رابرت مالی کجاست؟

تعلیق مالی، فرصتی است که جمهوری خواهان می خواهند از آن نه فقط برای حمله شدید به وزارت خارجه، بلکه همچنین برای اثبات اینکه دولت بایدن یک سیاست مخفی خطرناک در قبال ایران در پیش گرفته، استفاده کنند. اکنون سوال این است که چه کسی مسئول ادامه مذاکرات با ایران خواهد بود. در حال حاضر آبرام پالی، معاون رابرت مالی، نقش او را بر عهده گرفته است، اما اگر مسئول واقعی مذاکرات، جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی بایدن باشد، خطر شکست مذاکرات وجود دارد.

به گزارش عرشه آنلاین، هاآرتص نوشت: رابرت مالی، فرستاده ویژه ایالات متحده در امور ایران دقیقا از چه زمانی به مرخصی بدون حقوق رفته است؟ دلایل لغو مجوز امنیتی وی چیست؟ مایکل مک کال، رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان ایالات متحده، در پیامی مفصل، انتقادی و تند و تیز به آنتونی بلینکن، خواستار اطلاع از این موضوع شد.

در ادامه این مطلب آمده است:  در نامه این نماینده جمهوری خواه، یک اولتیماتوم ارائه شده است: بلینکن باید حداکثر تا عصر دوشنبه آمادگی خود را برای برگزاری یک جلسه توجیهی محرمانه در کمیته روابط خارجی در تاریخ ۲۶ ژوئیه یا قبل از آن اعلام کند. اگر این کار را انجام ندهد، «من حاضرم در یک جلسه محرمانه درخواست شهادت در این مورد کنم و در صورت امتناع شهود از حضور داوطلبانه، آنها را اجبارا حاضر کنم.»

خبر تعلیق مالی، رئیس تیم مذاکره کننده امریکا در مذاکرات هسته ای با ایران، اولین بار در تاریخ ۲۹ ژوئن در وب سایت ایران اینترنشنال منتشر شد و در آن اشاره شده بود که مالی مدتی است که در جلسات و گفتگوهای مربوط به ایران شرکت نکرده است. انتشار این گزارش، متیو میلر، سخنگوی وزارت خارجه امریکا را وادار کرد تا این موضوع را بدون اینکه بگوید دقیقا چه زمانی و چرا مالی از سمت خود برکنار شده است، تایید کند.

در اطلاعیه های رسمی آمده است که تعلیق رابرت مالی، در پی دستورات بخش امنیتی وزارت خارجه بوده است. در گزارش بخش امنیتی وزارت خارجه ذکر شده است که مالی ظاهرا کاری انجام داده که به خطر انداختن قواعد محرمانگی محسوب می شود. بر اساس این گزارش، وی اطلاعات طبقه بندی شده را در قالب اسناد و یا به صورت شفاهی، در اختیار شخصی قرار داده است که مجاز به دسترسی به این اطلاعت نیست.

در یکی از گزارش‌ها آمده است که مالی در ماه ژانویه چندین بار با مقامات بلندپایه ایران از جمله سعید ایروانی، سفیر ایران در سازمان ملل، ملاقات کرده است. البته ایران این ملاقات ها را تکذیب می کند. آیا ارتباطی بین این جلسات، که مربوط به توافق مبادله زندانیان با ایران بود، و تعلیق مالی (که ظاهراً در آوریل، دو ماه قبل از گزارش های مربوط به این موضوع انجام شده) وجود دارد؟ زمان گزارش در اینجا مهم است.

در ۲۸ ژوئن، باراک راوید در وب سایت اکسیوس گزارش داد که جیک سالیوان مشاور امنیت ملی آمریکا و تزاچی هانگبی، همتای اسرائیلی او، گفتگوی پرتنش و در عین حال محترمانه ای داشتند که در آن سالیوان از اینکه اسرائیل اطلاعات مذاکرات غیرمستقیم ایالات متحده و ایران را به مطبوعات درز داده، ابراز خشم کرد. به عنوان مثال، منابع اسرائیلی، اطلاعاتی را در مورد اینکه امریکا قصد دارد یک «توافق کوچک» یا یک توافق محدود با ایران را جایگزین توافق کامل هسته‌ای کند، فاش کردند.

