واژگونی اتوبوس خبرنگاران محیط زیست؛ تحقیقات به کجا رسید؟
دو سال از واژگونی اتوبوس خبرنگاران محیطزیست در ارومیه که منجر به فوت "مهشاد کریمی" خبرنگار ایسنا و "ریحانه یاسینی" خبرنگار ایرنا و زخمی شدن چند نفر از خبرنگاران شد، میگذرد، در این مدت پرونده آن به کجا رسیده ؟ همچنان در دالانهای دادگاهها و دادسراها دست به دست میشود.
از دوم تیرماه ۱۴۰۰ عقربه های ساعت بر روی ١۶ و ۴۵ دقیقه ثابت مانده است، گویی از آن روز تاکنون زمان در همان ساعت متوقف شده چون در آن ساعت دو نفر از خبرنگاران ایرنا و ایسنا جان خود را از دست دادند، داستان از این قرار است که ۲۱ نفر از خبرنگاران حوزه محیط زیست رسانه های مختلف از سوی سازمان حفاظت محیط زیست و ستاد احیای دریاچه ارومیه در دوم تیرماه ۱۴۰۰ برای بازدید از پروژه انتقال آب سد کانی سیب به دریاچه ارومیه دعوت شدند.
در ابتدا همه چیز خوب به نظر می رسید و مانند هر تور خبری بچه ها با هیاهو و نشاط فراوان مشغول جمع آوری اطلاعات بودند تا بعد از بازگشت، از آنها در گزارش های خود استفاده کنند، وقتی به محل پروژه تونل انتقال آب سد کانی سیب رسیدیم خیلی زمان از دست رفته بود یعنی از برنامه زمان بندی عقب بودیم، علت هم کند حرکت کردن اتوبوس قراضه ای بود که ما را از فرودگاه ارومیه سوار کرده بود، همین حرکت آهسته اتوبوس موجب اعتراض تعدادی از خبرنگاران و مسولانی از ستاد احیای دریاچه ارومیه شده بود اما راننده تن به سرعت بیشتر نمی داد، نمی دانم چرا !!!
بالاخره هر طور بود به محل تونل رسیدیم، چون از برنامه عقب بودیم به سرعت لباس های مخصوص و ضد آب به ما دادند تا بپوشیم بعد از آن بدون فوت وقت سوار واگن هایی آهنی شدیم و راه داخل تونل را در پیش گرفتیم، همانطور که از دهانه تونل دور و دورتر می شدیم فضا تاریک تر و نمورتر می شد، در نهایت بعد از یک ساعت و نیم تا دو ساعت حرکت در آن شرایط سخت بالاخره به محل مد نظر رسیدیم، مکانی که از بالا و پایین آن آب سرازیر بود که کار حفر تونل را بسیار سخت می کرد، اصلا هدف از برگزاری بازدید هم همین بود تا خبرنگاران از نزدیک سختی کار را ببینند و متوجه شوند که علت کندی پیشرفت کار رسیدن به بستر آبرفتی است.
در نهایت با سختی فراوان در حالی که تا زانو و برخی از بچه ها تا کمر در گل و لای و آب فرو رفته بودیم بازدید تمام شد و قرار شد به سطح زمین برگردیم، حالا برگشتن هم خودش یک پروسه طولانی بود بنابراین تصمیم گرفته شد که دیگر مسیر آمده را برنگردیم بلکه با سبدهای بزرگی که در آن مکان تعبیه شده بود خبرنگاران را به سطح زمین بکشند، یعنی باید سوار بر این سبدهای معلق در هوا که خدا می داند تا چه حد ایمنی داشتند فاصله ای به اندازه ساختمانی ۸۰ طبقه را به روی زمین بر می گشتیم که با سلام و صلوات همه به سلامت پا روی خاک بالای تونل گذاشتیم، اینجا ساعت از ۱۶ هم گذشته بود و همه به حدی گرسنه بودیم که به سرعت لباس ها را عوض کردیم تا هر چه سریعتر به ناهار برسیم، نگو که دست تقدیر سرنوشت دیگری را برای ما رقم زده بود.
