وضعیت آب قرمز شد | منتظر قطعی آب باشیم؟
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان تهران گفت: در ابتدای سال آبی جدید و تا شروع بارشها با کسری ۵۰ میلیون مترمکعبی آب در سامانههای شرقی تهران مواجه بوده و نیازمند مدیریت هوشمندانه آب هستیم.
بحران آب در ایران به وضعیت قرمز رسیده است و یک مرکز تحقیقاتی اعلام کرد که با توجه به برآوردهای این مرکز، شرایط بحران آب در ایرانتشدیدتر هم میشود.براساس برآورد این مرکز وضعیت بحران آب در ایران به مرز تنش آبی رسیده است .مسالهای که بر نگرانی شهروندان افزوده است، سهمیهبندی و جیرهبندی آب یا تداوم قطعی آب، علت کمبود آب است. ، به نظر میرسد، بحران کمبود و قطعی آب و کاهش ذخایر آبی در پایتخت جدیتر شده است. حتی احتمال سهمیهبندی و جیرهبندی آب تهران هم مطرح شده است.
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان تهران گفت: در ابتدای سال آبی جدید و تا شروع بارشها با کسری ۵۰ میلیون مترمکعبی آب در سامانههای شرقی تهران مواجه بوده و نیازمند مدیریت هوشمندانه آب هستیم.
بیشتر بخوانید: وضعیت قرمز در تهران | آب جیرهبندی میشود؟
کمبود آب در این مناطق تهران /
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان تهران گفت: در ابتدای سال آبی جدید و تا شروع بارشها با کسری ۵۰ میلیون مترمکعبی آب در سامانههای شرقی تهران مواجه بوده و نیازمند مدیریت هوشمندانه آب هستیم.
محسن اردکانی در بیست و چهارمین قرارگاه مدیریت تنش آبی، اظهارکرد: اجرای اقدامات مدیریت بحران برای سازگاری با خشکسالی در استان تهران نیاز به کار جهادی دارد که در قالب قرارگاه مدیریت تنش آبی در استان تهران انجام میشود و تمامی تصمیمهای اتخاذ شده در این قرارگاه تضمین اجرایی دارد.
وی ضمن تشکر از مشارکت مسئولانه مردم استان تهران در عبور از تابستان ۱۴۰۲ افزود: مردم شریف استان تهران در نیمه نخست امسال ۲۰ میلیون مترمکعب آب نسبت به مدت مشابه سال گذشته کمتر مصرف کردهاند و استمرار مصرف بهینه توسط مشترکان شرکت آب و فاضلاب استان تهران همچنان ضرورت دارد.
مدیرعامل آبفای استان تهران با اشاره به اینکه استان تهران پنجمین استان خشک کشور است بر ضرورت تداوم اقدامات فنی و فرهنگی مدیریت مصرف آب، عملیاتیکردن راهکارهای سازگاری با خشکسالی و کاهش برداشت از منابع آبهای سطحی توسط شرکتهای زیرمجموعه تاکید کرد.
آخرین آماری که درباره جمعیت استان تهران وجود دارد، دادههای استانداری تهران است که طبق آن برآورد جمعیت این استان بدون احتساب جمعیت شناور ۱۴ میلیون و ۲۸۰ هزار نفر است. طبق سرشماری سال ۹۵ جمعیت کل این استان کمی بیش از ۱۳ میلیون نفر برآورد شد. استاندار تهران مدتی پیش گفته بود که سالیانه ۵ درصد به جمعیت این شهر اضافه میشود.
به پایان رسیدن ظرفیت بارگذاری جمعیت و صنعت در تهران حداقل از هفت سال پیش به صورت علنی مطرح و درباره آن هشدار داده شد، با این حال رشد جمعیت استان تهران در شرایطی هر سال افزایش پیدا میکند که طبق سند آمایش سرزمین، رشد جمعیتی و کالبدی شهرهای مادر در مناطق کلانشهری کشور باید محدود شود؛ در غیر این صورت منابع آن به ویژه منابع آبی به شدت تحت تاثیر قرار میگیرد.
