سیمور هرش: آمریکا عقب مانده است!
سیمور هرش، خبرنگار باسابقه آمریکایی، در گفتوگو با یک روزنامه سوئیسی از آخرین دعاوی خود در رابطه با روسیه و جنگ آن در اوکراین دفاع کرده و نظراتی در انتقاد از سیاستهای دولت آمریکا ارائه کرده است.
سیمور هرش، خبرنگار باسابقه آمریکایی، در گفتوگو با یک روزنامه سوئیسی از آخرین دعاوی خود در رابطه با روسیه و جنگ آن در اوکراین دفاع کرده و نظراتی در انتقاد از سیاستهای دولت آمریکا ارائه کرده است.
هرش به خبرنگار «نیو زوریخر زایتونگ» در واشنگتن گفت: «سیاست خارجه بایدن وحشتناک است. آمریکا عقب مانده است. سعودیها اکنون نفتشان را به یوآن میفروشند. رفتار همه در مورد ایران و سوریه دوستانهتر میشود. همانهایی که در زمان بوش و چنی محور شرارت بودند [محور شرارتی که بوش اعلام کرد شامل ایران، عراق و کره شمالی بود و نه سوریه]. جهان به پیش میرود و به نظرم ما آمریکاییها دیگر بخشی از این حرکت نیستیم».
هرش که چند ماه پیش ۸۶ ساله شد، روزنامهنگاری تحقیقی است که در افشای مسائل مهمی همچون کشتار شهروندان غیرنظامی در ویتنام به دست آمریکا، فاجعه واترگیت، جاسوسی داخلی از طرف سازمان سیا و شکنجه زندانیان در زندان ابوغریب آمریکا نقشی محوری داشته است. اما در سالهای اخیر برخی دعاوی او جنجالی بودهاند. او مثلا گفته بود که حملههای شیمیایی در سوریه نه کار دولت بشار اسد که کار نیروهای اپوزیسیون سوریه بوده است و روایتی متفاوت از نسخه رسمی از ماجرای کشتن اسامه بن لادن به دست آمریکا ارائه کرد. هرش اخیرا مدعی شد که تخریب خط لوله «نورد استریم» کار آمریکا و نروژ بوده است.
هرش در گفتوگو با این روزنامه سوئیسی از گزارش خود درباره نورداستریم دفاع کرد. او در ضمن به گزارشی که اخیرا در روزنامههای اسکاندیناوی چاپ شد و در آن ادعا شد که حمله کار روسیه بوده است نیز پاسخ داد. هرش گفت: «چطور میشود باور کرد که کشتیهای روسیه در دریای بالتیک و در منطقهای دریایی که بیش از هر جای دیگری در جهان در آن گشتزده میشود چنین کاری کنند؟» او در ضمن تئوریهای دیگر را (مثل احتمال حمله به این خط لوله از طرف یک قایق شش نفره با خدمهای که طرفدار اوکراین بودند) به سخره گرفته است.
هرش گفت: «برای هیچکس مهم نیست که آمریکا اینکار را کرده است. در مطبوعات آمریکا هیچکس از جیک سالیوان [مشاور امنیت ملی] یا وزیر خارجه، آنتونی بلینکن، در این مورد سوالی نمیکند».
این روزنامهنگار که اخیرا بهدلیل استفاده بسیار از منابع بدون نام مورد انتقاد قرار گرفته است، میگوید او از زمان آغاز روزنامهنگاری تحقیقی در دهه ۱۹۶۰ همیشه همین کار را کرده است. او گفت: «۹۰ درصد مقالههای من در روزنامه نیویورک اسم هیچ منبعی را نیاوردند. وقتی از جاسوسی سازمان سیا از شهروندان آمریکایی نوشتم هیچ منبعی را نیاوردم. آیا امروز کسان بسیاریاند که به اندازه من تجربه و منابع داشته باشند؟ من خیلی وقت است در این کارم و خیلیها را میشناسم».
او در ضمن با اشاره به انتشار مطالب خود در وبسایت «ساباستک» برای استفاده همگان میگوید ۴۷ هزار نفر گزارشش در مورد «نورد استریم» را در همان ۱۰ ساعت اول خواندهاند. اما او تاکید کرده که به تنهایی عمل نمیکند و برای مطالبش از یک ویراستار و یک مسئول تایید حقایق (فکتچکر) استفاده میکند که اولی از «لندن ریویو آو بوکز» و دومی از «نیویورکر» آمده است. او ایمیلهای خود با این دو نفر را به خبرنگار «نیو زورخر زایتونگ» نشان داده تا صحتشان را ثابت کند.
ارسال نظر