استقرار نیروی نظامی ایران در استان سیونیک ارمنستان| مقابله با الهام علی اف

پس از آنکه برخی نیرو‌های جمهوری آذربایجان جاده لاچین را مسدود کردند، ارسال غذا و ملزومات برای هزاران شهروند ارمنی قطع شد، تنها چند روز پس از این اقدام، الهام علی‌اف در اظهاراتی حمله دوباره به ارمنستان را غیرمحتمل ندانست. هدف باکو از این حمله قطع کردن مرز تاریخی دو کشور ایران و ارمنستان جهت یکدست کردن منطقه قره‌باغ و تغییر مرز‌های قفقاز است.

 در مقابل «سیاوش نوروزوف» رئیس کمیته امور منطقه‌ای پارلمان جمهوری آذربایجان اظهار کرد که تغییر مرز‌ها ربطی به ایران ندارد. روزنامه دولتی خلق در باکو نیز طی چند مطلب ادعا‌هایی را در حمایت از حرکت‌های تجزیه‌طلبانه در ایران تکرار کرد. برخی دیگر از مقامات دولت آذربایجان هم در مصاحبه‌های مختلف آذربایجان ایران را با نام موهوم آذربایجان جنوبی خطاب قرار دادند.

رئیس‌جمهور آذربایجان همچنین در کنفرانس امنیتی مونیخ حمله به سفارت این کشور در تهران را یک اقدام تروریستی سازماندهی‌شده نامید و تلویحاً دولت ایران را مسئول آن معرفی کرد.

دیاکو حسینی پژوهشگر مسائل استراتژیک در این‌باره به آفتاب‌نیوز گفت: به نظر می‌رسد بعد از جنگ اخیر قره‌باغ، آقای الهام علی اف رئیس‌جمهور آذربایجان دچار نوعی توهم برتری شده است. از این رو سیاست ایران باید ایجاد نوعی توازن قوا در منطقه باشد. دولت باکو به دنبال سطحی از سرمایه‌گذاری و پیشرفت اقتصادی در این کشور و همچنین نقش آن‌ها در انتقال انرژی و همراهی ترکیه و اسرائیل با باکو، نشانه‌های از نوعی اعتماد به نفس کاذب و همچنین جاه‌طلب‌های منطقه‌ای را از خود بروز داده است.

وی افزود: در حین حال که ابزار دیپلماتیک را کامل حذف نکرد و در ضمن تلاش برای متقاعد کردن جهوری آذربایجان به در پیش گرفتن رفتار عاقلانه، ناگزیر باید جنبه‌های از سیاست بازدارنده را نیز در این منطقه اعمال نماییم. تهران بار‌ها برای میانجیگری میان ارمنستان و آذربایجان تلاش کرده است، اما به نظر نمی‌رسد که باکو با رفتارش پاسخ مناسبی به این حسن نیت داده باشد. این درست است که نباید در راستای تشدید تنش حرکت کرد، اما در حین حال نباید سیاست مسالمت‌جویانه و میانجی‌گرانه ایران نیز باعث سوء تعبییر گردد.

حسینی در ادامه در خصوص ادعا‌های برخی مقامات این کشور در مورد آذربایجان ایران گفت: باید این نکته را لحاظ کرد که جمهوری آذربایجان یک کشور_ملت کلاسیک نیست، بلکه کشوری است که از دل جابجایی‌ها و معادلات تاریخی میان ایران و روسیه خارج شده است. به همین دلیل در تلاش است که همانند اسرائیل برای خود هویت تاریخی جعل نمایید و در راه هویت‌سازی به بخش تاریخ دار و ریشه دار آذربایجان چشم بدوزد. باکو یک جمهوری جعلی و فاقد ریشه‌های محکم است و از این رو افکار گسترش‌طلبانه را در سر می‌پروراند. شواهد مختلف نشان می‌دهد که این کشور تلاش کرده تا افرادی را در آذربایجان ایران دلبسته خود نمایید و از این طریق اهرم فشاری علیه کشورمان ایجاد نمایید. اظهارنظر‌های خصمانه گاه و بیگاه شخصیت‌های سیاسی آن کشور نیز موید این مسئله است. البته طبیعتاً این‌گونه عملکرد‌ها نمی‌تواند تهدیدی جدی و واقعی علیه کشورمان باشد، اما به این معنی نیست که باید آن‌ها را نادیده گرفت.

این تحلیلگر ارشد مسائل بین الملل در ادامه گفت: فکر می‌کنم زمان آن رسیده است که به سیاست تسامح در این‌باره پایان دهیم و به این خیال که اشتراکات فرهنگی دو کشور طرف مقابل را سرعقل می‌آورد، نیات خصمانه را نادیده نگیریم، از این رو لازم است که نه فقط از طٌرق دیپلماتیک، بلکه پاسخی استراتژیک برای این رفتار‌های غیردوستانه در نظر گرفت. تلاش ایران برای میانجی‌گری‌های صادقانه به نوعی خلاء استراتژیک منتهی شده که این خلاء توسط ترکیه و اسرائیل پر شده است. در مورد نقش قدیمی‌تر روسیه در این منطقه نیز به نظر می‌رسد که تا حدی اغراق شده است. اگر باکو همچنان به سیاست‌های غیردوستانه ادامه دهد، نباید از حمایت قاطعانه از ارمنستان خودداری کرد و باید مستقیماً در کنار ارمنستان ایستاد.

وی گفت: اگر باکو به دنبال تغییر مرز‌ها باشد و منافع تاریخی ایران را در نظر نگیرد، کشورمان باید استقرار نیروی نظامی از جمله در استان سیونیک ارمنستان را جهت حفظ صلح و ثبات منطقه در نظر بگیرد. البته برای این مسئله باید با دیگر کشور‌ها نیز رایزنی کرد.