جمعیت ثابت شهر تهران هم در ابتدای سال ۱۴۰۲ به حدود ۹.۶ میلیون نفر رسید، این رقم آمار ساکنان آن است و با تعداد افرادی که بهطور روزانه به این شهر مراجعه میکنند متفاوت است. در طول سالهای ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰ حدود ۴۳درصد از مهاجران از استان البرز به استان تهران مهاجرت کردهاند. طی همین مدت استانهای تهران و البرز مهاجرپذیرترین مناطق ایران بودهاند. تهران، اصفهان و مشهد بیشتر مهاجران را پذیرفتهاند که در این میان تهران و مشهد از خطرناکترین نواحی ایران از نظر زلزلهخیزی هستند. تهران یکی از استانهایی است که بیشترین و شدیدترین کمبود آب را تجربه میکند و در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ به پنجمین استان خشک کشور تبدیل شد. این استان در خشکسالی هم رتبهدار است و حالا ۹۹.۸ درصد از آن با خشکسالی روبهرو است که ۸۶ درصد از مساحت آن تحتتاثیر خشکسالی شدید و بسیار شدید قرار دارد.
سرانه مصرف آب استان تهران چقدر است؟
افزایش مصرف آب شرب در فصل تابستان، تامین آب پایدار تا پایان سال آبی را با مشکل روبهرو میکند و تهران این روزها درست در چنین شرایطی قرار دارد؛ در حال حاضر سرانه مصرف آب شرب در بخش خانگی استان تهران ۲۵۰ لیتر در شبانهروز است، اما طبق الگوی مصرف آب یعنی عدد استاندارد آن باید ۱۴ متر مربع در ماه به ازای هر خانوار باشد. تعداد انشعاب خانگی در شهر تهران ۹۴۴ هزار و ۶۱ مورد و در بخش غیر خانگی - شامل بخشهای صنعتی، اداری، درمانی و کارگاهی- ۱۶۶ هزار و ۷۵۸ مورد است. تعداد انشعابهای خانگی آب شرب در کل استان تهران هم یک میلیون و ۷۲۹ هزار و ۴۶۸ مورد و میزان انشعابهای غیرخانگی هم در همین استان ۲۹۵ هزار و ۲۷۶ مورد است. سالی ۲ تا ۲.۵ درصد به تعداد مشترکان آب تهران اضافه میشود، درحالی که منابع جدیدی برای تامین آب در تهران وجود ندارد.
تنش آبی در تهران/ زنگ خطر بحران آب تهران به صدا درآمد
ذخایر سدهای تامینکننده آب تهران هم نسبت به سال گذشته ۳۰ میلیون مترمکعب کاهش پیدا کرده و اوضاع تامین آب را برای این استان پرجمعیت سختتر کرده است؛ ۷۵ درصد آب تهران در گذشته از ۵ سد امیرکبیر، لار، ماملو، طالقان و لتیان تامین میشد، اما اکنون در فصول سرد سال ۴۵ درصد از سدها و ۵۵ درصد از منابع زیرزمینی و در فصول گرم سال، ۶۰ درصد از سدها و ۴۰ درصد از منابع زیرزمینی تامین میشود.
