در بند زنان زندان اوین چه اتفاقی افتاده است ؟| علت محدودیت جدید

قطعی تلفن زندان اوین با افزایش تعداد زندانیان به امری عادی تبدیل شد به طوریکه تا همین چند وقت پیش تقریبا هفته‌ای یکبار خانواده زندانیان از این موضوع انتقاد می‌کردند. قطعی تماس‌ها اما در بند زنان زندان بیش از سایر بندها خودنمایی می‌کند.

در آخرین نمونه، چهارشنبه هفته گذشته، خانواده برخی از زندانیان زن زندان اوین همچون همسر نیلوفر حامدی، خبرنگار روزنامه شرق در شبکه‌های اجتماعی خود از قطعی دوباره تلفن‌های زندان خبر داده و از تکرار این اتفاق انتقاد کردند. محمدحسین آجرلو در توئیترش نوشت: «امشب در یک اتفاق تکراری، تلفن زندان خراب بود و فرصت آخرین تماس این هفته هم از ما گرفته شد. برای شنیدن صدای هم باید تا صبح شنبه صبر کنیم.» 

تماس تلفنی حق قانونی زندانیان است اما در بند زنان، گاه و بی گاه این حق تحدید می‌شود. همسر نیلوفر حامدی درباره این معضل به «شبکه شرق» می‌گوید: «روزهای چهارشنبه کیفیت تماس‌ها از زندان اوین بسیار پایین‌تر از روزهای دیگر است به طوریکه زمانی که بچه‌ها به مقامات زندان اعتراض می‌کنند، در پاسخشان می‌گویند که چهارشنبه است و این اتفاق می‎افتد. روزهای چهارشنبه اگر تماس تلفنی ما قطع شود، دیگر ارتباطی نخواهیم داشت و باید صبر کنیم که یک زندانی دیگر یک دقیقه از حق تماس خود را بدهد تا ما بتوانیم خداحافظی کنیم. این در شرایطی است که حق تماس، حق قانونی زندانی است اما این معضل بسیار آزاردهنده شده است.»

بند زنان و ۵ روز تماس

قطعی تماس روز چهارشنبه زندان اوین در شرایطی اتفاق افتاده که در این بند فقط 5 روز در هفته تماس تلفنی دارد. زنان حاضر در اوین که زندانیان سیاسی به شمار می‌روند، در امری در نوع خود عجیب، روزهای پنجشنبه و جمعه از حق تماس محروم‌اند و مجبورند برای تماس با خارج از زندان، از چهارشنبه شب تا صبح شنبه صبر کنند. این در حالیست که براساس آیین نامه سازمان زندان‌ها، تنها در شرایطی امکان نقض حق تماس زندانیان وجود دارد که آنان با حکم قانونی قضات، مورد تنبیه قرار گرفته باشند اما درباره زنان نه تنها تنبیهی در کار نیست بلکه بدون ذکر دلیل قانونی به خانواده و وکلای زندانیان، پنجشنبه و جمعه آنان از حق تماس خود محرومند.

یک دعوا در سال ۸۹؛ ریشه قطع تماس‌ها

مطفی نیلی، وکیل دادگستری در گفت‌وگو با «شبکه شرق» ریشه قطع تماس‌های زندان اوین را مرتبط به دعوای رخ داده در سالن ملاقات بند ۳۵۰ دانسته و می‌گوید: «سال ۸۹ در سالن ملاقات بند ۳۵۰ دعوایی میان زندانیان و زندان‌بانان رخ داد که با دستور دادستان حق تماس زندانیان این بند محدود شد. پس از آن این بند حق تماس ندارد. سال ۹۰ که زندانیان زن اوین به قرچک منتقل شدند و بند زندانیان زن سیاسی در اوین شکل گرفت، این بند هم از حق تماس محروم بود و بعد رفته رفته از هفته‌ای یک روز حق تماس دریافت کردند تا امروز که به هفته‌ای ۵ روز رسیده است. در حقیقت ریشه این محدودیت همان دعوای سال ۸۹ است. جالب است بدانید که زندانیان بند ۳۵۰ بعدها که به بند ۴ یا دیگر بندهای اوین منتقل شدند، تماس روزانه داشتند اما تماس در بند ۳۵۰ همچنان محدود است، انگار آجرهای بند ۳۵۰ ممنوع التماس هستند! مشکل اینجاست کسی بررسی نمی‌کند که ریشه این محدودیت در بند زنان، دعوای همان سال ۸۹ است که مدت‌هاست تمام شده اما محدودیتش بدون حکم قانونی، پابرجا مانده است.»

«تبعیض ناروا» میان زنان و مردان

با این همه، قطعی تماس‌های بند زنان اوین در روزهای پنجشنبه و جمعه در شرایطی صورت می‌گیرد که زندانیان مرد اوین با چنین محدودیتی مواجه نیستند. آجرلو، همسر نیلوفر حامدی به «شبکه شرق» می‌گوید: «مشخص نیست چرا باید میان زندانیان زن و مرد چنین تفاوتی در مقوله حق تماس وجود داشته باشد. بند زنان اوین، ظرفیت حدود 60 نفر را دارد و امروز حدود 40 زندانی دارد اما فقط 3 تلفن فعال در زندان وجود دارد، یعنی برای هر 20 زندانی، یک تلفن. آن هم در شرایطی که تماس‌ها به طور مداوم با افت کیفیت مواجه می‌شود.» مصطفی نیلی، تبعیض میان زنان و مردان را غیرقانونی خوانده و می‌گوید: «هیچ ممنوعیت و محدودیت قانونی‌ای برای تحدید حق تماس زندانیان زن وجود ندارد. در آیین نامه سازمان زندان‌ها هم به مساله حق تماس پرداخته شده و ایجاد این محدودیت فراقانونی، تحمیل رنجی مضاعف به زندانیان است.»/ روزنامه شرق