تصاویر حیرت انگیز از زندگی در بلندترین شهر جهان

برخی از افراد زندگی در ارتفاعات بسیار بالا را به مناطق ساحلی و دشت‌ها ترجیح می‌دهند. در حال حاضر، حدود ۸۰ میلیون نفر در نقاطی با ارتفاع بیش از ۲۵۰۰ متر از سطح دریا سکونت دارند و در میان آن‌ها، ساکنان لارینکونادا به خاطر شرایط خاص این منطقه، ویژگی‌های منحصر به فردی دارند.

به گزارش عرشه آنلاین، لارینکونادا La Rinconada در پرو با پیشی گرفتن از ونکوان Wenquan در چین با ارتفاع ۴۸۷۰ متری و کرزوک Korzok در هند با ارتفاع ۴۵۷۲ متر به مرتفع‌ترین شهر جهان شهرت دارد. لارینکونادا در رشته‌کوه‌های آند، در ارتفاع ۵۱۰۰ متری از سطح دریا واقع شده است، اگرچه بعضی منابع ادعا می‌کنند که در ارتفاع ۵۳۰۰ متری است، در هر صورت، بلندترین مکان در جهان است که مردم به‌طور دائم در آن زندگی می‌کنند.

این ارتفاع شرایط زندگی بسیار سختی را ایجاد می‌کند، به‌علاوه لارینکونادا به‌عنوان یک منطقه کوهستانی مرتفع در منطقه‌ای با شرایط کوهستانی پیچیده با زمین‌های شیب‌دار و مناطق متعدد صعب‌العبور واقع شده است. آب‌وهوای تندرا، مشابه اقلیم «جنب‌شمالگان» برای انسان بسیار سخت است، درجه حرارت شدید هرچند نه به‌شدت مناطق یخی، اما با دمای متوسط حدود یک درجه سانتی‌گراد است و حتی در ماه‌های تابستان حداکثر میانگین دما از ۱۰ درجه سانتیگراد تجاوز نمی‌کند. این شرایط باعث ایجاد پوشش گیاهی کم می‌شود و فقط درختچه‌ها و خزه‌ها قادر به رشد هستند.

چرا در لارینکونادا زندگی می‌کنند؟

شاید تعجب‌آور به نظر برسد که این شهر دارای جمعیتی بیش از حد تصور است. بر اساس سرشماری جدید پرو، لارینکوادا هفت هزار نفر را در خود جای داده است. اگرچه این رقم بسیار بیشتر از ۹۱۳ نفر ثبت‌شده در اوایل دهه ۱۹۹۰ است، اما ممکن است هنوز از جمعیت واقعی کمتر باشد و گزارش‌های رسانه‌ها جمعیت این شهر را بین ۳۰ هزار تا ۵۰ هزار نفر تخمین می‌زنند.

دلیل زندگی در چنین شرایط سختی، پول است؛ لارینکونادا یک شهر معدنی است که ده‌ها سال از آن طلا استخراج می‌شود. در ابتدا، این شهر فقط یک شهر معدنی ساده بود که جمعیت دائمی نداشت. معدنچیان می‌آمدند، طلا استخراج می‌کردند و بعد از ۳۰ روز می‌رفتند. با گذشت زمان، خانواده‌هایی که طلا را وسیله‌ای برای کسب درآمد می‌دانستند، معدنچیان را دنبال کردند و تصمیم گرفتند در این منطقه ساکن شوند. آن‌ها به شیوه‌ای نامطمئن مستقر شدند، زیرا روش استخراج تا حد زیادی غیررسمی بود.

