آیا اگزما واگیردار است؟

انتقال اگزما از طریق لمس فرد مبتلا سوالی است که ذهن بسیاری را درگیری می‌کند، اما هیچ مدرکی دال بر انتقال از طریق لمس وجود ندارد، اما اگر اگزما دارید، یک آنتی هیستامین خوراکی (OTC) می‌تواند خارش را تسکین دهد.

این دارو با جلوگیری از واکنش‌های آلرژیک ناشی از هیستامین عمل می‌کنند. با این حال، این قرص‌ها می‌توانند باعث خواب آلودگی شوند، بنابراین بهتر است زمانی که نیازی به احتیاط دارید آن‌ها را مصرف نکنید.

برخی از آنتی هیستامین‌ها عبارتند از:

ستیریزین (Zyrtec)

دیفن هیدرامین (بنادریل)

فکسوفنادین (آلگرا)

لوراتادین (کلاریتین)

کرم‌ها و پماد‌های کورتیزون (استروئید) می‌توانند خارش و پوسته ریزی را تسکین دهند. اما پس از استفاده طولانی مدت می‌تواند عوارض جانبی داشته باشد از جمله:

نازک شدن پوست

تحریک

رنگ آمیزی

استروئید‌های کم قدرت، مانند هیدروکورتیزون، بدون نسخه در دسترس هستند و می‌توانند به درمان اگزمای خفیف کمک کنند. استروئید‌های پرقدرت را می‌توان برای اگزمای متوسط ​​یا شدید توسط پزشک تجویز کرد.

زمانی که هیدروکورتیزون موضعی کمکی نمی‌کند، پزشک ممکن است کورتیکواستروئید‌های خوراکی را تجویز کند و این می‌تواند عوارض جانبی جدی از جمله تحلیل استخوان را ایجاد کند.

برای درمان عفونت، پزشک ممکن است یک آنتی بیوتیک موضعی یا خوراکی تجویز کند. سرکوب کننده‌های ایمنی دارو‌های تجویزی هستند که از واکنش بیش از حد سیستم ایمنی جلوگیری می‌کنند. این کار از تحریک اگزما نیز جلوگیری می‌کند، اما عوارض جانبی آن شامل افزایش خطر ابتلا به سرطان، عفونت، فشار خون بالا و بیماری کلیوی است.

فتوتراپی یا نور درمان، از نور ماوراء بنفش یا لامپ‌های خورشیدی برای کمک به مسدود کردن پاسخ‌های سیستم ایمنی که باعث اگزما می‌شوند استفاده می‌کند.

این روش می‌تواند به کاهش یا از بین بردن اگزما و همچنین برای جلوگیری از عفونت‌های باکتریایی پوست کمک کند.

استرس می‌تواند علائم اگزما را تحریک یا آن‌ها را بدتر کند. راه‌های کاهش استرس عبارتند از:

انجام تمرینات تنفس عمیق

تمرین یوگا

کامل بودن

به موسیقی آرامش بخش گوش دهید

خواب خوب شبانه را در اولویت قرار دهید

درمان‌های جایگزین ممکن است به تسکین علائم اگزما کمک کند. به دلیل عوارض جانبی احتمالی، همیشه قبل از استفاده از مکمل‌های گیاهی یا شروع یک برنامه ورزشی با پزشک خود مشورت کنید. درمان‌های خانگی رایج عبارتند از:

چای سبز، سیاه یا اولانگ

روغن نارگیل، آفتابگردان، گل گاوزبان و پامچال

طب سوزنی

رایحه درمانی

تکنیک‌های آرام سازی مانند مدیتیشن، یوگا، آرام سازی پیشرونده عضلانی، یا تصویرسازی هدایت شده.

آزمایش خاصی وجود ندارد که بتوان از آن برای تشخیص اگزما استفاده کرد. اغلب پزشک می‌تواند با صحبت کردن با شما در مورد علائم و معاینه پوست شما، این بیماری را تشخیص دهد.

گاهی اوقات ممکن است آزمایش پچ برای کمک به یافتن محرک‌های اگزما انجام شود. تست پچ می‌تواند برخی از آلرژن‌ها را شناسایی کند که باعث ایجاد علائم می‌شوند.

در طی آزمایش پچ، یک ماده آلرژی زا بر روی پوست قرار می‌گیرد. اگر آلرژن‌ها علت شما باشند، پوست شما ملتهب و تحریک می‌شود.

عوامل خطر اگزما چیست؟

چند عامل وجود دارد که می‌تواند خطر ابتلا به اگزما را افزایش دهد.

اگزما در کودکان مبتلا به آسم یا تب یونجه و همچنین بزرگسالانی که قبل از ۳۰ سالگی به این بیماری‌ها مبتلا می‌شوند، شایع‌تر است.

افراد مبتلا به اگزما در خانواده خود نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند.

عوارض اگزما چیست؟

اگزما می‌تواند منجر به برخی از عوارض شود، از جمله:

مشکلات خواب؛ اگزما می‌تواند خواب را سخت کند و بهداشت خواب شما را مختل کند.

عفونت‌های پوستی؛ خاراندن مکرر می‌تواند پوست شما را در برابر باکتری‌ها و ویروس‌هایی که می‌توانند باعث عفونت شوند باز کند.

آسم و تب یونجه. اگزما اغلب منجر به آسم یا تب یونجه می‌شود، به ویژه در کودکان زیر ۱۲ سال.

پوست ضخیم و پوسته پوسته. خاراندن می‌تواند به مرور زمان باعث سفت شدن و ضخیم شدن پوست شما شود.

در پایان، به یاد داشته باشید که انواع دیگری از اگزما وجود دارد. اغلب داشتن یک نوع اگزما می‌تواند خطر ابتلا به نوع دیگر را افزایش دهد./ اخبارک نت