همه سوار شدیم و طبق روال هر سفری هر کسی بغل دستی خودش را چک کرد که جا نمانده باشد، باز هم اتوبوس قراضه به راه افتاد که ایکاش راه نمی افتاد، حدود ساعت ۱۶ و ۴۵ دقیقه به ابتدای مسیری باریک و پرپیچ و خم رسیدیم، گویی شمارش معکوس شروع شده بود، ناگهان راننده فریاد زد که ترمز نداریم و اتوبوس مانند بشکه ای که در سرازیری رها می شود، با پیچ و تاب های فراوان دل مسیر را می شکافد و پیش می رفت و هر لحظه هم به سرعتش اضافه می شد که در نهایت تاب نیاورد در قسمت شانه خاکی جاده واژگون شد، اینجا بود که خاک و خرده شیشه به هوا بلند شد، اتوبوس به پهلو روی زمین کشیده می شد، بالاخره ایستاد، برای دقایقی کوتاه سکوت همه جا را گرفت ناگهان گویی که از دنیایی دیگر به این دنیا برگشتیم صداهایی از داخل کابین واژگون شده به گوش رسید، با هر مشقتی بود روی پاهای خود ایستادیم ، اینجا بود که فهمیدیم دو نفر از خبرنگاران جان خود را از دست دادند، مهشاد کریمی از ایسنا و ریحانه یاسینی از ایرنا.
ما را به بیمارستان نقده منتقل کردند، تعدادی که سرپایی درمان شدند را به هتلی در ارومیه و تعدادی از ما که آسیب بیشتری دیده بودیم را به بیمارستانی در ارومیه منتقل کردند؛ آن شب را تحت نظر بودیم و صبح روز بعد مرخص شدیم و به هتل رفتیم، دیگر زمان بازگشت به خانه بود، به لابی هتل آمدیم و دیدیدم که از نیروی انتظامی آمده اند تا اظهارات ما را ثبت کنند ، گفتیم و امضا کردیم به امید اینکه حقی پایمال نشود.
البته در اردیبهشت ماه امسال مسعود ستایشی، سخنگوی قوه قضاییه درباره آخرین وضعیت پرونده حادثه واژگونی اتوبوس خبرنگاران محیط زیست، گفته بود : این پرونده ۲۶ شاکی دارد. برای متهمین در حوزه اداره کل حفاظت از محیط زیست آذربایجان غربی و ۳ متهم حقیقی دیگر به اتهام قتل غیر عمدی بر اثر بیاحتیاطی در امر رانندگی و ایراد صدمه بدنی غیرعمدی بر اثر تصادف رانندگی و مشارکت یا تسبیب در قتل غیر عمدی متوفیان، کیفرخواست صادر شده است.
امروز دقیقا دو سال از آن زمان می گذرد و پرونده معروف به واژگونی اتوبوس خبرنگاران ارومیه همچنان در دالان های دادگاه ها و دادسراها دست به دست می شود، هر بار حکمی صادر و مدتی بعد لغو و حکم جدیدی صادر می شود.
وکیل خبرنگاران آسیب دیده در واژگونی اتوبوس خبرنگاران محیط زیست ارومیه درباره آخرین وضعیت این پرونده به خبرنگار محیط زیست ایرنا گفت: حسب اطلاعات وارده در سامانه عدل ایران، در قسمت اطلاع رسانی پرونده، نسبت به شکایات مطروحه خبرنگاران مصدوم و اولیای دم خبرنگاران متوفی مهشاد کریمی از ایسنا و ریحانه یاسینی از ایرنا، علیه اداره کل حفاظت محیط زیست استان آذربایجان غربی، مختار خانی، مقصود شیری و مهران نظری سلطان احمدی مبنی بر ایراد صدمه بدنی غیر عمدی بر اثر تصادف رانندگی و قتل غیر عمدی در اثر بی احتیاطی در امر رانندگی، طی شماره ۱۴۰۲۳۵۳۹۰۰۰۰۴۳۴۳۹مورخه ۸/ ۲ / ۱۴۰۲ قرار جلب به دادرسی صادر شد، در مورخه ۷ /۳۰ /۱۴۰۲ طی شماره ۱۴۰۲۳۵۴۳۵۰۴۷۸۰۱در خصوص متهمان ذکر شده کیفر خواست صادر شد و پرونده برای محاکمه به دادگاه کیفری دو ارومیه ارجاع شد.
محمد داسمه افزود: در خصوص مسوول ستاد استانی احیای دریاچه ارومیه تاکنون قرار منع تعقیبی به شکات ابلاغ نشده و تنها قرار جلب به دادرسی و کیفرخواست متهمان یاد شده صادر شده است
ارسال نظر