میزان بارشها از ابتدای مهر تا ۳۰ تیر امسال در استان تهران ۱۹۴.۴ میلیمتر است که نسبت با میانگین طولانیمدت آن-یعنی میانگین ۵۴ ساله- ۳۰ میلیمتر کمتر است. درصد اختلاف سال آبی جاری با سال آبی گذشته هم ۷ میلیمتر بیشتر است؛ با این حال اوضاع در سدهای تهران خوب نیست. استان تهران با وجود افزایش چند میلیمتری نسبت به سال گذشته در میزان بارش خود، شاهد روند کاهشی در درازمدت و نیمقرن اخیر بوده است که این زنگ خطری برای میزان آبهای جاری و ذخیرهشده پایتخت محسوب میشود. حجم کل مخازن استان تهران تا روز ۳۰ تیر ۱۴۰۲ رقمی حدود ۵۵۰ میلیون مترمکعب است، اما همین مخازن در بازه زمانی مشابه ۵۸۰ میلیون مترمکعب آب ذخیره داشتند. حجم نرمال مخازن ۵ سد اصلی استان تهران ۹۱۵ میلیون مترمکعب است. باتوجه به شرایط فعلی بارشها و تنش آبی استان این پنج سد نسبت به وضعیت نرمال ۳۶۵ میلیون مترمکعب کاهش آب داشتهاند. علاوه بر این جمع کل ذخایر ۵ سد تامینکننده آب شرب استان نسبت به مدت مشابه سال گذشته هم ۳۰ میلیون مترمکعب کمتر است. هفته گذشته رکورد مصرف آب در تهران شکست و به سه میلیارد و ۸۰۰ میلیون لیتر در روز رسید.
۸۵درصد از ۴۵ میلیارد مترمکعب آبی که به صورت سالانه از آبخوانها (منابع آب زیرزمینی) برداشت میشود، توسط چاههای مجاز صورت میگیرد؛ چاههای مجازی که به لحاظ عددی ۵۵درصد چاههای کشور را شامل میشوند. باتوجه به آمار ثبتشده در وزارت نیرو از روند افت تراز آب زیرزمینی و برآورد کسری حجم آبخوانهای کشور، از اوایل دهه ۵۰ شمسی مازاد برداشت از آبخوانهای کشور شروع شده و این روند از اوایل دهه ۷۰ شمسی شدت یافته و تقریبا هر سال بیشتر شده است که بر اثر این مازاد برداشت، میزان کسری تجمعی مخازن آب زیرزمینی کشور در سال ۱۴۰۰ به عدد ۱۴۳ میلیارد مترمکعب رسیده است.
به سمت از دست دادن آبخوان تهران حرکت میکنیم
وضعیت آبخوانها ارتباط مستقیمی با میزان منابع آبی دارد و استان تهران در کنار فارس، کرمان و خراسان جنوبی بیشترین سهم را در اضافه برداشت از آبخوانها دارند. هرچه میزان برداشت از آبخوانها بیشتر باشد، میزان فرونشست هم افزایش پیدا میکند.
اداره کل محیطزیست و توسعه پایدار شهرداری تهران مدتی پیش اطلاعات تازهای درباره وضعیت فرونشستها در این استان اعلام کرد. طبق این دادهها به دلیل نابودی آبخوانها، دشت ورامین با پهنهای بیش از بر ۷۰۰ کیلومتر مربع، فرونشست زمین داشته که باتوجه به نزدیکی راهآهن تهران-مشهد به این گستره، سازههای پیونددار با راهآهن در معرض خطر هستند. طبق بررسیهای صورت گرفته مناطق ۱۶-۱۷-۱۸-۱۹ و ۲۰ شهرداری تهران و شهرهای اسلامشهر، شهریار، چهاردانگه، نسیمشهر، صباشهر و کهریزک تحت تاثیر فرونشست دشت تهران قرار دارند. این تنها بخش کوچکی از شرایطی است که استان تهران در حال پشت سر گذاشتن است: کانونهای گردوغبار نظرآباد و اشتهارد ساکنان سه استان تهران، قزوین و البرز را تحت تاثیر قرار داده است و تهدیدی برای سلامت آنها محسوب میشود.
