چگونه می توان با یک شوهر پرخاشگر درست رفتار کرد؟

حل این مشکل می تواند واقعا مشکل باشد و هنگامی که با عصبانیت منفعل از طرف شوهرتان روبرو می شوید، اختلافات را حل و فصل کنید در حالی که تشخیص عصبانیت یک نفر وقتی که او عصبانی می شود، آسان است، رفتار پرخاشگرانه منفعل او می تواند مشکل تر باشد و درک این فرد دشوار است. ممکن است احساس کنید که هیچ قدرتی برای تغییر ندارید، اما آرام باشید و به یاد داشته باشید که در رابطه با همسرتان قدرت زیادی دارید پس با راه حل هایی که در این بخش خواهیم گفت برای برخورد و رفتار با مرد پرخاشگر آماده شوید.

قسمت 1:راه های رفتار با مرد پرخاشگر

کشف رفتار پرخاشگرانه:

رفتار پرخاشگرانه را شناسایی کنید:مهم است که رفتار پرخاشگرانه را شناسایی کرده و درک کنید و در مورد رفتار شوهرتان هم نتیجه گیری نکنید. بزرگ ترین کار با رفتار پرخاشگرانه، عدم تطابق بین رفتار و کار فرد است، به ویژه در خشم و پرخاشگری می تواند به عنوان یک روش مخفی برای نشان دادن خشم تلقی شود.پرخاشگری متفاوت از حالت تدافعی است.رفتار پرخاشگرانه، هدفمند است و اغلب یک الگو می شود و به راحتی می توان این نوع تعامل را به خود جذب کرد، سپس احساس سرزنش یا خطا می کنید.

به دنبال انکار باشید:

فردی که مهاجم است از پذیرفتن مسئولیت رفتار خود امتناع می کند. شوهر شما ممکن است دروغ بگوید یا شما را مقصر جلوه دهد و تایید کند که او شما را آزار می دهد ( یا شخص دیگری را ).

روش هایی مثل منطقی بودن، توجیه کردن و به حداقل رساندن ممکن است راه هایی برای انکار رفتار او و یا تاثیر رفتار او باشد ؛ ممکن است شوهرتان "فراموش کند" کاری را انجام دهد، یا بگوید که به او نگویید که کاری را انجام دهید. او ممکن است وانمود کند که زمانی که شواهدی وجود دارد که او کاری که انجام نداده را انجام داده است و مهم نیست چه باشد، او راهی پیدا می کند تا همه کارها را تقصیر شما بیندازد، نه خودش.

رفتار با مردی که دست بزن دارد

او ممکن است شما را به خاطر عصبانیت خودش سرزنش کند و باعث شود که عصبانی شود و یا شما را کتک بزند ؛ او راه هایی برای فرار از مسئولیت و تقصیر آزار رساندن به افراد دیگر پیدا می کند.

آیا شوهرتان راه هایی برای منحرف کردن حقیقت به منظور فرار از سرزنش پیدا می کند؟

آیا او پیوسته شما را به خاطر چیزهایی که اشتباه می کند مقصر می داند؟ حتی اگر کاری با او نداشته باشید؟

درک کردن به همراه دریغ و منع کردن. به جای روشن کردن خواسته ها و نیازها، ممکن است در وسط بحث بیاید، صحبت با شما را متوقف می کند، یا این را بگوید:"چرا من باید به خود زحمت دهم تا پاسخ دهم؟" او همچنین می تواند چیزهایی مانند پول یا چیزهای دیگری را به عنوان راهی برای حفظ قدرتش نگه دارد. اگر شوهرتان چیزهایی که مال شماست را دور بریزد و یا چیزهایی را که برای شما مهم هستند رها کند، این نیز نوعی دریغ کردن و منع کردن است:

آیا شوهرتان سعی در اعمال قدرت بر شما با نگه داشتن احساساتش دارد؟ در مورد دریغ کردن از چیزها چه؟

یک تاخیر مزمن را تشخیص دهید؛ تاخیر می تواند یک روش برای ابراز پرخاشگری باشد.این یک راه برای گفتن است :"این برای من مهم نیست" یا "آنچه که من انجام می دهم مهم تر از آنچه است که تو برنامه ریزی کرده ای."

