استرس چه تاثیری بر اشتهای بزرگسالان میگذارد؟
محققان بررسی کردند که چگونه استرس ممکن است اشتها را در بزرگسالان چاق و لاغر افزایش دهد.
محققان پزشکی جان هاپکینز آمریکا در مجموعهای از آزمایشها با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی (fMRI) برای اندازهگیری فعالیت مغز در سراسر شبکههای مغز به این موضوع پرداختند که چگونه استرس ممکن است اشتها در بزرگسالان چاق و لاغر را افزایش دهد.
محققان دریافتند که استرس بر پاسخهای مغز به غذا تأثیر میگذارد و بزرگسالان لاغر و چاق به نشانههای غذایی در مناطقی از مغز که با پاداش و کنترل شناختی مرتبط است واکنش نشان میدهند.
برای این تحقیق، محققان دادههای ۲۹ بزرگسال (۱۶ زن و ۱۳ مرد) را تجزیه و تحلیل کردند که ۱۷ نفر از آنان چاق و ۱۲ نفر لاغر بودند. شرکتکنندگان دو اسکن fMRI را یکی پس از آزمایش استرس اجتماعی و فیزیولوژیکی ترکیبی تکمیل کردند.
طی هر دو اسکن، شرکتکنندگان تحت آزمایش واکنشپذیری کلمه غذایی قرار گرفتند؛ این آزمایش شامل بررسی نحوه واکنش مغز افراد به کلمات غذایی مانند آیتمهای فهرست غذا روی تخته سیاه بود. محققان برای به حداکثر رساندن واکنش اشتها در مغز از شرکتکنندگان خواستند تصور کنند که هر غذا چگونه بهنظر میرسد، بو و مزه آن چگونه است و خوردن غذا در آن لحظه چه احساسی ایجاد خواهد کرد. همچنین از آنان پرسیده شد که چقدر هر غذا را میخواهند و چه وقت احساس میکنند نباید آن غذا را بخورند تا ببینند چگونه به تصمیمگیری مربوط به هر غذا نزدیک میشوند.
دکتر سوزان کارنل، محقق ارشد، دانشیار روانپزشکی و علوم رفتاری دانشکده پزشکی دانشگاه جان هاپکینز گفت: نتایج آزمایشها نشان داد که بزرگسالان چاق و لاغر تا حدودی از نظر پاسخهای مغزی متفاوت هستند و بزرگسالان چاق فعالیت کمتری در مناطق کنترل شناختی برای کلمات غذایی، بهویژه در مورد غذاهای پرکالری مانند پنیر کبابی نشان میدهند.
کارنل افزود: این تحقیق همچنین نشان داد که استرس بر پاسخ مغز به غذا تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، افراد چاق پس از آزمایش استرس، فعال شدن بیشتر قشر پشپیشانی، ناحیه پاداش مغز را نشان دادند.
ما همچنین شواهدی برای ارتباط بین استرس ذهنی تجربه شده و پاسخهای مغز در هر دو گروه یافتیم. برای مثال، افراد لاغر که استرس بیشتری را پس از آزمایش گزارش کردند، فعالیت کمتری در قشر خلفیجانبی پیشپیشانی، ناحیه کلیدی مغز برای کنترل شناختی نشان دادند.
یافتههای این تحقیق در مجله PLOS ONE منتشر شد.
ارسال نظر