تماس تلفنی حسن روحانی و ابراهیم رئیسی | دیدار مهم رئیس جمهور سابق چه بود؟
هجدهم بهمنماه ۱۴۰۰ سیدابراهیم رئیسی با حسن روحانی گفتوگوی تلفنی کرده است.
خبرآنلاین به نقل از نشریه آگاهی نو نوشت: هجدهم بهمنماه ۱۴۰۰ سیدابراهیم رئیسی با حسن روحانی گفتوگوی تلفنی کرده است. این رسانه ها از جزئیات این گفتوگو خبری ارایه نکرده اند آگاهی نو به مدیر مسئولی محمد قوچانی نوشته است: «این تلفن را نشانهی آن میدانیم که حتی رئیسجمهور مستقر هم مانند برخی اصولگرایان به فکر ایجاد دوقطبی با دولت قبل نیست. چنان که روحانی نیز قصد تخریب رئیسی را ندارد. روحانی خود را اپوزیسیون نظام جمهوری اسلامی نمیداند بلکه خود را از مدیران و موسسان این نظام سیاسی میداند و البته روحانی خود را بازنشسته سیاسی هم نمیداند چون فکر میکند میتواند به عنوان مشاوری مدنی بدون مقامی حکومتی راهی را که به خصوص در برجام گشود ادامه دهد. به همین علت روحانی نهتنها از توافق هستهای در این دولت ناراحت نیست بلکه از آن استقبال میکند تا مهمترین دلایلی که سبب شد او در سال ۱۳۹۲ نامزد ریاستجمهوری شود ولو به دست رقیبش در سال ۱۳۹۶ تداوم یابد.»
در این مطلب آمده است :روحانی البته گفته است از نقد سازنده و پیشنهاد به دولت دریغ نخواهد کرد اما با تخریب و دروغ و تهمت مرزبندی دارد همچنان که چه در برابر تخریب و توهین دولت مستقر، چه در برابر تخریب و توهین به دولت سابق واکنش اخلاقی، عقلانی و حقوقی نشان میدهد و در مواردی مانند واکسیناسیون، بودجه، روابط خارجی، برجام، گرانی و تورم همکاران روحانی در این ۶ ماهه از ارائه دفاع از کارنامه خود هراسی نداشتهاند.
روحانی کجاست؟
حسن روحانی از ساعت ۲۳ همان شب آخر ریاستجمهوریاش در یازدهم مردادماه ۱۴۰۰ که با مرتضی حیدری در شبکه اول تلویزیون ایران «مصاحبهی خداحافظی» را انجام داد به خانهاش رفته است. روحانی دومین رئیسجمهور ایران پس از سیدمحمد خاتمی است که پس از پایان دورهی ریاستجمهوری به عضویت مجمع تشخیص مصلحت نظام درنیامد. این در حالی است که اصولا مجمع تشخیص مصلحت نظام جایی برای محترمین سیاسی است که یا در مرحلهی «بازنشستگی سیاسی» قرار دارند یا خود را در «اتاق انتظار» نظام احساس میکنند و روحانی با همه احترام امروز هیچکدام از این دو نیست؛ هرچند از آغاز تاسیس این مجمع تا ریاستجمهوری عضو آن بود اما پس از ریاستجمهوری جز چند جلسه در دوره ریاست هاشمیرفسنجانی در آن شرکت نکرد. در واقع روحانی به قانون اساسی اشاره میکند که در آن رئیسجمهور را دومین شخص نظام پس از رهبری میداند و بنابراین در هیچ جلسهای به صفت رئیسجمهور نباید ذیل هیچ شخصی جز رهبری بنشیند. بر این اساس روحانی هرگز پس از فوت هاشمیرفسنجانی – که حساب او را از بقیه جدا میدانست – در مجمع شرکت نکرد و پس از ریاستجمهوری هم درخواست یا انتظاری برای عضویت در مجمع نداشت و ندارد. گرچه پس از پایان ریاستجمهوری آن موقعیت تغییر کرده است و روحانی بعید است پرهیزی درباره هرگونه جایگاه قانونی در نظام داشته باشد.
دفتر روحانی چه شد؟
طبق قانون همهی روسای جمهور پس از پایان دورهی ریاستجمهوری حق دارند از املاک دولت دفتری داشته باشند و هزینهی کارمندان این دفتر (که ظاهرا سقف آن پنج نفر است) هم با دولت وقت است. روحانی این قانون را دربارهی خاتمی و احمدینژاد اجرا کرد، چه دو رئیسجمهور قبل از این دو به مقام رهبری و ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام رسیده بودند و دفتری جدا نمیخواستند.
تحویل دفتر به روحانی اما از شش ماه عبور کرده است و سرانجام با دستور مقام رهبری و پیگیری دفتر رهبری این کار انجام شد اما به دلایل تدارکاتی و حفاظتی هنوز روحانی دفتر را تحویل نگرفته است و هنوز در یک سالن کوچک از خانهی شخصیاش پذیرای ملاقاتکنندگان با خویش است.
