شاهکار تازه مجلس این شکلی دهان‌ها را می‌بندد!

در این گزارش می‌خوانیم:

* دو ماه پیش نیز خبری از بهارستان در همین خصوص منتشر شد. سخنگوی کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس شورای اسلامی از آماده شدن طرحی مبنی بر پیگیری حقوقی و قضایی اخبار کذب در فضای مجازی خبر داد. بنا بر گفته یکی از اعضای کمیسیون، بر اساس این طرح افرادی که اخبار کذب را نشر بدهند، باید پاسخگوی تبعات سوء آن باشند. طرح مذکور در مورد هر خبری که آثار «سوءاجتماعی» داشته باشد و موجب ضربه به جامعه شود، صدق می‌کرد.

* حالا، طرحی جدید خبرساز شده است. بر اساس این طرح که به امضای ۱۵ نماینده رسیده بود و ظاهراً روی میز هیات رئیسه قرار دارد، «هر شخصی که دارای موقعیت شغلی، اجتماعی، سیاسی، خانوادگی، علمی، فرهنگی و نظامی جامعه است، در سخنرانی‌ها، مصاحبه‌ها، مقالات، پیام‌ها و یادداشت‌های خود در فضای حقیقی یا مجازی در مورد اموری که نیاز به اظهارنظر مراجع رسمی است و هنوز اعلام نظر رسمی نشده است، مطالبی را خلاف واقع، بیان کند که بازخورد گسترده داشته باشد و در اخلال شدید در نظم عمومی کشور، ناامنی یا ورود خسارت عمده به تمامیت جسمانی افراد یا اموال عمومی و خصوصی، یا سبب اشاعه فساد یا فحشا در حد وسیع موثر باشد، اگر از مصادیق افسادفی‌الارض موضوع ماده (۲۸۶) قانون مجازات اسلامی مصوب ۱/۲/۱۳۹۲ نباشد، علاوه بر محکومیت به مجازات درجه سه به مجازات نقدی معادل دو برابر خسارات وارده به تمامیت جسمانی افراد یا اموال عمومی و خصوصی محکوم می‌شود و مسوول جبران خسارات وارده نیز می‌باشد.»

* به عبارت ساده دیگر هیچ فردی نمی‌تواند پیش از اعلام رسمی از سوی مقامات درباره هیچ موضوعی ابراز عقیده و نظر و حتی تحلیل کند. در صورت بروز هر گونه اتفاق، تا وقتی اظهارنظر رسمی درباره آن صورت نگیرد، هیچ فردی، نباید پیرامون آن موضوع اظهارنظری داشته باشند. اگر شایعات در شهر بچرخد، هرچند این شایعات صحیح باشد، اما با روایت مراجع رسمی تفاوت داشته باشد، اظهارنظر پیرامون آن جرم محسوب می‌شود.

نعمت احمدی، حقوقدان:

* «من بسیار کنجکاو هستم که بدانم در ذهن نمایندگان مجلس چه می‌گذرد! یعنی آقایان نمی‌دانند که اگر گردش آزاد اطلاعلات و اظهار نظر جرم تلقی شود، به این معنی است که تمامی راه‌ها پیشرفت‌های ذهنی و فکری بسته خواهد شد. حالا بهانه‌شان این است که برخی افراد به دلیل شهرتشان بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرند و افراد بیشتری آن‌ها را دنبال می‌کنند و این می‌تواند تبعات داشته باشد. این چه معنی می‌دهد؟ اینکه برخی افراد به واسطه حرفه و مهارتشان مخاطبان بیشتری داشته باشند، دلیل کافی است برای اینکه آن‌ها را ساکت کنیم؟»

* «نکته دوم این است که با توجه به طرح این نمایندگان تحلیل موضوعات هم می‌تواند جرم تلقی شود. خب این آقایان فکر نمی‌کنند که بعد از دوران نمایندگی‌شان برنامه شان چیست؟ آیا دیگر هیچ اظهار نظر و تحلیلی از مسائل سیاسی و اقتصادی کشور نخواهند کرد؟ زیرا آن زمان همین طرح، گریبانگیرشان می‌شود. بعد مگر مردم ناآگاه هستند که این نمایندگان فکر می‌کنند باید افراد را ساکت کنند تا مردم را از مسائل روز آگاه نکنند؟»

منصور حقیقت پور، فعال سیاسی اصولگرا:

* «مشکل مجلس شورای اسلامی این است که بعد از انتخابات گذشته، جریان افراطی و تندرویی بر مجلس مسلط شده اند که تمایلی به شنیدن صدا‌ها و نظرات و انتقاد‌ها ندارند. یعنی دقیقا همان جریانی که بر قوه مجریه نیز حاکم است. آن‌ها عملا طی این مدت نشان دادند که نه برایشان دیدگاه و نظرات اهمیت دارد و نه به طور کلی برای باقی تفکرات و جریان‌ها ارزش و احترامی قائل هستند؛ بنابراین به نظر من اینکه حالا به عنوان مثال طرحی بدهند تا از اظهار نظر جلوگیری شود، اصلا عجیب نیست. زیرا به طور کل این تفکر افراطی خروجی بهتری نخواهد داشت.»

حسین کنعانی مقدم، دیگر فعال سیاسی:

* «اصلا یکی از وظایف هیات رئیسه همین است که مانع از تصویب طرح‌های عجیب و مشکل‌ساز نمایندگان شود. شاید نمایندگان طرح عجیب بیشتری در ذهنشان داشته باشد، اما قرار نیست همه آن‌ها تبدیل به مصوبه شوند یا حتی در صحن مجلس مورد بررسی قرار بگیرند و وقت این قوه قانون گذار گرفته شود. اصلا بعضا به نظر من برخی نمایندگان صرفا به دنبال تشویش اذهان عمومی هستند و هر چند روز یکبار، یک موضوعی پیدا و مطرح می‌کنند تا افکار عمومی را متشنج کنند.»

*  «شاید چند وقت دیگر برخی نمایندگان طرحی مبنی بر حذف جمهوریت و تشکیل حکومت اسلامی بدهند. آیا باید این در مجلس بررسی شود؟ به نظر من هیات رئیسه باید یک اقدام مناسب در این زمینه انجام دهد که هم وقت مجلس گرفته نشود و هم اینکه فضای افکار عمومی جامعه مشوش نشود.