خبر مهم از تامین اجتماعی/مبنای حقوق بازنشستگی تغییر میکند
تغییر مبنای محاسبه مستمری از ۲ سال به ۵ سال یکی از آن تصمیماتِ مناقشه برانگیزِ لایحه برنامه توسعه هفتم است. تصمیمی که البته گفته شده با مخالفتهای بسیار از متن لایحه برنامه هفتم حذف شده است، اما برخی نمایندگان همچنان از آن دفاع میکنند.
موضوع محاسبه ۵ سال آخر برای حقوق بازنشستگان در برنامه هفتم توسعه مطرح شد، با این حال براساس اظهارات یک کارشناس مبنا قرار دادنِ درآمد اسمی ۵ سال آخر بیمهپردازی، با توجه به افزایش نرخ تورم، مستمری را کاهش میدهد.
تغییر مبنای محاسبه مستمری از ۲ سال به ۵ سال یکی از آن تصمیماتِ مناقشه برانگیزِ لایحه برنامه توسعه هفتم است. تصمیمی که البته گفته شده با مخالفتهای بسیار از متن لایحه برنامه هفتم حذف شده است، اما برخی نمایندگان همچنان از آن دفاع میکنند.
علی اصغر عنابستانی، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی، ضمن تأکید بر اصلاحاتِ پارامتریک صندوقهای اجتماعی گفته: «ما وقتی میگوییم مثلاً حقوق بازنشسته به جای دو سال آخر بشود ۵ سال آخر علت این است که میخواهیم از یک فساد عظیمی که در این مدل ۲سال اکنون دارد اتفاق میافتد جلوگیری کنیم که افراد طی ۲۸ سال در یک سطح حقوق دریافت میکنند بعد در ۲ سال آخر با زدوبند یک پست غیرواقعی میگیرند، حقوق بالا دریافت میکنند و پس از آن این حقوق بالا را سالها به صندوق تحمیل میکنند.»
عنابستانی البته در ادامه تأکید کرده که با اجرای همسانسازی میتوان از مشکل کاهش حقوق بازنشستگان جلوگیری کرد؛ او گفته بود: «در بحث افزایش متوسط حقوق از ۲ سال به ۵ سال آورده بودیم که باید به نحوی اجرا شود که حقوق بازنشسته کمتر از ۹۰ درصد دریافتی خودش در زمان اشتغال نشود، یعنی آن بحث همسانسازی که بازنشستهها به دنبال آن هستند».
پیشنهاد داده میشود کدام است؟ حیدری در پاسخ به این سوال گفت: در مجلس گفته شد پرداختِ اسمیِ مستمریِ ۵ سال آخر را با هم جمع میکنیم که این کار سبب کاهشِ مستمری میشود. جمع کردنِ مجموعِ درآمد ۵ سال آخر و گرفتنِ میانگین از آن، اقدامی اشتباه و به ضررِ بیمهپردازان است. با توجه به اینکه نرخ تورم در این چند سال به شدت بالا رفته است، این کار سبب میشود رقم مستمری به شدت کاهش پیدا کند.
وی افزود: همچنین در این طرح گفتند، بعد از آنکه میانگینِ ۵ سال آخر حقوق بیمهپرداز را گرفتیم، میانگین افزایش سه سال آخر حقوق را هم در نظر میگیریم و در عددی که با توجه به متوسط گرفتنِ حقوق ۵ سال به دست آوردیم، جمع میکنیم و مبنای مستمری به دست میآید. محاسبه کردهاند و دیدند این کار سبب میشود میزانِ مستمری نسبت به زمانی که دو سال آخر بیمهپردازی مبنا قرار میگیرد، کمتر میشود.
این کارشناس تأمین اجتماعی بیان کرد: غیر از اینکه مستمری کاهش پیدا میکند، این محاسبه تبعاتِ دیگری نیز دارد؛ اینکه اگر فرد بنا به دلایلی از کار بیکار و به صندوق بیمه بیکاری وصل و از طریق این صندوق برای بازنشستگی معرفی شود و یا فاصلهی چندساله بین سالهای انتهاییِ کارش بیفتد، مستمری فرد به میزانِ قابل توجهی کاهش پیدا میکند. این ملاحظات در فرمولِ مورد نظر مجلس دیده نشده بود و به شدت به ضرر کارگران بود.
حیدری گفت: آنچه من به آن اشاره کردم، یعنی تمام شماری بر اساس شاخصی مشخص که توضیح دادم، این مسائل و مشکلات را نداشت و به سری پرداختِ بیمهپردازان توجه داشت.
این کارشناس تأمین اجتماعی در پاسخ به این سوال که آیا میتوان با همسانسازی مشکلِ کاهشِ مستمریای که از طریقِ مبنا قرار دادنِ ۵ سال آخر حقوق اسمی بیمهپردازی ایجاد میشود را حل کرد، گفت: ببیند وقتی پرداخت منصفانه انجام شود دیگر نیازی به متناسبسازی نیست. متناسبسازی برای جبرانِ قدرتِ خرید از دست رفته است اما وقتی حقوق را طبق آنچه فرد مستحقِ ان است پرداخت کنیم دیگر نیازی به متناسبسازی نیست. در واقع نمیاندگان میخواهند کاری کنند که در فرمول عقب ماندگی مزمن ایجاد شود و بعد در مقطعی دوباره به روزرسانی و این عقب ماندگی را جبران کنند؛ این چه کاری است؟ اگر از همان اول منطبق بر واقعیتها و با عدالت پرداختها انجام شود و هر سال نیز بر اساس نظام مزدی و قوانین، مستمری افزایش یابد، دیگر نیازی به متناسبسازی نداریم.
ارسال نظر