چرا نباید خیلی شیرینی جات بخوریم؟

دانشمندان دانشگاه میشیگان (U-M) با مطالعه‌ای جدید روی موش‌ها نشان داده اند افرادی که از رژیم غذایی پرقند استفاده می‌کنند تا ۵۰ درصد کاهش پاسخگویی به طعم‌های شیرین دارند.

مطالعات قبلی شواهدی را در تأیید این نظریه ، در مگس‌های میوه پیدا کرده بودند.

در حالی که مطالعه دیگری عکس آن را در انسان آزمایش کرد و از داوطلبان در مورد این که آیا آن‌ها پس از دو هفته بدون شکر طعم شیرین‌تری دریافت می‌کردند؛ غذا‌ها را مورد بررسی قرار داد.

برای مطالعه جدید، محققان U-M این اثر را در موش‌ها و همچنین این که چه فرآیند فیزیولوژیکی ممکن است پشت آن باشد، بررسی کردند.

آن‌ها دو گروه از موش‌ها را مورد مطالعه قرار دادند.

هر دو با یک رژیم غذایی استاندارد تغذیه شدند، اما یک گروه آب آشامیدنی شیرین دریافت کردند.

پس از چهار هفته، دانشمندان از الکترود‌هایی برای نظارت بر پاسخ‌های صماخ کوردا (عصبی که سیگنال‌ها را از جلوی زبان به مغز منتقل می‌کند) زمانی که موش‌ها با طعم‌ها و احساسات مختلف مواجه شدند، استفاده کردند.

اعصاب در هر دو گروه از موش‌ها به طعم‌های شور، ترش، تلخ و اومامی و همچنین به احساس سرما و لمس به طور یکسان واکنش نشان دادند.

اما زمانی که به آن‌ها محلول شیرین داده شد، اعصاب موش‌هایی که رژیم آب قند داشتند، در مقایسه با گروه کنترل که آب معمولی مصرف می‌کردند، ۵۰ درصد کاهش پاسخ‌دهی داشت.

در مرحله بعد، تیم موش‌های آزمایشگاهی را دوباره با آب معمولی تغذیه کردند، سپس آن‌ها پس از چهار هفته آزمایش شدند و مطمئناً، حساسیت آن‌ها به شیرینی بازیابی شد که نشان می‌دهد، اثر قابل برگشت است و از یافته‌های آزمایش قبلی انسانی پشتیبانی می‌کند.

سپس تیم بررسی کردند که چه تغییرات فیزیولوژیکی ممکن است در این اثر باشد.

آن‌ها هیچ تغییری در تعداد جوانه‌های چشایی و یا در نحوه اتصال عصب آن‌ها پیدا نکردند.

با این حال، درون جوانه‌های چشایی فردی، سلول‌های تشخیص‌دهنده شیرینی کمتری در موش‌های آب قند نسبت به گروه کنترل پیدا کردند.

در آینده بررسی خواهد شد که چگونه تغییرات طعمی مانند این ممکن است بر عادات غذایی حیوان و همچنین اثرات فیزیولوژیکی مانند آزاد شدن دوپامین تأثیر بگذارد و البته ، مطالعات بیشتری باید انجام شوند تا مشخص شود که آیا این مکانیسم در انسان نیز وجود دارد یا خیر و این مکانیسم ممکن است به چه معنا باشد.

محقق دوس گفت: از آن جایی که ما پستاندار هستیم و سیستم‌های چشایی شبیه موش‌ها داریم، این آزمایش ها بهترین شواهد هستند که نشان می‌دهند رژیم غذایی با قند بالا سیستم حسی را تغییر می‌دهد.

بنابراین ممکن است بر انتخاب‌های غذایی شما نیز تأثیر بگذارد و همچنین، متابولیسم شما را تحت تاثیر قرار دهد.

مفهوم مهم دیگر این است. احتمالاً اگر مواد غذایی را دوباره فرموله کنیم تا حاوی قند کمتری باشند، جوانه‌های چشایی ما یاد می‌گیرند که غذا بخورند و به همان اندازه که از آن شیرینی اضافی لذت می‌بردیم، غذا بخورند و دوست داشته باشند.

این تحقیق در مجله Current Biology منتشر شده است.