غلامحسین کرباسچی  در گفت وگویی درباره اینکه  گروه‌های برانداز اما بسیار تلاش می‌کنند تا ایده «اصلاح‌طلب-اصولگرا دیگه تمومه ماجرا» را ترویج کنند کنایه ای به رضا پهلوی زد و گفت : دادن شعار در شرایطی برای کسی که هزاران کیلومتر دور‌تر از کشورند، فایده‌ای ندارد

غلامحسین کرباسچی گفت :براندازها و اپوزیسیون هم تجربیات خاص خود را دارند و تحولات خود را از سر می‌گذرانند. شعارهای آنان هم تغییر کرده است. ۴۰سال پیش شعار می‌دادند، «یک ماه دیگه یا یک‌سال دیگه نظام سقوط می‌کند و ما در تهران هستیم» امروز شعار می‌دهند، «دیگه تمومه ماجرا...»، مولانا در بیتی می‌گوید: «گر تو بهتر می‌زنی بستان، بزن».

چند روز پیش در جایی می‌خواندم که کسی می‌گفت: «این رضا پهلوی امروز اگر قصد کند به تهران بیاید، دیگه کاخ سعد‌آباد و ... در کار نیست، فکر کنم یک آپارتمان ۱۰۰متری هم نتواند در میدان تجریش اجاره کند.» زدن حرف‌های بزرگ برای این است که از آب گل‌آلود ماهی صید کنند و بر موج مشکلات مردم سوار شوند، وگرنه مشکلات کشور ما این نیست که یک آدم با سابقه مشخص و عملکرد معلوم در گذشته بیاید و مشکلات را حل کند.

اساسا مشکلات ایران به قهرمان نیاز ندارد به درک عمیق‌تر نیاز دارد.این آقایان و این نیروها باید برنامه‌های‌شان را ارایه و گفتمان‌شان را مطرح کنند. دادن شعار در شرایطی که هزاران کیلومتر دور‌تر از کشورند، فایده‌ای ندارد.

خود ما هم امروز نسبت به بسیاری از روش‌های اجرایی و تصمیم‌سازی‌های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و...اعتراض داریم و نقد می‌کنیم، اما اینکه اصلاح و بهبود وضعیت با کدام روش و برنامه شدنی است، موضوع کلیدی است.

این کشور با این همه سلایق مختلف از دلواپسان و رویکردهای حزب الهی گرفته تا مدل‌های فکری آزاد‌تر، لیبرال‌تر و...نیازمند یک الگوی اجرایی همه‌جانبه است. اینکه شعار داده شود اصلاح‌طلب-اصولگرا دیگه تمومه ماجرا، مشکلی را حل نمی‌کند.باید فکر کرد تا یک نگاه عمیق‌تر و ژرف‌تری به مسائل سیاسی داشته باشیم. براندازان هم تلاش می‌کنند تا خود را روی بورس نگه دارند و از خلأها استفاده می‌کنند. مشت‌های آسمانکوب قوی وا شدند و یک به یک رسوا شدند؛ این ادعاهای توخالی را باید دید در عمل چه می‌توانند بکنند. همین انقلابیون که یک‌سال قبل این همه ادعا داشتند و دولت انقلابی را تشکیل دادند الان غیر از گرانی بی‌سابقه چه ارمغانی آوردند؟

بیشتر بخوانید :کرباسچی: :همه ما تغییر کرده ایم از ظاهر تا تفکر

شاه اگر به اصلاحات تدریجی تن می‌داد که کار به اینجا نمی‌رسید.امام (ره) در اوایل شروع نهضت، نمی‌خواستند وضعیت کشور را به هم بریزند و برنامه‌ای برای انقلاب نداشتند. اولین اعلامیه‌های امام درباره مسائل جاری و ساده کشور بود، اما توجهی به این خواسته‌ها و مطالبات نمی‌شد. گروه‌های سیاسی مانند فعالان جبهه ملی و مذهبی‌ها و مهندس بازرگان و...هم مدام به شاه و کارگزارانش در این خصوص هشدار می‌دادند. حتی امام (ره) که راس هرم مخالفت‌ها و معمار انقلاب بودند، خواسته‌های ساده‌ای برای اصلاح امور داشتند.بحث این بود که شکنجه کنار گذاشته شود، زندانی سیاسی نداشته باشیم، رفتار نهادهای امنیتی اصلاح شود. در مملکت فقر و بی‌عدالتی نباشد.ابتدا منتقدان که اسلحه نداشتند. اگر شاه به این تذکارها توجه می‌کرد، مسیر متفاوتی طی می‌شد.اما هر کسی انتقاد می‌کرد با شدیدترین برخوردها مواجه می‌شد.