زندگینامه: حسین امیرعبداللهیان

او در دوره وزارت علی‌اکبر صالحی به عنوان معاون عربی و آفریقایی  وزیر خارجه منصوب گشت که در سه سال اول وزارت محمدجواد ظریف هم در این سمت ابقا شد. وی مشاور سیاسی ظریف و استاد دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه نیز بوده‌است. امیرعبداللهیان دارای مدرک کارشناسی روابط دیپلماتیک از دانشکده وزارت امور خارجه (۱۳۷۰)، کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران (۱۳۷۵) و دکترای روابط بین‌الملل از دانشگاه تهران است.

وی به علت دو دهه مسئولیت در وزارت خارجه به‌خصوص در پست عربی و آفریقایی وزارت امور خارجه ایران ارتباط نزدیکی با سردار شهید قاسم سلیمانی داشت. 

مذاکره با آمریکا

وی سال ۱۳۸۶ در نشست سه جانبه ایران-آمریکا-عراق که در بغداد برگزار شد سرپرست تیم مذاکره کننده ایرانی بود. این نشست با هدف تأمین امنیت عراق به درخواست آمریکایی‌ها که شرایط عراق را خطرناک خوانده بودند برگزار شده بود. سیدعلی خامنه ای نیز اجازه داده بود بخاطر شرایط عراق و درخواستی که دولت عراق کرده‌است، ایران فقط در موضوع عراق در این مذاکرات حضور پیدا کند.  عبداللهیان بعدها دربارهٔ این مذاکرات گفته بود آمریکایی‌ها وقتی حرف منطقی را می‌شنیدند و پاسخ منطقی نداشتند، صحنه را خالی می‌کردند. 

وی در ۲۰ مرداد ۱۴۰۰ به عنوان وزیر امور خارجه پیشنهادی دولت سیزدهم توسط سید ابراهیم رئیسی به مجلس شورای اسلامی معرفی شد و در ۳ شهریور ۱۴۰۰ با ۲۷۰ رای از مجلس شورای اسلامی رأی اعتماد گرفت.

سوابق اجرایی

• وزیر امور خارجه ایران (۱۴۰۰ تاکنون)
• دستیار ویژه رئیس مجلس و مدیرکل امور بین‌الملل مجلس شورای اسلامی (۱۳۹۵ تا ۱۴۰۰)
• مشاور وزیر امور خارجه (۱۳۹۵ تا ۱۴۰۰)
• معاون عربی و آفریقایی وزارت امور خارجه (۱۳۹۵ تا ۱۳۹۰) در دوره وزارت علی‌اکبر صالحی و محمدجواد ظریف
• مدیر کل خلیج فارس و خاورمیانه وزارت امور خارجه (۱۳۹۰ تا ۱۳۸۹)
• سفیر جمهوری اسلامی ایران در بحرین (۱۳۸۹ تا ۱۳۸۶)
• رئیس ستاد ویژه عراق در وزارت امور خارجه (۱۳۸۶ تا ۱۳۸۵)
• معاون مدیرکل خلیج فارس وزارت امور خارجه (۱۳۸۶ تا ۱۳۸۵)
• معاون دستیار ویژه وزیر امور خارجه در امور عراق (۱۳۸۵ تا ۱۳۸۲)
• معاون اداره اول سیاسی خلیج فارس وزارت امور خارجه (۱۳۸۲ تا ۱۳۸۰)
• کارشناس و معاون سفارت جمهوری اسلامی ایران در بغداد (۱۳۸۰ تا ۱۳۷۶)