چرا پوتین توافق راهبردی با کره شمالی امضا کرد؟

حقیقت این است که در طول سه سالی که از نبرد اوکراین میگذرد روس‌ها نه تنها نتوانستند مطابق پیش بینی‌ها دولت اوکراین را در کمتر از یک هفته سرنگون سازند بلکه امروز باید در داخل بخشی از خاک خود و در امتداد مرز‌های اوکراین با نیرو‌های اشغالگر اوکراینی مبارزه کنند.

در واقع علیرغم پیشروی‌های تدریجی که روس‌ها در جبهه شرق ظرف دو سه ماه گذشته به دست آورده اند در مقابل نیرو‌های اوکراینی نیز موفق شده اند بخش‌های نسبتا گسنرده‌ای از خاک روسیه را به اشغال خود در آورند.

پوتین در حالی توافق راهبردی با کره شمالی را امضا کرده که حتی با نزدیکترین شرکای خود نیز چنین توافقی ندارد. 

کره شمالی به عنوان منبعی از نیرو انسانی بی‌پایان می‌تواند برای روسیه‌ای که تا به حال نزدیک به یک میلیون نیرو را به خطوط درگیری ارسال کرده است یک امید و راه نجات میان مدت محسوب شود. 

از چندی پیش اخباری مبنی بر اعزام نیروهای نظامی توسط کره شمالی به نبرد اوکراین در منتشر شده است. 

yn-ad

مطابق این اخبار کره شمالی نیرویی به استعداد ۱۲ تا ۲۰ هزار نیرو معادل یک لشکر تقویت شده را به نبرد اوکراین اعزام نموده است. 

این در حالی است که توافق شراکت استراتژیک میان روسیه و کره شمالی توسط پوتین نیز امضا شد. اما چرا روس‌ها در حالی که به سختی حتی با بلاروس مهم‌ترین متحد این کشور چنین توافقی را امضا میکنند با کره شمالی به چنین توافق راهبردی دست پیدا کردند. 

حقیقت این است که در طول سه سالی که از نبرد اوکراین میگذرد روس‌ها نه تنها نتوانستند مطابق پیش بینی‌ها دولت اوکراین را در کمتر از یک هفته سرنگون سازند بلکه امروز باید در داخل بخشی از خاک خود و در امتداد مرزهای اوکراین با نیروهای اشغالگر اوکراینی مبارزه کنند. 

در واقع علیرغم پیشروی‌های تدریجی که روس‌ها در جبهه شرق ظرف دو سه ماه گذشته به دست آورده‌اند در مقابل نیروهای اوکراینی نیز موفق شده‌اند بخش‌های نسبتا گسنرده‌ای از خاک روسیه را به اشغال خود در آورند. 

در واقع علیرغم پیشروی‌های تدریجی که روس‌ها در جبهه شرق ظرف دو سه ماه گذشته به دست آورده‌اند در مقابل نیروهای اوکراینی نیز موفق شده‌اند بخش‌های نسبتا گسنرده‌ای از خاک روسیه را به اشغال خود در آورند. 

گرچه مقایسه زمین‌های اشغال شده دو طرف نشان از موضع برتر روسیه در این زمینه می‌باشد، اما مقایسه جایگاه نظامی دو طرف در میان قدرت‌های نظامی جهان نشان از وضعیت روسیه در این جنگ دارد. 

به یاد داشته باشیم که روسیه در این جنگ نه تنها بعد از گذشته نزدیک به سه سال به هیچ یک از اهداف خود دست نیافته است بلکه تا به حال چهار بار ناچار به عقب نشینی‌های گسترده شده است. 

این در حالی است که دولت روسیه تا کنون به منظور جبران کمبود نیروی خود در طول خط مقدم حداقل سه بار دست به بسیج گسترده نیرو به منظور جذب ۳۰۰ هزار نیرو در هر دوره بسیج زده است. 

همچنین روس‌ها در این جنگ بیش از ۲۰ ژنرال ارشد خود را از دست داده‌اند و از سوی دیگر روس‌ها هرگز موفق نشده‌اند که برتری هوایی مطلق خود را در فضای نبرد بر دشمن دیکته نمایند. 

این در حالی است که ارتش روسیه بخش اعظم داراییی‌های زرهی خود را در طول جنگ از دست داده است و فاصله شلیک توپخانه دو طرف از نسبت به ۲۵ تا ۵۰ شلیک به یک شلیک در طول روز به نفع روس به ۲ تا پنج شلیک به نفع روس‌ها در وضعیت فعلی کاهش یافته است. 

ورود جنگنده‌های اف ۱۶ نیز به میدان نبرد به مرور در حال نشان دادن تاثیرات خود در میدان نبرد می‌باشد تا جایی که ظرف هفته‌های گذشته خبرهای متعددی از انجام عملیات‌های پشتیبانی هوایی توسط این جنگنده‌های در طول خطوط مقدم در خاک روسیه گزارش شده است. 

