حکم قصاص برای متهم پرونده قتل مستانه

متهم که یک بار از اتهام قتل عمد دوستش تبرئه شده بود در دور دوم محاکمه به قصاص محکوم شد.

پسر جوانی که حین مستی دوستش را با ضربه چاقو به قتل رسانده است به قصاص محکوم شد.

این متهم پیشتر در دادگاه کیفری محاکمه و در قتل عمد برائت گرفته بود اما دیوان عالی کشور با توجه به اعتراض اولیای دم و دلایلی که آنها مطرح کردند رأی صادره را درست تشخیص نداد و پرونده برای بررسی دوباره به دادگاه باز گردانده شد. پسر جوان برای بار دوم در شعبه هم‌عرض محاکمه و این‌ بار به قصاص محکوم شد.

دو سال قبل درگیری دسته‌جمعی‌ای به ماموران پلیس گزارش شد. در درگیری که میان هشت پسر جوان رخ داده بود دو نفر از آنها به نام‌های امیر و پوریا زخمی‌ و به بیمارستان منتقل شدند. در این میان پوریا به خاطر شدت خونریزی روی تخت بیمارستان جان سپرد.

در بررسی‌ها روشن شد پوریا از سوی پسری به نام امیر چاقو خورده و قربانی شده است. امیر که خودش نیز از ناحیه دست و گردن چاقو خورده بود بعد از بهبود نسبی به درگیری با قربانی اعتراف کرد.

متهم گفت: من و دوستانم همگی مشروب خورده و مست بودیم. یکی از دوستانم سوییچ ماشینش را داد و از من خواست تا ماشین او را که در خیابانی دورتر پارک کرده بود به آنجا بیاورم. به محض اینکه با ماشین به آنجا رسیدم متوجه درگیری دوستانم شدم. من حتی نمی‌دانستم علت درگیری چیست.

او ادامه داد: جلو رفتم که یکباره پوریا با چاقو به من حمله کرد و یک ضربه به سینه و یک ضربه به دستم زد. او حال طبیعی نداشت و می‌خواست مرا بکشد که برای دفاع از خودم چاقویی را که روی زمین افتاده بود برداشتم و یک ضربه به سینه‌اش زدم. بعد از هوش رفتم و وقتی در بیمارستان به هوش آمدم متوجه شدم پوریا جان سپرده است.

ماموران پلیس به بازجویی از سایر شرکت‌کنندگان در دعوا پرداختند و دریافتند ابتدا پوریا با چاقو به امیر حمله کرده بود.

به این ترتیب امیر در شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران از خود دفاع کرد. او مدعی شد در دفاع از خودش چاقو کشیده و اگر پوریا را نمی‌زد ممکن بود خودش در آن درگیری کشته شود.

در پایان جلسه قضات وارد شور شدند و با توجه به مدارک موجود در پرونده دفاع مشروع امیر را پذیرفتند و او را به پرداخت دیه محکوم کردند؛ اما با اعتراض وکیل اولیای دم به این حکم، پرونده در دیوان عالی کشور تحت رسیدگی موشکافانه قرار گرفت و قضات دیوان عالی کشور این رأی را شکستند و خواستار رسیدگی به پرونده در شعبه هم‌عرض شدند.

به این ترتیب امیر این بار در شعبه پنجم دادگاه کیفری یک استان تهران از خود دفاع کرد.

در ابتدای جلسه پدر و مادر پوریا درخواست قصاص را مطرح کردند.

سپس امیر به دفاع پرداخت و گفت: باور کنید من اصلاً نمی‌دانستم علت درگیری میان دوستانم چیست. وقتی به محل درگیری رسیدم آنها به جان هم افتاده بودند. جلو رفتم اما همان لحظه پوریا با چاقو دو ضربه به من زد. من هم برای دفاع از خودم چاقویی را که روی زمین افتاده بود برداشتم و یک ضربه به او زدم. اگر به او ضربه نمی‌زدم کشته می‌شدم و حالا پوریا در جایگاه متهم ایستاده بود.

او ادامه داد: من اصلاً قصد قتل نداشتم و فقط می‌خواستم خودم را نجات دهم.

سپس وکیل اولیای دم به دفاع پرداخت و گفت: فیلم‌های دوربین مداربسته نشان می‌دهد چاقویی که متهم با آن به قربانی ضربه زده متعلق به خودش بوده است. این موضوع نشان می‌دهد او قصد قتل داشته و با برنامه‌ریزی قبلی به سمت پوریا حمله کرده و او را زده است.

در پایان جلسه قضات وارد شور شدند و با توجه به مدارک موجود در پرونده، ادعای امیر مبنی بر دفاع مشروع را نپذیرفتند و او را به قصاص محکوم کردند.