استخراج غیررسمی و مخاطره‌آمیز

طلا در این منطقه تحت سیستم جالبی استخراج می‌شود، به این ترتیب که معدنچیان به‌مدت ۳۰ روز بدون پرداخت دستمزد کار می‌کنند و سپس برای یک روز اجازه دارند برای خود کار کنند. در این روز از ماه، معدنچیان مجاز هستند به اندازه‌ای که می‌توانند روی شانه‌های خود سنگ معدن حمل کنند. اینکه آیا سنگ معدن طلا دارد یا نه، به شانس آن‌ها بستگی دارد؛ بنابراین حقوق آن‌ها به این بستگی دارد که روزی که آن‌ها اجازه نگهداری طلا را دارند با روز استخراج خوب مصادف شود.

زنان نیز کار‌هایی را انجام می‌دهند که به‌عنوان پالکئو شناخته می‌شود و به دنبال طلای باقی‌مانده در زباله‌های معدن رهاشده در حین استخراج هستند. ارقام رشد جمعیت در این منطقه منعکس‌کننده روند بازار جهانی طلا است. هنگامی که قیمت طلا در دهه نخست این قرن افزایش یافت، تعداد ساکنان لارینکوادا نیز به‌طور تصاعدی افزایش یافت.

چالش‌های زندگی در ارتفاع بالا

زندگی در لارینکونادا حتی با وجود وعده طلا چندان آسان نیست؛ ارتفاع زیاد فشار زیادی بر سلامت انسان وارد می‌کند. با افزایش ارتفاع، غلظت اکسیژن کاهش می‌یابد، غلظت اکسیژن در این شهر ۵۰ درصد کمتر از سطح دریا است. هنگامی که چند سال پیش محققان چندین دانشگاه از این منطقه بازدید کردند تا تأثیر سطوح پایین اکسیژن بر بدن انسان را بررسی کنند، متوجه شدند که وضعیت بسیار دور از حالت عادی است.

هایپوکسی باعث می‌شود خون افراد چسبناک شود و افراد به بیماری بیماری کوهستانی مزمن (بیماری مونگ) مبتلا شوند. بیماری کوهستانی مزمن، بیماری است که در برخی از افرادی که در ارتفاعات بالاتر از ۳۰۰۰ متر برای چندین ماه یا سال زندگی می‌کنند ایجاد می‌شود و علائم آن شامل خستگی، تنگی نفس، سردرد، تپش قلب و رنگ آبی لب و پوست (سیانوز) است.

حقایق شگفت‌انگیز در مورد لارینکونادا

با وجود همه موارد گفته‌شده و سختی‌های زندگی در ارتفاع، زیستگاه‌ها و شهر‌های مرتفع به‌طور فزاینده‌ای مورد توجه کسانی قرار گرفته‌اند که به دنبال تجربیات خاص و فضا‌های منحصربه‌فرد هستند و لارینکونادا از این قاعده مستثنی نیست. این منطقه دارای چند دریاچه و فرصتی برای تمرین ورزش‌های کوهستانی است که هر دو از جاذبه‌های گردشگری هستند و نشریات گردشگری در حال حاضر مرتفع‌ترین شهر جهان و ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن را برجسته می‌کنند.

لارینکونادا فرودگاه یا ایستگاه قطار ندارد و دسترسی به آن فقط از طریق جاده و توسط وسایل نقلیه مقاوم در برابر کوه امکان‌پذیر است. طراحی شهری آن شامل خانه‌های کم‌ارتفاع است، اما خدمات اولیه کمیاب است، برای مثال سیستم آب و فاضلاب ندارد. مورد دوم که بسیار مشکل‌ساز است نبود مدیریت زباله است که منجر به مشکلات بهداشتی بسیار می‌شود.

مسمومیت با جیوه ناشی از ضایعات معدنی یکی دیگر از مسائل اصلی است. خدمات جمع‌آوری زباله وجود ندارد و ساکنان به سوزاندن یا دفن زباله‌های خود متوسل می‌شوند. چالش‌هایی که ساکنان لارینکونادا با آن روبه‌رو هستند بیش از این موارد است و در واقع این شهر یکی از خطرناک‌ترین سکونتگاه‌های انسانی در جهان به حساب می‌آید./خبرآنلاین