خانه روحانی کجاست؟
حسن روحانی تنها رئیسجمهور ایران است که هرگز از خانهی دولتی استفاده نکرد. خانهای که در مجموعهی نهاد ریاستجمهوری برای رئیسجمهور در نظر گرفته شده است در دورهی محمود احمدینژاد به آیتالله سیدمحمود شاهرودی داده شد و رئیسجمهور روحانی هم ترجیح داد در همهی هشت سال ریاستجمهوری در خانهی شخصیاش بماند و هنوز هم این منزل را به ساختمانهای دولتی ترجیح میدهد. همان خانهای که محمدباقر قالیباف در مناظرههای انتخاباتی سال ۱۳۹۶ سعی کرد آن را به نقطه ضعف روحانی بدل کند و نتوانست. اکنون نیز یک سالن کوچک در همکف این خانه محل ملاقات روحانی با سیاسیون، مشاوران و مدیران دولت اوست.
مهمترین دیدار روحانی کدام بود؟
مهمترین ملاقات روحانی و اتفاق غیرمنتظره برای اصولگرایان اما بیرون از این خانه رخ داد: در دفتر رهبری در اولین ملاقات نسبتا گسترده با سران نظام پس از کرونا در دولت جدید در دوم آبان ۱۴۰۰ به مناسبت زادروز پیامبر اسلام حسن روحانی هم دعوت شد و جایگاه مناسبی هم برای او در جلسه در نظر گرفته شد. روحانی البته چند دقیقه با تاخیر به جلسه رسید و معاون اول رئیسجمهور محمد مخبر بر صندلی رئیس سابق جمهور نشست و روحانی هم نخواست که جابجایی صورت گیرد. در این دیدار اسحاق جهانگیری و علی لاریجانی دو نامزد ردصلاحیتشدهی اصلاحطلبان و اعتدالگرایان در انتخابات ۱۴۰۰ هم دعوت شده بودند اما خبری از دو رئیس اسبق جمهوری نبود و روحانی تنها رئیسجمهور سابقی بود که به جلسه دعوت شده بود.
چندی بعد همان اتفاق غیرمنتظره برای اصولگرایان رخ داد: با درخواست حسن روحانی رئیس سابق جمهوری به دیدار مقام رهبری رفت و دیداری یکساعته با آیتالله خامنهای داشت. جزئیات این دیدار را فقط دفتر رهبری میتواند منتشر کند و روش رسانهها گمانهزنی دربارهی این دیدارهای خصوصی نیست و «آگاهی نو» هم بنا ندارد خلاف این روش عمل کند. روحانی هم هرگز در دورهی ریاستجمهوری و قبل و بعد از آن بنا نداشته درباره این دیدارها به خصوص به صورت یکجانبه اطلاعرسانی کند. به توصیه مشاوران هم روش روحانی اینگونه تکمیل شد که خبر دیدار از سوی دفتر روحانی منتشر نشود و در صورتی که دفتر رهبری صلاح بداند خبر منتشر شود.
روحانی با چه کسانی دیدار میکند و چرا؟
دیدارهای روحانی نیز در این مدت از سطح دیدارهای دوستانه فراتر نمیرود. روحانی در واقع سه نوع دیدار دارد:
اول. دیدار ثابت با مدیران و مشاوران و دوستان رسانهای و سیاسی خود برای ثبت خاطرات دوران ریاستجمهوری و طرح برخی پاسخهای لازم درباره شبههافکنی مخالفانی درباره این دوران.
روحانی به خاطره بهای بسیار میدهد چون آن را ثبت تاریخ و بیان تاریخ میداند و از این رو به جز چند جلد کتاب دربارهی خاطراتش از انقلاب اسلامی که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی چاپ شده یا خاطراتش از پرونده هستهای که توسط مرکز تحقیقات استراتژیک منتشر شده است در صدد ضبط و ثبت خاطرات دوران ریاستجمهوری هم هست.
درآمد این خاطرات به نام «تراژدی امید» که خاطرات ۱۰۰ روز اول ریاستجمهوری روحانی را در بر میگرفت در شماره چهارم مجله «آگاهی نو» (تابستان ۱۴۰۰) در ۶۴ صفحه منتشر شده است و ظاهرا این راه ادامه دارد.
در همین جلسات روحانی به مسائل روز هم میپردازد اما تصمیمگیر نهایی شخص حسن روحانی است که به رصد تحولات سیاسی و یادآوری سابقهی هر رویداد میپردازد و روسای دفترش در دو دوره اول و دوم ریاستجمهوری؛ محمود واعظی و محمد نهاوندیان و برخی از مدیران ارشد دولتش مانند محمدباقر نوبخت و علی جنتی هم طرف مشورت حسن روحانی قرار دارند.
دوم. دیدارهای ادواری با اعضای هیئت دولت به صورت منفرد یا گروهی و به شکل حضوری یا مجازی که نوعی همفکری در طرح مسائل روز است.
سوم. دیدارهای غیرمنظم و دوستانه با رجال سیاسی اصلاحطلب و اصولگرا و اعتدالگرا مانند سیدحسن خمینی، سیدمحمد خاتمی، علیاکبر ناطق نوری، علی لاریجانی، محمدرضا باهنر و اسحاق جهانگیری و محمدجواد ظریف و...
ارسال نظر