اندکی پس از مکالمه بین سالیوان و هانگبی، ایران اینترنشنال که به داشتن روابط صمیمی با چندین شخصیت بلندپایه اسرائیلی معروف است، گزارشی درباره تعلیق مالی به اتهام سوء استفاده از اطلاعات طبقه بندی شده منتشر کرد. این توالی زمانی ممکن است صرفا یک تصادف باشد، البته اگر شما به این چیزها باور داشته باشید!

رابرت مالی گذشته طولانی و پر فراز و نشیبی با اسرائیل دارد. این وکیل ۶۰ ساله و متخصص علوم سیاسی، پسر سایمون مالی و باربارا سیلورستاین است. پدرش سایمون، یهودی مصری است و خبرنگار روزنامه الجمهوریه مصر بود و مادرش باربارا سیلورستاین، عضو هیئت نمایندگی جبهه آزادیبخش ملی الجزایر (FLN) در سازمان ملل بود.

رابرت مالی در دوره ریاست جمهوری باراک اوباما، مشاور رئیس جمهور در امور خاورمیانه بود و در دوره مسئولیتش، از دولت اوباما خواست از اخوان المسلمین که در انتخابات پس از بهار عربی در مصر پیروز شده بودند، حمایت کند. مالی با نمایندگانی از حماس نیز دیدار کرد و پس از آن، برکنار شد. بعد از آن، اوباما او را به عنوان نماینده ویژه در امور ایران منصوب کرد و دو سال پیش، جو بایدن نیز او را به عنوان نماینده ویژه در امور ایران منصوب و وی را مسئول مذاکرات هسته ای با ایران کرد.

مالی با این روایت که یاسر عرفات مسئول شکست مذاکرات کمپ دیوید در سال ۲۰۰۰ بوده، مخالفت کرد، و این مخالفتش خشم و نارضایتی در اسرائیل را بر افروخت. مالی در جولای ۲۰۰۱ در مقاله ای در نیویورک تایمز، ادعاهای اسرائیل در مورد پیشنهاد گسترده ای که به عرفات ارائه شده بود را رد کرد و هر سه رهبر شرکت کننده در این مذاکرات، یعنی بیل کلینتون، یاسر عرفات و ایهود باراک را به یک اندازه مقصر شکست دانست.

یک سال بعد، مجله «نقد کتاب نیویورک» (The New York Review of Books) مصاحبه ای از ایهود باراک را منتشر کرد که در آن ادعای اسرائیل  تکرار شده بود. ایهود باراک مدعی شده بود عرفات هرگز برنامه ده ماده ای سازمان آزادیبخش فلسطین(ساف) را رها نکرده و قصد داشته تمام اسرائیل را تصرف کند و آن را به «کشور همه شهروندانش» تبدیل کند.

در همان مصاحبه، ایهود باراک مدعی شد فلسطینی ها «محصول فرهنگی هستند که در آن دروغ گفتن ناهنجاری نیست و آنها بر خلاف بر خلاف آنچه در فرهنگ یهودی-مسیحی وجود دارد، مشکلی با دروغگویی ندارند». مالی به این ادعای ایهود باراک پاسخ داد و در مقاله ای که منتشر کرد، به نظرات باراک حمله کرد و استدلال های او را رد کرد. این اظهارات علنی، مالی را در چشم اسرائیل لکه دار کرد و زمانی که بایدن او را به عنوان فرستاده ویژه در امور ایران منصوب کرد، این دل چرکین بودن اسرائیل از وی، دوباره ظاهر شد. انتصاب او موجب بروز اختلاف بین دموکرات های لیبرال و دموکرات های محافظه کار و همچنین به صورت کلی تر بین دموکرات ها و جمهوری خواهان در کنگره شد و از همان ابتدا این انتصاب را به یک کشمکش سیاسی تبدیل کرد.

تعلیق مالی، فرصتی است که جمهوری خواهان می خواهند از آن نه فقط برای حمله شدید به وزارت خارجه، بلکه همچنین برای اثبات اینکه دولت بایدن یک سیاست مخفی خطرناک در قبال ایران در پیش گرفته، استفاده کنند. اکنون سوال این است که چه کسی مسئول ادامه مذاکرات با ایران خواهد بود. در حال حاضر آبرام پالی، معاون رابرت مالی، نقش او را بر عهده گرفته است، اما اگر مسئول واقعی مذاکرات، جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی بایدن باشد، خطر شکست مذاکرات وجود دارد./انتخاب