اردوغان پیروز دور دوم انتخابات ترکیه میشود؟
رحمان قهرمان پور، کارشناس مسائل بین الملل گفت: اصولا در دور دوم انتخابات، کسی که در مرحله اول رای بیشتری کسب کرده در موقعیت بهتری هست، از این زاویه آقای اردوغان در دور دوم انتخابات ترکیه در موقعیت بهتری قرار دارد. اولا اینکه فاصله او با رقیب اش حدود ۴ درصد است و برای پیروزی به حدود یک درصد رای بیشتر احتیاج دارد و این یک درصد را میتواند به راحتی از آرا مردد به دست آورد، بنابراین از نظر محاسبات کمپینی مسیر اردوغان برای پیروز شدن مسیر کوتاه تری است.
انتخاب نوشت: رحمان قهرمان پور، کارشناس مسائل بین الملل گفت: اصولا در دور دوم انتخابات، کسی که در مرحله اول رای بیشتری کسب کرده در موقعیت بهتری هست، از این زاویه آقای اردوغان در دور دوم انتخابات ترکیه در موقعیت بهتری قرار دارد. اولا اینکه فاصله او با رقیب اش حدود ۴ درصد است و برای پیروزی به حدود یک درصد رای بیشتر احتیاج دارد و این یک درصد را میتواند به راحتی از آرا مردد به دست آورد، بنابراین از نظر محاسبات کمپینی مسیر اردوغان برای پیروز شدن مسیر کوتاه تری است.
به گزارش عرشهآنلاین، انتخابات ترکیه فراز و نشیب های قابل توجهی را از خود به جا گذاشته است و رسیدن به دور دوم صحنه حساسی را برای آینده ترکیه رقم زده است. هرچند برخی کارشناسان بر این باور اند که انتخاب قلیچداراوغلو چندان تغییری در وضعیت سیاست خارجی و سیاست های کلان ترکیه ایجاد نمی کند و تنها ترکیه به علت ائتلاف شش گانه اطراف او به چالش ها داخلی کشیده می شود.
به جهت بررسی ابعاد مختلف انتخابات ترکیه گفتگو کردیم با رحمان قهرمان پور، کارشناس مسائل بین الملل، که در ادامه مشروح آن را می خوانیم:
در دور دوم شانس موفقیت کدام طرف انتخابات ترکیه پایین می آید و چرا؟
اصولا در دور دوم انتخابات، کسی که در مرحله اول رای بیشتری کسب کرده در موقعیت بهتری هست، از این زاویه آقای اردوغان در دور دوم انتخابات ترکیه در موقعیت بهتری قرار دارد. اولا اینکه فاصله او با رقیب اش حدود ۴ درصد است و برای پیروزی به حدود یک درصد رای بیشتر احتیاج دارد و این یک درصد را می تواند به راحتی از آرا مردد به دست آورد، بنابراین از نظر محاسبات کمپینی مسیر اردوغان برای پیروز شدن مسیر کوتاه تری است.
اردوغان در دور دوم انتخابات در موقعیت بهتری قرار دارد؛ برای پیروزی به حدود یک درصد رای بیشتر احتیاج دارد؛ این یک درصد را هم میتواند از آرا مردد بگیرد / پس از اعلام نتایج درگیری نمیشود، چون احزاب در فرآیند شمارش حضور دارند؛ تایید هم با امضای آنهاست / برنامه ریزی برای مقابله با تهدیدات اردوغان راحتتر از برنامه ریزی برای مواجهه با دولت قلیچداراوغلو است که یک دولت ائتلافی متشکل از شش حزب است
ممکن است پس از انتخابات با درگیری و عدم پذیرش نتایج مواجه شویم؟
در نظام انتخاباتی ترکیه به دلیل اینکه برگزار کنندگان انتخابات یک نهاد مستقل فرادولتی هستند و به آن کمیسیون عالی انتخابات می گویند و بودجه آن هم از مجلس می آید، وابستگی به احزاب ندارد. نکته دوم این است که در فرآیند برگزاری و نظارت بر انتخابات همه احزاب حضور دارند و اینطور نیست که حزب برنده انتخابات را برگزار کند. از مجریان انتخابات، از کسانیکه در حوزه های رای گیری رای مردم را اخذ می کنند تا کسانیکه در شمارش آرا هستند در انتخابات حضور دارند. به همین دلیل نتیجه انتخابات مورد پذیرش است چون احزاب در فرآیند انتخابات حضور دارند و با امضا آن هاست که این فرآیند نهایی تجمیع آرا صورت می گیرد، بنابراین در دور دوم هم قاعدتا پدیده ای به نام عدم پذیرش انتخابات و ناآرامی های انتخاباتی وجود نخواهد داشت.
