اکتشاف جدید دانشمندان برای لاغر شدن

دانشمندان در حال جست‌وجوی ابزار‌های جدید جهت کاهش نرخ چاقی هستند و اخیراً یک طرح امیدوارکننده از توده‌های شن و ماسه تصفیه شده ارائه شده است.

یک مطالعه جدید، پتانسیل ذرات سیلیس ساخته شده از این ماده را با نشان دادن اینکه چگونه فعالیت آنزیمی را برای ممانعت از جذب چربی‌ها و قند‌ها توسط بدن مسدود می‌کند، تقویت کرده است، در حالی که به طراحی ایده آل برای اثر بهینه ضد چاقی اشاره می‌کند.

این تحقیق توسط دانشمندان دانشگاه استرالیای جنوبی انجام شد و بر اساس کار قبلی بررسی شد که چگونه ذرات سیلیس مهندسی شده می‌توانند بر نحوه جذب انرژی بدن از غذا‌های پرچرب تأثیر بگذارند.

مطالعات قبلی نشان داده‌اند که ذرات سیلیس مزوپور می‌تواند باعث کاهش وزن در موش‌های چاق شود که به رژیم غذایی آن‌ها اضافه شود و در انسان به‌عنوان یک افزودنی غذایی با خیال راحت قابل تحمل باشد.

یک مقاله ۲۰۲۰ همچنین به بهترین شکل و اندازه ذرات برای القای اثر ضد چاقی اشاره کرده است.

پل جویس، محقق ارشد این مطالعه گفت: سیلیس متخلخل، به دلیل پتانسیل ضد چاقی خود توجه فزاینده‌ای را به خود جلب کرده است.

با آزمایشات انسانی نشان داده شده است که این یک درمان بی خطر است. با این حال، دقیقاً نحوه عملکرد آن تاکنون از محققان دور مانده است.

تحقیقات ما نشان می‌دهد که چگونه سیلیس متخلخل با عملکرد موضعی در روده برای محدود کردن هضم و جذب چربی و کربوهیدرات، اثر ضد چاقی را افزایش می‌دهد.

نکته مهم این که، انتظار می‌رود مکانیسم ملایم، نتایج بالینی موثری را برای کاهش وزن، بدون عوارض جانبی ارائه دهد.

قبلاً مشخص نبود که ذرات سیلیس مزوپور دقیقاً چگونه ممکن است با متابولیسم تداخل داشته باشند، اما دانشمندان فرض کرده بودند که این ذرات بر رفتار آنزیم‌های گوارشی خاصی تأثیر می‌گذارند.

برای بررسی دقیق‌تر این ایده، جویس و تیمش یک مدل هضم آزمایشگاهی پیشرفته طراحی کردند که آن‌ها را قادر می‌سازد هضم لیپید‌ها و کربوهیدرات‌ها را در طول یک وعده غذایی شبیه‌سازی شده پرچرب و پر کربوهیدرات کنترل کنند.

این آزمایش‌ها نشان داد که ذرات سیلیس مهندسی شده ساخته شده از شن و ماسه خالص، اثرات ضد چاقی خود را با ممانعت از فعالیت آنزیم‌های گوارشی به نام α-آمیلاس و لیپاز پانکراس در دستگاه گوارش ایجاد می‌کنند.

مانند مطالعات قبلی، دانشمندان دریافتند که این اثرات به شدت تحت تأثیر اندازه منافذ و اندازه خود ذرات است.از طریق آزمایش چند ذرات سیلیس، این تیم دریافتند آن‌هایی که منافذی به اندازه ۶ تا ۱۰ نانومتر دارند بهترین نتایج را دارند.

دکتر جویس گفت: این تحقیق پارامتر‌های مشخصی را برای سیلیس متخلخل برای اعمال اثرات ضد چاقی شناسایی کرده است.

گام‌های بعدی تأیید این یافته‌ها با مدل‌های حیوانی چاقی است تا بتوانیم هر گونه تغییری را برای شرایط بهینه ضد چاقی تعیین کنیم.چاقی یک بیماری کاملا قابل پیشگیری است.

این مطالعات یک گام بزرگ برای مقابله با یکی از پیشگیری کننده‌ترین شرایط بهداشتی در جهان است.

این تحقیق در مجله Pharmaceutics منتشر شده است.