چند نکته‌ مهم که باید در تدوین آیین‌نامه اجرایی رتبه‌بندی معلمان لحاظ شود

رتبه‌بندی با فاصله زیاد از آنچه مورد انتظار معلمان بود، تبدیل به قانون شد و یکی از دلایل مهم ضعیف بودن آن عدم تخصیص بودجه کافی به این موضوع بسیار مهم بود.

اکنون در تدوین آیین نامه که پیشنویس آن توسط وزارت آموزش و پرورش آماده و با حضور نمایندگان سازمان اداری و استخدامی، سازمان برنامه و بودجه و دو عضو کمیسیون آموزش مجلس بررسی و نهایی می‌شود، باید از حداکثر ظرفیت‌های موجود در متن قانون رتبه‌بندی استفاده شود و مدیران آموزش و پرورش باید کمترین ملاحظه برای بودجه را داشته باشند.

مواردی که باید در نظر گرفت:

۱- نهایت استفاده از ظرفیت ماده ۶ قانون رتبه بندی:

طبق متن قانون رتبه بندی برای هر رتبه قبل از درصدها عبارت حداقل قید شده است، آیین نامه اجرایی به نحوی تدوین شود که در هر رتبه معلمان حداکثر افزایش را داشته باشند.

پیشنهاد: از آنجایی که توقف در هر رتبه ۵ سال است، در راستای حفظ و ایجاد انگیزه بین معلمان برای هر پنج سال توقف ۵ پایه تعریف شود و ارتقا سالانه در هر پایه منوط به کسب حداقل امتیاز در ارزشیابی سالانه باشد و به ازای هر ارتقای پایه درصد فوق العاده رتبه بندی افزایش یابد.

توجیه: ایجاد انگیزه هم از ظرفیت قانون استفاده شده است، بین معلمان با رتبه‌های یکسان ولی سابقه های متفاوت تفاوت قائل شد؛ مورد بعدی برای مثال معلمی چهار سال سابقه دارد و بدلیل یک سال کمتر ممکن است رتبه (۲) را کسب نکند ولی از مزایای آن چهار سال استفاده کند‌. در رتبه آموزشیار معلم و پایه ۴ قرار گیرد و نسبت به همکاران با سابقه کمتر از خود درصد بیشتری دریافت کند.

۲- برای کسب رتبه های بالاتر شرط مدرک تحصیلی (کارشناسی ارشد و دکتری) وجود نداشته باشد.

شرایط کسب تمام رتبه ها توسط معلمان با مدارک مختلف تحصیلی مهیا باشد (با امتیاز های متفاوت)، اما برای تمایز بین معلمان دارای مدرک کارشناسی ارشد و دکتری از آنجایی که در ماده ۶ قانون رتبه بندی برای هر رتبه حداقل درصد در نظر گرفته شده، می‌توان درصد افزایش حقوق بیشتری را برای دارندگان مدرک بالاتر در نظر گرفت.

توضیح: معلمی که با مدرک کارشناسی چند بار معلم نمونه شده-  عملکرد خوبی دارد- شاگردانش بهترین عملکرد را در آزمون های نهایی و کنکور دارند و دیگر شرایطی که میتوان نام برد، صرفا بدلیل نداشتن مدرک تحصیلی از کسب رتبه های بالاتر محروم شود؟؟؟ (جلوگیری از مدرک گرایی)

۳- طبق ماده ۲ بند ۲-۳ (شایستگی تخصصی) قانون رتبه بندی معلمان آخرین مدرک تحصیلی ملاک است و آموزش و پرورش باید سریعا آخرین مدرک معلمان را اعمال کند.

شرط مدرک تحصیلی و  محدودیت اعمال مدرک (در سال‌های گذشته) تناقض دارد.

۴- در قانون رتبه بندی ارتباط معلمان با اساتید دانشگاه کاملا قطع شده است، بنابراین شرط پارامترهای پژوهش، مقاله و تالیفات با شرایط فعلی آموزش و پرورش و مهیا نبودن زیرساخت‌ها بی‌دلیل است و جز سختگیری بی مورد توجیه دیگری ندارد.

حتی مقالات مرتبط با آموزش و پرورش و آموزش دروس تخصصی باید در نشریات دانشگاهی چاپ شود.

اگر آموزش و پرورش از معلمان خود مقاله تخصصی می خواهد، باید مجله و نشریه تخصصی هم برای چاپ مقاله داشته باشد (دبیرخانه کشوری هر رشته و درس به همراه همکاران توانمند می تواند عهده دار این موضوع باشد) یا اینکه این مورد کلا حذف شود.

۵- در ارزیابی معلمان شان و منزلت آنان حفظ شود، با طرح موضوعاتی همچون نظر دانش آموز و اولیا با حیثیت معلم بازی نشود.

آیا در رتبه بندی، نظر معلمان در ارزیابی کارمندان، معاونین و مدیران ادارات مناطق و اداره کل ها و‌‌ وزارتخانه و... موثر خواهد بود؟

۶- طبق ماده ۹ وزارت آموزش و پرورش برای تدوین آیین نامه فقط یک‌ ماه فرصت دارد و طبق ماده ۴ فرصت سه ماهه برای اجرا و صدور نهایی احکام دارد که حدود یک ماه آن سپری شده است.