باتوجه به آمار ثبت شده در وزارت نیرو از روند افت تراز آب زیرزمینی و برآورد کسری حجم آبخوانهای کشور، از اوایل دهه ۵۰ شمسی مازاد برداشت از آبخوانهای کشور شروع شده است که این روند از اوایل دهه ۷۰ شمسی شدت یافته و تقریبا هر سال بیشتر شده است. آبخوان دشت تهران از شمال به دامنه جنوبی رشته کوههای البرز، از جنوب به کوههای آراد و فشافویه، از شرق به ارتفاعات سه پایه، قوچک و بیبی شهربانو و در ادامه مسدود به رودخانه شور تا محمودآباد خرابه و از غرب به محدوده دشت کرج، یعنی از وردآورد به شهریار و در امتداد جاده شهریار به رباطکریم محدود میشود. در بعضی نواحی شمال اصفهان و جنوب غربی تهران - شهریار- و جنوب ورامین در استان تهران، از سال ۱۴۰۰ سفرههای آب بهطور کلی حذف شده و چاههای آب عمیق درنهایت به سنگ کف میرسند، ولی آبی پیدا نمیکنند. دو روند افت شدید آب در حوضه فلات مرکزی -دریاچه نمک و کویر مرکزی- وجود دارد. این دو منطقه بیشتر در مناطق خشک و نیمه خشک قرار دارند. برخی از پرجمعیتترین شهرهای ایران ازجمله تهران و کرج در پیرامون این حوزه قرار دارند. مسعود مجرب، پژوهشگر مخاطرات زمینشناختی به «اعتماد» درباره آخرین وضعیت آبخوان تهران توضیح میدهد و میگوید که «ما مجبور هستیم برای کسری آب شرب و کشاورزی به منابع آب زیرزمینی فشار وارد کنیم. اثر وضعیت نامساعد آبخوان در فرونشستها خودش را نشان میدهد که هر سال افزایش پیدا میکند و الان در شرایط حداکثر خود قرار دارد؛ یعنی به حدود ۲۰ سانتیمتر در سال رسیده است. تقریبا همه جای آبخوان در حال نشست است و تاثیر آن در جنوب غربی تهران و بخشهایی از مناطق ۲۲ گانه ۱۷، ۱۸، ۱۹ و بخشهایی از منطقه ۹ قابل مشاهده است. منطقه جنوب غربی و جنوب شرقی تهران هم درگیر فرونشست شدهاند. ما آثار ترکهای ناشی از فرونشست را در ساختمانها و سایر نقاط شهر میبینیم. برای مثال اگر از بزگراه آیتالله سعیدی به سمت میدان نماز برویم، تیرهای برقی را میبینید که کج شدهاند و اداره برق آنها را با بتن ثابت نگه داشته است. گاهی برای یک تیر برق به اندازه دو متر در دو متر بتن زدهاند. نقاطی مثل ملارد که فرونشست پوشیده نیست، ترکها در دشتها قابل رویت است.»
به گفته او تهران پنج سد دارد که برای آب شرب و کشاورزی استفاده میشود و نسبت آنها هم تقریبا مساوی است. در کلانشهرها به خصوص شهر تهران، مشهد، اصفهان و... تقریبا برابر است. این سدها کسری قابل توجهی هم دارند، باقیمانده نیاز آبی تهران را از آبهای زیرزمینی استفاده میکنیم. به دلیل بارگذاری جمعیتی، خشکسالی و مصرف بیرویه و مواردی دیگر هیچوقت سهم برداشت از آن کاهش پیدا نکرده است. باتوجه به اینکه فرونشست متوقف نشده و الگوی آن تغییر کرده، میتوانیم بگوییم که همچنان فشار زیادی روی آبخوان تهران وجود دارد و فعلا هم کار خاصی برای آن انجام نشده است. نرخ فرونشست به جنس خاک وابسته است و تغییرات سطح آب زیرزمینی همیشه در همه نقاط ثابت نیست و ممکن است تغییر کند. ممکن است نقطهای الان خطرناک نباشد، ولی در سالهای آینده به دلیل تغییر الگوی برداشت و رفتار زمین در آن منطقه دچار فرونشست شویم. مرز فرونشست تا امروز در حال افزایش است.
