همسر شهید احمدی روشن: همسرم با شکر و روغن موشک می‌ساخت +فیلم

بخش هایی از صحبت های فاطمه بلوری کاشانی، همسر شهید مصطفی احمدی روشن، از دانشمندان هسته ای ترور شده ی کشور، در برنامه ی «به افق فلسطین» شبکه ی افق سیما در فضای مجازی مورد توجه قرار گرفته است. او در این برنامه گفت که همسرش توانسته بود با شکر و روغن موشک بسازد.

همسر احمدی روشن در برنامه به افق فلسطین خاطرات دوران دانشجویی شهید روشن را مرور کرد و گفت: شوهرم در دوران دانشجویی در خوابگاهشان با شکر و روغن موشک ساخته و همانجا امتحان کرده بود:

فاطمه بلوری کاشانی همچنین در این برنامه توضیح داد که همسرش خود را جزئی از جبهه ی مقاومت می دانست و تأکید داشت که اگر لازم باشد در جنگ ۳۳ روزه ی لبنان شرکت خواهد کرد و او هم به همین دلیل به خواستگاری همسرش جواب مثبت داده بود. به گفته ی فاطمه بلوری کاشانی، همسرش پیش از مشغول شدن در سایت هسته ای نطنز، در نیروی قدس سپاه، شاخه ی برون مرزی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی فعالیت داشت.

بیوگرافی مصطفی احمدی روشن

مصطفی احمدی روشن در سال ۱۳۵۸ در شهر همدان چشم به جهان گشود.

در سال ۱۳۷۷ در رشته مهندسی شیمی وارد دانشگاه صنعتی شریف شد. وی از بسیجیان فعال بود و در دوران دانشجویی به عنوان معاون فرهنگی بسیج دانشجویی دانشگاه شریف فعالیت می‌کرد و بعدها کانون نهج البلاغه را در این دانشگاه تأسیس کرد. در سال ۱۳۸۱ دوران کارشناسی اش را در دانشگاه صنعتی شریف به پایان رساند. او در دوران تحصیل در دانشگاه در پروژه ساخت غشاهای پلیمری برای جداسازی گازها که برای اولین بار در کشور انجام شد، همکاری داشت و چندین مقاله ISI در مجلات علمی جهان به چاپ رساند.

بعدها عضو هیئت مدیره ی یکی از شرکت های تأمین کالای نیروگاه هسته ای نطنز اصفهان شد که در زمینه ی تهیه و خرید تجهیزات هسته ای فعالیت داشت. وی در هنگام شهادت معاون بازرگانی سایت نطنز بود.

مصطفی احمدی روشن در سال ۱۳۸۳ با هم‌دانشگاهی خود، فاطمه بلوری کاشانی ازدواج کرد. آن ها زندگی مشترک خود را در ابتدا به مدت ۹ ماه را در کاشان گذراندند، که علت این انتخاب نزدیکی شهر کاشان به نطنز بود. بعد از آن به پیشنهاد مادرش به تهران نقل مکان کردند ولی او همچنان به نطنز رفت آمد می کرد. حاصل زندگی مشترک کوتاه این زوج یک پسر به نام علیرضا است که در سال ۱۳۸۶ به دنیا آمد.

مصطفی احمدی روشن صبح روز ۲۱ دی ماه ۱۳۹۰ پس از خروج از خانه و در حین عزیمت به محل کار، بر اثر انفجار یک بمب مغناطیسی که توسط یک موتور سوار به خودروی او متصل شد، به همراه راننده اش در خودروی خود، در میدان کتابی ابتدای خیابان گل نبی تهران به فیض شهادت نائل آمد.

پس از این حادثه، مسئولان وقت ترور مصطفی احمدی روشن را کار اسرائیل دانستند.

صفر علی براتلو، دبیر وقت شورای تأمین استان تهران در این زمینه گفت: «این بمب از نوع مغناطیسی و همان‌هایی بوده که قبلاً نیز برای ترور دانشمندان از آنها استفاده می‌شده و در واقع کار صهیونیست‌ها است.»

در سال ۱۳۹۱ وزارت اطلاعات طی بیانیه‌ای رسمی از شناسایی عوامل اصلی ترور دانشمندان هسته ای از جمله مصطفی احمدی روشن، مجید شهریاری و رضا قشقایی، در مکان‌های مختلف و دستگیری آن ها طی یک سلسله عملیات سنگین خبر داد. حیدر مصلحی، وزیر وقت اطلاعات، اعلام کرد این افراد به صورت مستقیم زیر نظر و با حمایت‌های آمریکا، انگلیس و اسرائیل فعالیت می‌کردند.

مدتی بعد در همان سال ۱۳۹۱ مستندی به نام «کلوپ ترور» از تلویزیون پخش شد که در آن فردی به نام مازیار ابراهیمی که یکی از متهمان پرونده ترور دانشمندان هسته‌ای بود، اعتراف کرد که در اسرائیل آموزش دیده و در ترور دانشمندان هسته‌ای نقش داشته است. با این حال، پس از مشخص شدن بی‌گناهی ابراهیمی، وی در سال ۱۳۹۳ آزاد شد و ایران را ترک کرد. او بعداً در سال ۱۳۹۸ در مصاحبه ای با شبکه بی‌بی‌سی فارسی ادعا کرد که اعترافات قبلی اش تحت شکنجه بوده است.

خبرگزاری فارس در اینباره نوشته:

در حین رسیدگی به پرونده ترور دانشمندان هسته‌ای یک نهاد نظارتی بر عملکرد وزارت اطلاعات متوجه تخلفی مهم در رسیدگی به این پرونده می‌شود. بررسی بیشتر منجر به ارجاع پرونده به نهاد اطلاعاتی دیگر شده و در آن بی‌گناهی مازیار ابراهیمی اثبات می‌شود. مازیار ابراهیمی آزاد شد و پرونده در دستور کار دستگاه قضایی قرار گرفت.

حجت‌الاسلام علوی وزیر اطلاعات در این باره به رسانه‌ها گفت، کارشناسان واجا درباره دخالت متهمان در ترور‌ها اختلاف داشته‌اند که پس از بررسی کارشناسی مجدد عدم انتساب اتهام به آن‌ها محرز شده است. به‌گفته‌ او متهمان ۵۳ نفر بوده‌اند و پس از احراز بی‌گناهی آن‌ها ۴ میلیارد تومان بابت جبران خسارت به آن‌ها پرداخت شده است.

بی.بی.سی در اینباره مستندی حاوی اظهارات مازیار ابراهیمی منتشر کرد، که با آب و تاب به این خطای ماموران امنیتی کشور می‌پرداخت. مستندی که سالها پس از آزادی و پرداخت غرامت به این فرد ساخته شده بود