معاون اول پزشکیان کیست؟

در حالی که دو روز از انتخاب مسعود پزشکیان می گذرد ، گمانه‌زنی‌ها درباره کابینه او اوج گرفته است.

یکی از مهمترین پست های کابینه مسعود پزسکیان معاونت اول رییس جمهور است 

در پیرامون مسعود پزشکیان چند نگاه درباره معاون اول رئیس جمهوری وجود دارد

نگاه نخست ؛حضور یک چهره سیاسی -اجرایی در پست معاون اول رئیس جمهوری است.چهره ای مثل اسحاق جهانگیری در دولت حسن روحانی

نگاه دوم ؛ حضور یک فرمانده و هماهنگ کننده اقتصادی چهره ای نزدیک و شبیه به محجدرضا عارف در دولت سید محمد خاتمی یا مرحوم پرویز داودی در دولت محمود احمدی نژاد

نگاه سوم چهره ای غیر سیاسی یا اقتصادی که البته کمی عحیب است .چهره ای همچون جواد آدری چهرمی

در این بین محجدعلی ابطحی نگاه چهارمی را وارد مباحث تعیین اعضای کابینه کرد 

به هرحال جدی ترین گزینه که در ماحفل سیاسی مطرح است علی طیب نیا وزیر اقتصاد حسن روحانی است

علاوه بر او اسامی افراد دیگری نیز طرحویا پیشنهاد شده اند مثل اسحاق جهانگیری،جواد جهرمی ،الیاس حضرتی، جواد ظریف ؛علی عبدالعلی زاده و...

تازه ترین پیشنهاد که خیلی جدی نیست و بیشتر نقل محافل رسانه ای است  دعوت از علی لاریجانی برای معاون اولی است 

در همین باره سه فعال در فضای مجازی نکاتی را مطرح کردند 

علی سعدوندی:«اگر مسعود پزشکیان به دنبال این باشد که مثل شهید رئیسی فرماندهی اقتصادی دولت را برعهده معاون اول خود بگذارد در این صورت بهترین گزینه علی طیب‌نیا خواهد بود. اما اگر بنا باشد معاون اول غیراقتصادی باشد علی طیب‌نیا حتما باید رئیس سازمان برنامه‌وبودجه باشد و گزینه‌ای در سمت معاون اولی قرار بگیرد که مسائل اقتصادی را به‌خوبی متوجه بشود و نسبت به اقتصاددان‌ها شناخت داشته باشد.من اگر جای رئیس‌جمهور بودم ترجیح می‌دادم یک فرد اقتصادی را در جایگاه معاون اول ریاست‌جمهوری بگذارم. اگر به هر دلیلی گزینه دیگری می‌گذاشتم، با قرار دادن علی طیب‌نیا در جایگاه ریاست سازمان برنامه‌وبودجه، اختیارات اقتصادی معاون اول را کاهش می‌دادم.

مروی نوشت:«با توجه به اینکه ما از تسلط کافی همه افراد در جبهه اصلاحات مطلع نیستیم به‌طور قطع نمی‌توان نظر داد اما چیزی که مشخص است این است که برخی اسامی مطرح‌شده به‌طور کلی در جبهه‌های متفاوت احتمالا جایی نخواهند شد لذا گمانه‌زنی در این بار مردود است و برخی اسامی معروف‌تر نیز مناسب سمت پرکار و اجرایی معاون اولی نیستند اما در زمینه‌های تبلیغات یا سخنگوی دولت می‌توان روی آنها بحث کرد هم از حیث سن و سال و هم از نظر میزان اعتماد‌سازی بین یک اصلاح‌طلب کلاسیک و یک اصلاح‌طلب مدرن. شاید بتوان روی اشخاصی مشابه عبدالعلی‌زاده سرمایه‌گذاری کرد.

حسین درودیان نوشت: به نظرم علی‌اکبر صالحی به‌عنوان فردی که با جناح‌های مختلف کار کرده و دلسوز و صادق است می‌تواند گزینه خوبی برای دولت چهاردهم باشد. شاید او بتواند مثل حسن حبیبی در دولت هاشمی‌رفسنجانی عمل کند. محمدرضا عارف نیز که معاون اول دوران خاتمی بود می‌تواند گزینه خوبی باش

جدی‌ترین گزینه‌ها برای معاون اولی دولت چهاردهم

به هرجهت  علی طیب‌نیا، وزیر اقتصاد دولت یازدهم به یکی از جدی‌ترین گزینه‌ها برای معاون اولی دولت چهاردهم بدل شده است. طبق دولت‌های گذشته، معاون اول رئیس‌جمهوری، نقش زیادی در سمت و سوی اقتصادی دولت دارد که بعضا از این جایگاه به عنوان فرمانده اقتصادی نیز نام‌ می‌برند. طیب‌نیا در دولت اول روحانی و پس از ابر تورم‌های دولت محمود احمدی‌نژاد، توانست تورم را کنترل کرده و آن را تک رقمی کند؛ اقدامی که بنا بود دولت سیزدهم در سال سوم خود به آن دست یابد که نه تنها اینگونه نشد، بلکه کشور شاهد تورم‌های سنگینی هم بود. طیب نیا در روزهای منتهی به دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری چهاردهم، در کمپین انتخاباتی مسعود پزشکیان حاضر شد و از او به عنوان یکی از برگ‌های برنده ستاد مسعود پزشکیان در ایام انتخابات ریاست جمهوری یاد می‌شد.

طیب‌نیا کیست؟

علی طیب‌نیا، عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران است، او در سال ۱۳۷۲ دکتری تخصصی خود را با موضوع رساله تورم ساختاری در ایران از دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران دریافت کرد و در ادامه در دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران به تدریس مشغول شد. وزیر اقتصاد دولت یازدهم، از سال ۱۳۷۳ به عنوان دبیر کمیسیون اقتصاد دولت وارد کار اجرایی در سطح کلان اقتصاد ایران شد و تخصص خود او در حوزه‌های بخش عمومی، پول، سیاست‌های پولی، سیاست‌های مالی و مالیاتی و برنامه‌ریزی اقتصادی است.

طیب‌نیا تا سال ۱۳۸۴ به طور پیوسته به عنوان دبیر و نیز مشاور کمیسیون اقتصادی دولت بود، او ابتدا مشاور محمدرضا عارف، کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری یازدهم بود و سپس به عنوان وزیر اقتصاد راهی باب همایون شد.

زمانی که دولت اول روحانی مستقر شد، نرخ تورم در ایران 34.7 درصد افزایش پیدا کرده بود، در همین راستا، در سال 1393، نرخ تورم تا محدوده 15 درصد کاهش پیدا کرد و در سال 1394، نرخ تورم به یازده درصد رسید. در سال‌های 1395 و 1396 نیز نرخ تورم تک رقمی و به 9 درصد رسید.