وضعیت برای طرف اوکراینی نیز در حال سخت‌تر شدن می‌باشد. مجموعه‌ای از عوامل از جمله عوامل سیاسی از جمله تغییرات صور گرته در سلسله فرماندهی ارتش از یک سو و از سوی دیگرعدم بسیج نیرو توسط دولت به دلایل سیاسی تا کنون باعث شده است که ارتش این کشور دچار کمبود شدید نیرو در تمام خطوط جبهه باشد. 

در عین حال به نظر میرسد که وضعیت برای طرف اوکراینی نیز در حال سخت‌تر شدن می‌باشد. مجموعه‌ای از عوامل از جمله عوامل سیاسی از جمله تغییرات صور گرته در سلسله فرماندهی ارتش از یک سو و از سوی دیگرعدم بسیج نیرو توسط دولت به دلایل سیاسی تا کنون باعث شده است که ارتش این کشور دچار کمبود شدید نیرو در تمام خطوط جبهه باشد. 

این در حالی است که نگه داری حطوط دفاعی در منطقه کورسک روسیه نیز خود فشار مضاعفی را بر ارتش اوکراین وارد میکند. حال با روی کار آمدن ترامپ که از جمله مخالفان جنگ اوکراین می‌باشد نیز انتظار میرود فشارهای روی ارتش اوکراین بیش از پیش افزایش یابد. 

با این حساب به نظر میرسد که پوتین که قبلا نیز به دلیل محدودیت صنایع تولیدی خود ناچار به واردات تسلیحات و مهمات از کره شمالی و برخی دولت‌های دیگر شده است این بار به سراغ جذب نیرو رفته است. 

در واقع کره شمالی به عنوان منبعی از نیرو انسانی بی‌پایان می‌تواند برای روسیه‌ای که تا به حال نزدیک به یک میلیون نیرو را به خطوط درگیری ارسال کرده است یک امید و راه نجات میان مدت محسوب شود. 

به عبارت دیگر به نظر میرسد که برای پوتین از نظر سیاسی اعلام یک بسیج نیرو دیگر ممکن نباشد چرا که همین الان نیز بخش بزرگی از جامعه مردان را روانه جنگ کرده است و ادامه این وضعیت برای ارتش روسیه شاید در میان مدت و بلند مدت چندان کارامد نباشد؛ بنابراین حضور نیروهای کره شمالی به عنوان یک بستر آزمایش عرصه نبردهای جدید بر روی نیروهای تازه نفس، اما کمتر آموزش دیده کره‌ای میتواند راه تنفسی جدید برای ارتش روسیه جهت کاهش فشار بر روی خطوط دفاعی و تهاجمی خود در شرق اوکراین و افزایش فشار به نیروهای اوکراینی در طول خطوط تماس در منطقه کورسک باشد. 

مسئله‌ای که در صورت موقیت‌آمیز بودن این استراتژی میتواند به گسترش حضور نیروهای کره‌ای در جنگ روسیه و او کراین منجر شود. 

تاکنون چینی‌ها حاضر به حمایت از عملیات نظامی روسیه در اوکراین نشده اند، اما در عین حال در حال تعمیق وابستگی سیاسی و اقتصادی و راهبردی روسیه به چین می‌باشند. مسئله‌ای که از دید روس‌ها پنهان نیست و سعی در ایجاد شرایط موازنه دارند. 

در سوی مقابل، اما پوتین با امضا توافق شراکت راهبردی نه تنها سعی در دور کردن کره شمالی از چین (یادمان باشد که تاکنون چینی‌ها حاضر به حمایت از عملیات نظامی روسیه در اوکراین نشده اند، اما در عین حال در حال تعمیق وابستگی سیاسی و اقتصادی و راهبردی روسیه به چین می‌باشند. مسئله‌ای که از دید روس‌ها پنهان نیست و سعی در ایجاد شرایط موازنه دارند) دارد بلکه همچنین سعی میکند پیونگ یانگ را در برابر آسیب‌های ناشی عملیات تلافی جویانه متحدان اوکراین دور نگه دارد. 

در همین چارچوب کره جنوبی تهدید کرده است که در صورت ادامه دخالت کره شمالی در نبرد اوکراین کره جنوبی نیز به جهت حفظ امنیت ملی خود ناچار به ارائه کمک‌های فنی و نظامی و تسلیحاتی به اوکراین خواهد شد. 

مسئله‌ای که میتوان در درکوتاه مدت و میان مدت مسئله کاهش کمک‌های احتمالی دولت ترامپ را برای «کیف» جبران نماید.