انتخاب، قلیچدار اوغلو تغییری در ماجرای حمایت ترکیه از کریدور زنگزور و علی اف ایجاد می کند؟
اصولا رهبران سیاسی در سیاست خارجی انتخاب های محدودی دارند. این تصور که قلیچداراوغلو برنده شود سیاست خارجی ترکیه را تغییر می دهد اینگونه نیست، چون رهبرهای می دانند که فرصت ها به راحتی به دست نمی آیند. شما به سیاست خارجی آمریکا در دو دوره ترامپ و بایدن نگاه کنید؛ با اینکه ترامپ با اوباما و بایدن مخالف بود همان سیاست ها را ادامه داد؛ یا مذاکرات با طالبان که در زمان ترامپ انجام شد و بایدن با توجه به اختلافاتی که با ترامپ داشت همان تعهد ها را ادامه داد؛ بنابراین اگر کمال قلیچداراوغلو هم برنده شود به این معنا نخواهد بود که تعهدات ترکیه را در زمان اردوغان زیر پا بگذارد و یک خط مشی متفاوت را اعلام کند. اگر قرار باشد سیاست خارجی کشور ها با رفت و آمد رئیس جمهور ها تغییر کند، آن کشور در سیاست بین الملل یک کشور بی ثبات تلقی می شود. به قول آمریکایی ها کشورداری و حکمرانی متفاوت از کمپین های انتخاباتی است!
از نگاه شما، مطلوب جمهوری اسلامی کدام کاندیداست؟
بدون ارائه شاخص های معین نمی توان گفت که کدام شخص برای این مطلوب است؛ اول باید ببینیم مطلوبیت چیست؟ ما یک تعریف از مطلوبیت نداریم، در ایران برخی با نگاه شیعی شاید بخواهند اردوغان رای نیاورد و یک شیعه رای بیاورد، برخی معتقدند دنبال حقوق بشر باشند و دنبال قلیچداراوغلو بروند؛ نتیجتا اول باید شاخص مطلوب بودن را تعریف کنیم. نکته بعدی اینکه اردوغان بالاخره بیست سال در قدرت بوده و تقریبا خیلی از کشور ها شناخت کافی از او دارند، رفتار های تهدیدآمیز و فرصت زا او برای خیلی از افراد شناخته شده است، نتیجتا برنامه ریزی برای مقابله با تهدیدات اردوغان راحت تر از برنامه ریزی برای مواجهه با دولت قلیچداراوغلو است که یک دولت ائتلافی متشکل از شش حزب است. برای شناخت این ائتلاف یک دوره موقت خواهیم داشت و به دلیل سلایق مختلف فقدان هماهنگی ترکیه نسبت به دیگر کشور ها را خواهیم دید. در این ائتلاف رویکرد های سوسیال دموکرات و ... وجود دارد. از این زاویه آقای اردوغان برای ایران فرصت ها و تهدید هایی دارد.
حمایت سینان دوغان چقدر می تواند فضا را به نفع قلیچدار اوغلو تغییر داد؟ اساسا فاصله ی زیاد تا دور دوم می تواند شور انتخاباتی را از بین برده و شرایط به ضرر قلیچدار اوغلو رقم بخورد؟
در مورد نقش سینان مقداری اغراق صورت گرفته است و رسانه ها نیز به آن دامن زده اند. در محاسبات کمپینی ۵درصد رایی که او آورده آرا شخصی او نیست. بلکه بخشی از این افراد رای دهندگانی بودند که تا روز آخر نتوانستند تصمیم بگیرند اردوغان بهتر است یا قلیچداراوغلو ضمن اینکه استعفا محرم اینجه باعث شد کسانیکه قرار بود به او رای دهند دچار تردید شوند. بنابراین نیمی از آرا سینان دوغان آرا مردد هستند و آرا مردد الزما با خواسته سینان دوغان رای نمی دهند. قاعده انتقال رای در انتخابات ریاست جمهوری اینگونه نیست که کسی به هوادارن خود بگوید به یک نامزد رای دهند، صد درصد نامزد ها به یک نفر رای دهند. سبد رای سینان اوغان سبد رای ناسیونالیست های تندرو است و اگر او هوادارنش را به سمت قلیچداراوغلو ببرد تعدادی از آن ها به او رای نمی دهند.
آیا واقعا رای دهی در انتخابات اجباری و جریمه آن محرومیت اجتماعی ست؟
در مورد اجباری بودن رای در ترکیه باید به چند نکته توجه کنیم. برخی از کشور ها برای اینکه رای دادن را به یک فرهنگ سیاسی تبدیل کنند در ابتدا راه اندازی این سیستم دموکراتیک سعی می کنند رای را اجباری کنند تا مردم به تدریج پای صندوق بیایند و به مرور رای دادن به یک عادت سیاسی تبدیل می شود. از آن به بعد رای دادن اجباری روی کاغذ است و از کسی جریمه ای گرفته نمی شود؛ بیش از بیست کشور در دنیا هستند که رای دادن در آن ها اجباریست. استرالیا، مکزیک، بلژیک و... از جمله این کشور ها هستند اما مردم را وادار نمی کنند و هدفشان فرهنگ سازی رای است. در ترکیه این فرهنگ جا افتاده و به تدریج مردم عادت کرده اند که رای دهند، نظام انتخاباتی نیز نحوه دقیق تری برای رای دادن ایجاد کرده است. لذا اینجا باید دقت کنیم که وقتی می گوییم رای دادن اجباریست به این معنا نیست که مامور دولتی شما را از خانه بیرون بکشد! درست و غلطی این کار نیز در فلسفه دموکراسی بحث می شود؛ موافقان این ایده دنبال عادت مردم به رای دادن هستند، مخالفان آن نیز معتقدند این رفتار اشتباه است.
ارسال نظر