ادعاهای جنجالی یک مقام حوزه علمیه قم / کوروش: «اشغالگر» و «متجاوز» بود

غلامرضا نوادری، دبیر علمی باستان‌ گرایی حوزه علمیه قم مدعی شد «در هیچ منبع زرتشتی اسمی از کوروش وجود ندارد و یک کوروش بوده که استاندار اسفندیار بوده است.» او همچنین پادشاه بزرگ ایران را «اشغالگر» خواند.

دبیر علمی گروه زرتشت و باستان گرایی حوزه علمیه قم با حضور در تلویزیون اینترنتی «پاسخ»، وابسته به مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات دینی حوزه علمیه، ادعاهایی درباره کوروش کبیر مطرح کرد که بحث برانگیز شده است.

به گفته حجت الاسلام غلامرضا نوادری «باستان گرایی تفکری بود که از غرب وارد ایران شد و مفهومی جدید به شمار می آید. گرایش به باستان، گذشته و قدیم در جهت بهره گیری از تجارب آن همواره وجود داشته است. اما آنچه روشنفکران در قرون نوزدهم و بیستم روی آن تأکید داشتند یک مفهوم غربی و برآمده از فرهنگ اومانیستی بود که انسان را محور قرار داده و خدا را فاقد هرگونه دخل و تصرف در اندیشه، زندگی و دین انسان ها می داند.

ادعاهای بحث برانگیز یک مقام حوزوی: «کوروش اشغالگر بود»

او درباره علت به وجود آمدن باستان گرایی در ایران توضیح داد: «در اواخر قرن هجدهم یا اوایل قرن نوزدهم میلادی بود که این تفکر وارد ایران شد. در آن دوره که اواخر دوران قاجار بود پس از شکست های مفتضحانه در جنگ با روس ها و دیگر کشورها که حاصل آن ها قراردادهای ننگینی همچون ترکمانچای می باشد، کشور ایران در حال اضمحلال بود. در همان دوران عده ای از ایرانی ها جهت تحصیل به غرب رفته بودند و آن بلاد و پیشرفت های آنها را دیده بودند. پس از بازگشت از آنجا عده ای از آنها آمدند و اندیشه ای غربی و محصول فکر مستشرقان را جویده و نیم جویده به صورتی که تناقضات بسیاری در میان حرف های آن ها دیده می شود، بازتکرار کردند. آن ها گفتند که ما با وضعیت اسف باری مواجه هستیم و اینجا بود که آمدند یک سابقه خودساخته و به عبارتی بافته ای را که اگر در تاریخ می گشتند یافته نمی شد به جامعه ایران ارائه کردند.»

او گفت: «روشنفکران ایران گفتند که ما سابقه ای بسیار درخشان در ایران باستان داشته ایم اما اکنون به خاک مذلت نشسته ایم؛ این در حالی است که غرب تمام دنیا را مستعمره خود کرده و در اوج پیشرفت قرار دارد. آن ها علت وضعیت آن زمان ایران را آمدن اسلام به این کشور اعلام کردند. باستان گراها و سلطنت طلب های امروزی هم چکیده حرفشان چیزی غیر از همان حرف میرزافتحعلی آخوندزاده و میرزاآقاخان کرمانی نیست. همه آن حرف هم همین بود که ما وضعیت بسیار مطلوبی در دوران باستان داشته ایم و علت رسیدن ایران به وضعیت موجود در زمان قاجار آمدن اسلام بوده است. آن ها با صراحت می گفتند که اسلام را باید کنار بگذاریم.»

در هیچ منبع زرتشتی اسمی از کوروش نیست

این پژوهشگر حوزوی با تأکید بر ساختگی بودن «روز کوروش» بیان داشت: «باید دانست که در هیچ منبع زرتشتی اصلاً اسمی از کوروش وجود ندارد. اگر سر تا پای شاهنامه و آثار دیگر شاعران بزرگ ایران همچون حافظ و سعدی را بگردیم هرگز نامی از کوروش را نخواهیم دید. فقط و فقط در کتب تاریخی آن هم بر اساس روایات بنی اسرائیلی گاهی در کنار پادشاهانی همچون بهمن و گشتاسب نامی از کوروش می بینیم و آن هم به عنوان استاندار بهمن اسفندیار دیده می شود. در بعضی منابع هم ممکن است به عنوان پادشاه ظهور و بروز داشته باشد، اما وقتی در منابع زرتشتی اصیل و شاهنامه نامی از آن برده نشده است این همه تبلیغات و قائل شدن به جایگاه پیامبری برای کوروش به هیچ وجه دارای سندیت نیست.»

ذوالقرنین کوروش نیست

او در پاسخ به اینکه آیا در ایران باستان پیامبری به نام کوروش وجود داشته است یا خیر، گفت: «پیامبری با این عنوان نداشته ایم، اما با استناد به همسان انگاری ذوالقرنین و کوروش و احتمال دادن در مورد اینکه کوروش نیز پیامبر بوده باشد، هواداران باستان گرایی گفتند که پس این کوروش همان کوروش پادشاه ایران است.»