انجام تکالیف و یا انجام دادن کار به صورت نیمه آگاهانه می تواند نوعی پرخاشگری باشد ؛ او ممکن است کارها را به تعویق بیاندازد و سپس حداقل تلاش خود را انجام دهد تا شما بتوانید بعد از آن کار را برای او انجام دهید.

انجام وظایف با این روش ممکن است روش او برای گفتن این منظور باشد:"من به این کار (یا شما) اهمیتی نمی دهم، و این را با انجام ندادن درست مشخص می کنم." آیا شوهر شما اغلب کارها را کامل انجام نمی دهد و راه هایی برای انجام ندادن آن ها پیدا می کند، یا عذر و بهانه می آورد که چرا این کار را بد انجام داده ؟

واکنش به رفتار پرخاشگرانه:

به علائم هشدار توجه کنید ؛ شوهر شما ممکن است بدون توجه رفتارهایش را انجام دهد.ترفند این است که رفتارها را قبل از اینکه کارها از کنترل خارج شوند، بر عهده بگیرید.ممکن است متوجه شوید که او در مسئولیت های خود را قدری به تعویق انداخته و یا برای چیزهای دیگر بهانه پیدا می کند.وقتی متوجه این علائم می شوید، می توانید قبل از این که پرخاشگری بیشتر آشکار شود، از درگیری دست بکشید .

از افزایش درگیری اجتناب کنید:

ممکن است اولین واکنش شما این باشد که به او نق بزنید و یا به خاطر رفتار او عصبانی شوید، اما لطفا مقاومت کنید ؛ شما ممکن است به نقش یک والد تبدیل شوید که برای شما و یا همسرتان خوب نخواهد بود.

احتمال کمی وجود دارد که شما بخواهید مادر شوهر تان شوید، و بعید است که او بخواهد در نقش کودک شما قرار بگیرد پس به این فکر کنید که چه احساسی دارید و چه افکاری در سر دارید ؛ قبل از اینکه چیزی بگویید، نفس عمیقی بکشید.

قاطع باشید:

بازی او را انجام ندهید. اگر پرخاشگری را شروع کنید، هر دوی شما ناراضی و ناراحت خواهید شد ، در عوض به او نزدیک می شوید و بگوید :"وقتی ما مشکلی داریم باید روی آن کار کنیم."

محکم بایستید:

اجازه ندهید این تاکتیک ها بیش از این روی شما کار کنند.ممکن است او بگوید، "من دیوانه نیستم" ، اما واضح است که درخواستی از او برای صادق بودن با شما و به اشتراک گذاشتن درباره احساسش دارد. اگر او بگوید، "من شوخی می کردم"، مطمئن شوید که ارتباط برقرار می کنید و مطمئن شوید که این نوع جوک ها توهین آمیز نباشند و از آن ها قدردانی نکنید.

اگر او بگوید، "چرا این قدر عصبانی هستی؟ " به طور واضح ارتباط برقرار کنید تا رفتار او ناراحت کننده باشد "وقتی با من ارتباط برقرار نمی کنی، واقعا ناامیدکننده است.دوست دارم بدانم چه اتفاقی در حال رخ دادن است که این اتفاق افتاده."

بهبود ارتباط زناشویی:

نیازها و خواسته های خود را به وضوح بیان کنید. با دقت به نیازها و انتظارات خود گوش دهید ، هیچ گونه فرضیاتی در مورد انتظارات خود ایجاد نکنید.اگر از او بخواهید کاری انجام دهد، دقت کنید که مشخص کنید چه کاری باید انجام شود و چه زمانی باید کامل شود. عادت کنید که کارهایی که باید انجام دهید رابنویسید و هیچ جایی برای ابهام باقی نگذارید. هر چه صاف تر باشید،برای او بهتر است.

