‍ ستاره اسکندری: وزیر و وکیل می روند اما زنان سینما حذف‌شدنی نیستند

ستاره اسکندری  در برنامه «خط فرضی» گفت:«چیزهایی می‌بینیم که تعجب می‌کنیم، انگار مثلاً مشاغل جاهایشان با هم عوض شده. یعنی آن چیزی که تو از یک فرد مثلاً متعصب یا سفت و سخت نظامی انتظار داری، می‌بینی در وزارت ارشاد حرف می‌زند. همه چیز عوض شده. و مطالبه‌گری به مفهوم درست انگار در ما هم وجود ندارد.

وی گفت : تاریخ به همه‌مان ثابت کرده که تمام قدرت‌ها بالاخره بالا و پایین [می‌شوند]، همه وزرا یا تصمیم‌گیران عوض می‌شوند، میزها و صندلی‌ها جابه‌جا می‌شوند و هیچ‌کس نمی‌تواند همکاران من را از یک تاریخ سینما حذف کند. اصلاً امکان ندارد. باران، ترانه، هنگامه، خانم بوبانی، کتایون ریاحی، خانم بایگان، خانم نصیرپور.

این بخش از تاریخ سینما را که نمی‌توانیم بگوییم وجود نداشته. چون من قبلاً در این وادی ممنوع‌الکاری بودم و اتفاقاً دوستی تماس گرفته بود که ما دیگر اجازه نمی‌دهیم شما کار کنید. گفتم همین الان آی‌فیلم را نگاه کنید همه سریال‌های ۲۰ سال گذشته من هستم. پس واقعیت این است که هیچ‌کدام از بچه‌های ما حذف‌شدنی نیستند. من نمی‌گویم انتخاب ما درست است یا نه، به نظرم هر کسی با منظر خودش نگاه می‌کند اما واقعیت این است که این تاریخ سینما حذف‌شدنی نیست

کاش بیشتر به صلح می‌اندیشیدیم و به‌اصطلاح به جای تنبیه… که وقتی اعلام می‌شود آن‌قدر برای من عجیب است که در این تنبیه هیچ مردی وجود ندارد و همه زن‌ها مورد تنبیه واقع می‌شوند. و تنبیه اساساً کار اشتباهی است چون وقتی واژه ممنوع‌الکار به کار می‌بریم، من می‌توانم فکر کنم و کسی نمی‌تواند من را از اندیشیدن باز دارد. نهایتش این است که من دیگر جلوی دوربین نمی‌آیم وگرنه که من کارم را می‌کنم چون مغز یک هنرمند فراتر از مرزهای باید و نباید حرکت می‌کند. بنابراین من با آن شیوه‌های رفتاری به‌شدت مشکل دارم و به‌شدت معترض هستم. و باز هم تجربه ثابت کرده که سانسور عقیده جواب نمی‌دهد.»