حجت الاسلام نوادری در پاسخ به این سؤال که آیا ذوالقرنین همان کوروش است یا خیر، گفت: «اگر ما بخواهیم بر اساس منشور کوروش نظر دهیم و اگر ثابت شود این کتیبه واقعاً متعلق به کوروش است، دیگر هیچ شک و شبهه ای برایمان باقی نمی ماند که ذوالقرنین کوروش نیست. زیرا در قرآن کریم با صراحت خطاب به پیامبر اسلام(ص) آمده است که «از تو در مورد ذوالقرنین پرسیده خواهد شد…ذوالقرنین عبد صالحی بود». در روایات با سندهای بسیار معتبر هم آمده است که از حضرت علی علیه السلام پرسیده شد ذوالقرنین پیامبر بود، ملِک بود یا ملَک بود؟ و آن حضرت فرمودند: نه ملِک و نه ملَک بود؛ بلکه عبد صالحی بود که خداوند به او عنایت کرد و خداپرستی را در دنیا رواج داد.»

آیا اشغالگری و تجاوز موجب افتخار است؟

حجت الاسلام نوادری در ادامه افزود: «روز کوروش برای اولین بار در دهه هشتاد هجری شمسی و در روزنامه شرق مطرح شد. در ابتدا هیچ کس از این موضوع که روز هفتم آبان سالروز تولد کوروش است یا صدور منشور کوروش و یا روز فتح بابِل بوده است، اطلاع نداشت. پس از چند سال گفتند که بر اساس منشور کوروش این روز فتح کشور بابل بوده است. این احساس افتخار در حالی است که حاصل حمله حکومت ایران به کشور همسایه و تصرف خاک آن کشور بوده است و چنین امری همواره مورد مذمت بوده و اشغالگری را هیچ کسی تأیید نکرده و قابل افتخار نمی داند. این اشغالگری آن هم نسبت به کشور همسایه ای که هیچ دعوایی با ما نداشته است و در قبال ما مسیر صلح و سازش را اتخاذ کرده با لفظ و مدعای منشور «حقوق بشر» در تناقض است.

تنها آثار باقیمانده از کوروش

او گفت: «مورخان می‌گویند از دل تاریخ فقط و فقط منشور کوروش و دو کتیبه نوشته روی یک جرز دیوار که در آن آمده است «من کوروش یک هخامنشی هستم»، در دسترس بشر امروز قرار دارد. مابقی اسناد کتاب‌های تواریخی است که صد سال یا دویست سال بعد نوشته شده است. برای استناد به این کتاب‌ها باید سلسله سند آن‌ها بررسی شود و این در حالی است که هرودوت و گزنوفون حداقل صد سال بعد از کورش آمده اند این کتاب‌ها را نوشته اند و هیچ سلسله سندی در متون آن‌ها وجود ندارد. حتی خود هرودوت می‌گوید که من در مورد تولد کوروش چهار روایت شنیده ام و آن موردی که به نظرم «احتمال» صحت دارد را در کتابم آورده ام.»

تنها محتوای منشور کوروش تجلیل از بت بابل است

این پژوهشگر حوزوی منشور کوروش و محتوای آن را به طور کامل شامل تجلیل کوروش از بت بابِل یعنی «مردوک» برشمرد و تصریح کرد: «متأسفانه قریب به اتفاق کسانی که اسم کوروش و تاریخ هخامنشی را شنیده اند از محتوای این منشور اطلاع ندارند و نمی‌دانند درون مایه آن چیست. در این منشور از ابتدا تا انتها کوروش به تجلیل از مردوک بت بابل پرداخته و می‌گوید به او نماز برده و برایش قربانی می‌کند. او می‌گوید من تمام بت خانه‌های بابل و دیگر شهر‌ها را آباد می‌کنم. تمامی اساتید دانشگاهی ما همچون دکتر عبدالمجید ارفعی، دکتر شاهرخ رزمجو و دکتر بادامچی که امروز استاد این فن هستند و همچنین ترجمه‌های خارجی می‌گویند که در این منشور کوروش به ستایش مردوک پرداخته است.

او ادامه داد: «دوران زیست کوروش همزمان با دوران بعثت حضرت دانیال نبی (ع) بوده و در آن دوران حضرت دانیال (ع) می‌گوید که باید بت بابل نابود شود و پیروان آن را لعن و نفرین می‌کند. در تورات نیز آمده است که منجی عالم بشریت وقتی ظهور کند بتخانه‌ها و همین بت‌های بابل یعنی بِل و نَبو را نابود می‌کند. بعد از کوروش نیز فرزندانش و افرادی همچون داریوش نیز بتخانه‌ها را آباد می‌کرده اند و حرفی از توحید و خداپرستی به میان نیاورده اند.»