمل کنند. عوارض جانبی بالقوه شامل تاری دید و مشکلات ادرار کردن است. پزشک شما ممکن است یک داروی ضد افسردگی را توصیه کند، که ممکن است تعریق را کاهش دهد و در عین حال اضطراب را نیز آرام کند. مسدود کننده های بتا نیز ممکن است به شما توصیه شوند.

اگر داروها یا تغییر شیوه زندگی علائم من را بهبود نبخشد چه؟

اگر علائم شما بهبود نیافت، پزشک شما ممکن است درمان های تخصصی تری را توصیه کند:

یونتوفورزیس: دست ها یا پاهای خود را در یک وان کم عمق از آب لوله کشی قرار می دهید. یک دستگاه خاص جریان الکتریکی کمی را از طریق آب ساطع می کند و غدد عرق را به مرور زمان مسدود می کند. هر درمان ۱۰ تا ۲۰ دقیقه طول می کشد. ممکن است نیاز به درمان های مکرر داشته باشید.

تزریق بوتاکس: تزریق بوتاکس به عصب بیش فعال می تواند تولید عرق را برای ماه ها متوقف کند. درمان ها باید تکرار شوند و ممکن است پرهزینه باشند.

مایکروویو درمانی: پزشک شما یک دستگاه با تکنولوژی بالا را در برابر ناحیه آسیب دیده قرار می دهد. این دستگاه انرژی حرارتی را منتشر می کند که غدد عرق را برای همیشه از بین می برد. این روش می تواند به طور قابل توجهی تعریق زیر بغل را برای همیشه کاهش دهد.

چه کسانی جراحی هایپرهیدروزیس انجام می دهند؟

هنگامی که سایر درمان‌ها جواب نمی‌دهند و علائم شما ادامه می‌یابد، ارائه‌دهنده شما ممکن است جراحی را در نظر بگیرد.

جراحان برخی از موارد تعریق بیش از حد زیر بغل را با برداشتن غدد عرق زیر بغل درمان می کنند. قطع دقیق اعصاب مسئول علائم (به نام سمپاتکتومی) ممکن است برای برخی از افراد مبتلا به هایپرهیدروزیس تسکین دهد.

جراحی این پتانسیل را دارد که مزایای ماندگاری برای تعریق مداوم که به درمان‌های دیگر پاسخ نمی‌دهد ارائه دهد. اما هر روشی خطراتی دارد.

بسیاری از افراد دارای عوارض جانبی پس از جراحی مانند تعریق در نواحی دیگر هستند که عمل جراحی آنها را درمان نکرده است (هیپرهیدروزیس جبرانی)

عوارض هیپرهیدروزیس چیست؟

با گذشت زمان، تعریق بیش از حد می تواند شما را در معرض افزایش خطر ابتلا به عفونت پوست قرار دهد. هیپرهیدروزیس همچنین می تواند بر سلامت روان شما تأثیر بگذارد.

ممکن است متوجه شوید که چگونه رفتار خود را تغییر می دهید تا علائم خود را از دیگران پنهان کنید.

تعریق مداوم ممکن است آنقدر شدید باشد که از انجام کارهای معمول (مانند بلند کردن بازوها یا دست دادن) اجتناب کنید. حتی ممکن است برای جلوگیری از مشکلات یا خجالت ناشی از تعریق بیش از حد از فعالیت هایی که از آن لذت می برید دست بکشید.

در برخی موارد، تعریق شدید ممکن است به دلیل یک مشکل شدید و تهدید کننده زندگی باشد. اگر درد قفسه سینه یا احساس تهوع یا سرگیجه همراه با علائم تعریق داشتید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

آیا می توانم از هایپرهیدروزیس پیشگیری کنم؟

هیپرهیدروزیس کانونی قابل پیشگیری نیست. ممکن است بتوانید از برخی موارد هیپرهیدروزیس عمومی پیشگیری کنید. کلید تشخیص و درمان دقیق برای یک بیماری زمینه ای است که باعث علائم می شود.

کی باید با دکتر تماس بگیرم؟

در صورت تعریق باید با پزشک خود تماس بگیرید:

روی زندگی شما تاثیر منفی می گذارد

باعث می شود از فعالیت ها یا افرادی که دوستشان دارید اجتناب کنید.

با گذشت زمان بدتر می شود

یک شب هنگام خواب اتفاق می افتد

تعریق بیش از حد و مشکلات سلامتی

تعریق می تواند در برخی موارد از مشکلات خاص بهداشتی حکایت کند.

افت قند خون: اگر در محیطی با دمای عادی و متوسط حضور دارید، اما همچنان به شدت عرق می کنید ممکن است افت قند خون مقصر اصلی این شرایط باشد. تعریق می تواند نشانه ای از افت قند خون خفیف، زمانی که

قند خون به زیر ۷۰ میلی گرم در هر دسی لیتر رسیده است، باشد. هنگامی که قند خون افت می کند، تعریق بیشتر مواقع در پشت گردن و خط مو صورت می گیرد. به این شرایط هنگام شب باید توجه داشته باشید زیرا فرد

ممکن است در خواب به شدت عرق کند و متوجه آن نباشد که این شرایط به نام هیپوگلیسمی شبانه نیز شناخته می شود.

نیاز به سدیم بیشتر: اینکه عرق مقادیری نمک را در خود دارد سبب می شود که ما با از دست دادن آن به سدیم بیشتری احتیاج داشته باشیم. در مواقعی که عرق کردن سبب ایجاد سوزش چشم ها، خراشیدگی ها یا زخم های

موجود بر روی سطح پوست شود، احساس بدی را روی پوست بدن تان به وجود آورد و یا لکه های سفیدی را روی لباس تان باقی گذارد، این درست زمانی است که شما به مصرف بیشتر سدیم احتیاج دارید.

بارداری یا یائسگی: هورمون های ترشح شده در طی بارداری و افزایش سوخت و ساز بدن می تواند باعث تحریک غدد عرق و افزایش تعریق می گردد. در طی یائسگی نیز، ترشح کم هورمون استروژن بر هیپوتالاموس و دمای

بدن اثر می گذارد و باعث گرگرفتگی زنان یائسه می شود. برای دفع گرمای اضافی، رگ های خونی در پوست گشاد می شوند و غدد عرق را وادار به فعالیت می کنند. با این کار احساس برافروختگی کم می شود.

استرس: استرس، عصبانیت و خجالت می تواند دلیلی برای عرق کردن باشد. فشار روحی باعث فعالیت غدد عرق در کف دست ها و پاها می شود. به این دلیل است که هنگام عصبی بودن، دست ها می لرزند.

مبارزه با یک بیماری: زمانی که بیمار می شوید یا در شرف ابتلا به یک بیماری هستید، بدن برای مبارزه با عفونت هایی که بدان راه یافته، شروع به مبارزه می کند که یکی از نتایج این مبارزه تعریق است. البته در این زمان عرق

ممکن است بوی بدتری نسبت به حالت معمول آن داشته باشد. در نتیجه زمانی که بیش از اندازه و با بوی متفاوتی عرق می کنید این امکان وجود دارد که در حال ابتلا به یک بیماری واگیر دار باشید.

عوارض جانبی برخی داروها: تعریق یکی از عوارض جانبی داروها است، از جمله: داروهای ضد افسردگی، داروهای غیراستروئیدی ضد التهاب، داروهای فشار خون، داروهای سرطان و برخی داروهای دیابت.