او را سرزنش نکنید و یا شرمنده نکنید. خجالت زده کردن شوهرت شما را به جایی که می خواهید نمی رساند بنابراین اتهامات را کنار بگذارید و در عوض به او بگویید چه احساسی دارید.به او بگویید چه چیزی شما را اذیت می کند، او چطور بر شما تاثیر می گذارد (و بر رابطه تان)، و اینکه دوست دارید چه کاری انجام شود.

به جای آن که بگویید :"من واقعا متنفرم وقتی که کاری که از تو می خواهم انجام دهی و آن را انجام نمی دهی و نمی توانم باور کنم که تو آن قدر تنبل هستی که احساس می کنم نمی توانم روی تو حساب کنم. اینها احساس ترس به من می دهد. آیا می توانیم راهی پیدا کنیم که با هم کار کنیم و مطمئن شویم که کارها در خانه انجام می شوند؟"

احتمال احساس خشم یا عصبانیت را تشخیص دهید:

این احتمال وجود دارد که شوهر شما احساس خشم یا عصبانیت کند و احساس نکند که می تواند نگرانی خود را بیان کند ، راحت تر این است که به جای خودش مشکل دیگران را حل کند.او ممکن است قصد داشته باشد که شما را با عصبانیت منفجر کند تا سرزنش بیشتری به شما نسبت به او بیفتد. این الگو را تشخیص دهید و تصمیم بگیرید که آیا می خواهید درگیرش شوید یا خیر.

وقتی هر دوی شما آرام هستید، یک بحث درست در مورد احساسات خود داشته باشید ؛ در مورد آنچه هست صحبت کنید. راه هایی دیگر را برای ابراز خشم یا عصبانیت خودتان پیدا کنید و تشویقش کنید که این کار را انجام دهد.

به همدیگر گوش کنید:

زمانی را برای گوش دادن به یکدیگر ، همدردی با هم و حمایت از یکدیگر سپری کنید. اینها مهارت هایی هستند که ممکن است نیاز به ساخت آن ها داشته باشید، بنابراین شما ممکن است هنوز یک متخصص نباشید، اما می توانید تلاشی برای انجام این کار انجام دهید. به شوهرتان نشان دهید که می تواند احساسش را به شما نشان دهد و شما از او حمایت خواهید کرد و به او اجازه دهید این نقش را نیز برای شما ایفا کند.

به تکرار یا خلاصه سازی درباره آنچه که شوهرتان می گوید، گوش دهید:

شنیدم که گفتید یک روز سخت داشتی و ترجیح می دهی که امشب درباره مسائل مالی صحبت نکنی. درست است؟" هنگامی که چیزهایی را در همسرتان می بینید به او بگویید، "می توانم ببینم که چقدر خسته هستی" یا " وای، این واقعا به نظر خیلی استرس زا می رسد، من هم احساس درماندگی می کنم،" اینها راه هایی برای ارتباط دادنتان به هم و درکتان است.

به دنبال جلب حمایت باشید:

اگر شما در تلاش برای به اشتراک گذاشتن همدردی با همسر مهاجمتان هستید و متوجه شدید که دعواها همچنان ادامه دارند، از یک درمانگر کمک بگیرید. شما می توانید به یک مشاور ازدواج و یا یک درمانگر فردی مراجعه کنید.

درمان می تواند در اصلاح رفتار ناکارآمد، بهبود ارتباط، و کاهش اجتناب عاطفی مفید باشد. به یاد داشته باشید که نمی توانید همسر خود را تغییر دهید، با این حال، می توانید نحوه واکنش خودتان به او را تغییر دهید. یک درمانگر می تواند به شما کمک کند تا به شکلی متفاوت واکنش نشان دهید، حتی اگر شوهرتان هرگز تغییر نکند.