تداوم شرایط فعلی چه نتیجهای دارد؟
مجرب درباره تاثیر تدوام شرایط فعلی میگوید که «تداوم فرونشست که روزبهروز هم بیشتر میشود چند نتیجه دارد: یکی از نتایج آن این است که دیگر آبخوانی نخواهیم داشت. ممکن است به صورت منطقهای آبی نداشته باشید که به مناطق جنوبی تهران برسانید. چاههایی که از آنها برداشت صورت میگیرد هم عمیقتر میشوند و در نتیجه فرونشست بیشتر میشود. هرقدر فرونشست افزایش پیدا کند، حجم آبی که با سیستم غلط برای کشاورزی استفاده میشود، بیشتر میشود؛ مثلا زمینی در ورامین قرار است با یک متراژ مشخص آبیاری شود، به دلیل وجود ترکها دیگر با آن مقدار آب سیراب نمیشود؛ چون این ترکها باعث میشوند ارتباط زمین با سایر نقاط قطع شود و آبها فرار کنند. در این صورت آبها دیگر مستقیم به آبخوان برنمیگردد و بخشی از آن در لایههای سطحی میماند و تبخیر میشود. به همین دلیل باید به سمت سیستم آبیاری نوین برویم.»
او ادامه میدهد: «علاوه بر آن ممکن است مخزن یا همان آب استراتژیک خود را از دست دهیم؛ یعنی میزان آبی که هر شهر برای بقای خود استفاده میکند. این خشکسالیها باعث میشوند ترکهایی ناشی از فرونشست در ساختمانها پیدا شود. خانههای زیادی وجود دارد که بابت همین موضوع قیمتشان دچار افت شده و زمینهای زیادی تغییر قیمت دادهاند که در طولانی مدت منجر به مهاجرت اجباری میشود که توازن شهرها را بههم میزند. این هم در شرایطی است که ما هنوز موج بزرگ را ندیدهایم.»
مجرب یکی از تبعات ادامه وضعیت فعلی را آسیبپذیری بیش از پیش در برابر زلزله میداند و توضیح میدهد که «شهر با یک زلزله کوچک آسیبپذیر میشود؛ یعنی وقتی زمین دچار فرسایش میشود و به دلیل از دست دادن آب توانش را از دست میدهد. در این شرایط زمینی که در شرایط عادی در برابر یک زلزله ۶ ریشتری مقاوم بود، توان مقاومت در برابر زلزله کمتر از آن را هم ندارد. بیشتر شریانهای حیاتی که خطی هستند، مثل مترو، خطوط انتقال آب، برق و آب و راهآهن تحتتاثیر قرار میگیرند و شناسایی و جبران آن هزینه بسیار زیادی دارد.»
قطعی آب به جیرهبندی آب در تهران میانجامد؟
قطعی آب و کاهش فشار آب مساله جدیدی نیست و در سالهای گذشته نیز وجود داشته است. سال ۹۹ بود که قطعی گسترده آب در تهران اتفاق افتاد.
تحلیلگران امنیتی یکی از ابرچالشهای نیمقرن پیشروی ایران را، مساله آب عنوان میکنند، اما به نظر میآید این چالش همین حالا هم تا اندازهای سربرآورده و کار به بحث درباره احتمال جیرهبندی آب در آینده نزدیک هم رسیده است.
آمار رسمی میگویند که ذخیره سدها و همچنین میزان بارندگی کاهش چشمگیر داشته و در صورت ادامه همین وضعیت، جیرهبندی آب در تهران و برخی شهرها گزینه محتمل خواهد بود. حالا هم به نظر میرسد این اتفاق دوباره تکرار شود، البته نه به معنای قطعی گسترده آب بلکه کاهش فشار آبی که منجر به قطعی آب طبقات فوقانی میشود. چرا که بسیاری از شهروندان طی روزهای اخیر حتی در طبقههای ابتدایی نیز قطعی آب را بدون اطلاع قبلی تجربه کردهاند. مسئولان هشدار دادهاند که احتمالا سهمیهبندی و جیرهبندی آب تهران وجود دارد.
ارسال نظر