اولین نقد وعده بورسی لاریجانی

علی لاریجانی شب گذشته با انتشار ویدیویی وعده حل مشکلات بورسی را داد که با واکنش فعالان بازار همراه بود.

بورس یکی از بازار‌هایی است که در سال ۱۴۰۰ هم در صدر وعده‌های انتخاباتی قرار داشت و گویا نامزد‌های سال ۱۴۰۳ هم به دنبال جذب بورسی‌ها هستند.

در حالی که وعده بورسی علی لاریجانی در شبکه‌های اجتماعی با واکنش‌های گسترده فعالان بازار همراه بود.

هاتف سیدپور کارشناس اقتصادی در کانال تلگرامی خود نوشت:از ۸۰ نفری که برای انتخابات ثبت نام کرده‌اند شاید بشود ۸ نفر را گزینه جدی دانست که یکی از آن‌ها آقای دکتر لاریجانی است. ایشان چراغی را روشن کرد که ما سال‌هاست همینجا بر افروخته‌ایم؛ آنهم پاسخ به سوالات است.

این رویکرد را به فال نیک می‌گیریم و ستایش می‌کنیم و امیدواریم آقایان محترم چه قبل و چه بعد از انتخابات پاسخگویی بدون روتوش را جزو سلوک شخصی خودشان قرار دهند.

اما درباره پاسخ جناب لاریجانی چند نکته حائز اهمیت است:

۱- پاسخ داده شده نسبتی به سوال نداشت. سوال درباره افت ارزش ذاتی بازار است و پاسخ درباره عدم مداخله دولت در بازار. لزوما عدم مداخله دولت در بازار منجر به بازگشت قیمت‌ها به ارزش ذاتی اش نمی‌شود!

۲- ساده است درباره عدم مداخله دولت در قیمت گذاری دستوری، یا نرخ انرژی سخن گفتن، ولی این‌ها مال قبل از نشستن بر کرسی دولت است. روسای جمهور همین که پشت میز ریاست می‌نشینن واقعیت‌ها به آن‌ها هجوم می‌آورد و آن‌ها را مجبور می‌کند که یا حرفشان را پس بگیرند یا در سکوت به فراموشی بگذرانند.

عدم مداخله دولت در قیمت گذاری دستوری و مواردی مثل این... سویه دیگه‌ای هم دارد که همان آزاد سازی قیمت هاست. آیا واقعا آقای لاریجانی مایل به آزادی سازی قیمت هاست؟ ما استقبال می‌کنیم که این اتفاق بیفتد، ولی آزادسازی قیمت‌ها موجی بلندتر از مدار‌های بورسی را هدف می‌گیرد و سایر پایگاه‌های رای را به چالش می‌اندازد. دقیقا به همین خاطر است که روسای جمهور بعد انتخابات حرفشان را عوض می‌کنند.

ضمن اینکه این اقدامات مستلزم هماهنگی‌های فرابخشی است و آقای لاریجانی زرنگ‌تر از این حرفاست که این‌ها را نداند مگر اینکه هدفش از این سخنان آن باشد که روی موج نارضایتی فعالان بورسی از شرایط موجود سوار شود و پایگاه رایی از این میان بجوید چنانکه سلفش جویید.

۳- توصیه می‌کنم به آقای لاریجانی که درباره بورس از کسانی مشورت بگیرد که سابقه مدیریت اجرایی اقتصادی نداشته باشند، چون آن‌ها بخشی از مشکل هستند و نه بخشی از راه حل.

درک نادرست و ابتر آن‌ها از بورس و نیرو‌های پیشرانش باعث اتلاف منابع عظیمی در طول سه سال گذشته شده است.

۴- مشکل فعالان بورسی در درجه اول قیمت سهام شرکت هاست بعد نحوه تولید سودشان.

اگر رئیس جمهوری همین مسئله به ظاهر ساده، اما فوق العاده مهم را درک کند، خواهد فهمید که اهرم را کجا باید بگذارد!

آقای لاریجانی از این ساده‌تر کسی به شما نخواهد گفت!