کنایه اطلاعات به احمدینژاد درباره اخراج اساتید
روزنامه اطلاعات در یادداشتی به روند اخیر اخراج استادان دانشگاه ها پرداخت.
روزنامه اطلاعات در یادداشتی به روند اخیر اخراج استادان دانشگاه ها پرداخت.
به گزارش عرشه آنلاین، در ادامه این یادداشت آمده است ؛
عذرخواستن از ادامه کار برخی اساتید دانشگاه به دلایل اداری، حرفهای و یا سیاسی، درحال تبدیل شدن به یک معضل اجتماعی-فرهنگی است؛ که البته بدون تبعات سیاسی هم نخواهد بود.در دولت به اصطلاح مهرورز، که رئیسش اخیراً در مراسم انجامنشده رسیدگی قضاییاش داد سخن داد و انگار او نبوده که بنیان بسیاری از این مهرورزیها(!) را نهاده، موجی از بازنشستگی زودهنگام و عذرخواهیهای محترمانه(!) به راه افتاد و البته سونامی اساتید جدید و تازهنفس به درون دانشگاهها نیز کاریزش از همان زمان بود. نتیجهی آن موجِ برونریز و آن سونامیِ درونریز آن شد، که امروز، لااقل در حوزهی علوم انسانی، رکودی محتوایی، علیرغم کپیسازیهای آزارندهی رسالههای ارشد و دکتری را شاهدیم.
انکار اخراج اساتید از دانشگاه ها از سوی دولت رئیسی /خلجی: سیاهنمایی است
یکی از تبعات آن سادهسازیِ علم و سهولتپیشگی در بهکارگیری مدرّسان، بازشدن ساده و آسان و بیش از اندازه سهلگیرانه در منافذ پذیرش دانشجو بود، که پایینترینها از حیث رتبه و تراز، بر صندلیهای علمآموزی علوم انسانی نشستند و مجال را در کلاسها برای کسانی که با رتبههای بالا و از سرِ انتخابِ آگاهانه نشسته بودند تنگ کردند.
اساتید علوم انسانی تقریبا در همهی دانشگاهها شاهد آناند، که کثیری از دانشجویان در درک ادبیات فارسی در حد متوسط، و نه فاخر، ناتواناند؛ با زبان فارسیِ اینستاگرامی مأنوسترند، تا متن متوسط نویسندگان بازاری؛ چه رسد درک و تلذّد از قلم نخبگان ادب پارسی؛ سعدیِ جان که دیگر اینجا جایی ندارد!
خط و کتابت این کثیر دانشجویان، که عمدتاً در برگههای امتحانیشان نمایان است، به زحمت از مرز خط کلاس سوم و چهارم دبستان عبور کرده؛ چه رسد که از خزانهی خالی واژگانشان نقشی ادیبانه بر مکتوباتشان دیده شود.
در دیگر حوزهها البته مدرّسان مربوط باید گزارش دهند و بعید میدانم لااقل در بخش ادبیاتِ خواندن و نوشتنِ رسمی، و نه محاورهای، وضعیت بهتری داشتهباشند.
برخی مسئولان که امروز زبان عذرخواهیشان(!) در ادامهی کار برخی استادان تیز و برّا شده؛ یا خود نیز از ابزار و اسبابِ پیشگفته فارغاند، یا اصولاً آیندهای را در آینهی زمان برای عرصهی علم و دانش و ادبیات و هنر و فرهنگِ فاخر و نفیس و ماندگار نمیبینند.
ارسال نظر