آیتالله موسوی بجنوردی درگذشت
آیت الله موسوی سید محمد بجنوردی (ره) صبح امروز پس از طی یک دوره بیماری دار فانی را وداع گفت
آیت الله موسوی سید محمد بجنوردی صبح امروز پس از طی یک دوره بیماری دار فانی را وداع گفت
جماران نوشت موسوی سید محمد بجنوردی که فرزند آیت الله العظمی سید حسن بجنوردی بود، در سال ۱۳۲۶ هجری شمسی در نجف اشرف متولد شد و تحصیلات حوزوی خود را نیز در همان شهر نزد اساتیدی همچون حضرات آیات امام خمینی، خوئی، حکیم و پدرشان گذراند.
عضویت در شورای عالی قضایی و هیأت عفو زندانیان از سوی امام خمینی؛ از جمله مسئولیت های آیت الله موسوی بجنوردی پس از پیروزی انقلاب اسلامی بود.ایشان همچنین یکی از اعضای شورای مرکزی مجمع روحانیون مبارز بود.
زندگینامه سید محمد موسوی بجنوردی
سید محمد موسوی بجنوردی در سال 1322 در نجف اشرف متولد شد. ولی در شناسنامه اش 1324 آمده است. وی تحصیلات علوم حوزوی و دینی خود را در ایران و نجف اشرف به انجام رساند و به مدت 30 سال در محضر استادان درجه اول فقه و اصول و فلسفه از جملهامام خمینی(س) شاگردی کرد.
معرفى اجمالى
سید محمد موسوى بجنوردى فرزند سید حسن بجنوردی در سال ۱۳۲۲ ش در نجف اشرف متولد شد. تحصیلات علوم حوزوی و دینى خود را در ایران و نجف اشرف به انجام رساند. وى به مدت ۳۰ سال از محضر استادان درجه اول حوزه، فقه و اصول و فلسفه آموخت. وى که دروس جدید و حوزوى را با هم مى خواند در ۱۸ سالگى کفایتین را به پایان رساند و در سال ۱۳۴۰ ش درس خارج را نزد پدر بزرگوار خود و آیت الله سید محسن حکیم گذراند.
پس از تبعید امام خمینی (س) به نجف اشرف در بهار ۱۳۴۴ ش یکى از شاگردان همیشگى دروس ایشان در تمام ۱۴ سال اقامتشان سید محمد موسوی بجنوردی بود. وى در این مدت در مسجد جامع نجف اشرف( هندى) رسائل و مکاسب و کفایتین را به زبان عربى براى شیعیان کشورهاى عرب زبان همچون عراق ، لبنان ، سوریه و مصر تدریس مى کرد که شاگردان ممتازى همچون سید عباس موسوی و شیخ راغب حرب از شهداى برجسته حزب الله لبنان از شاگران وى به شمار مى روند.
رابطه استاد و شاگردى بین امام خمینى(س) و او باعث شد که پس از مراجعت امام از نجف به پاریس وى نیز امام را همراهى کرد.
پس از پیروزى انقلاب اسلامى به ایران آمد و در سال ۱۳۵۹ ش به دستور امام(س)، دادگاه عالى قضا را راهاندازى کرد. ایشان از سال ۱۳۶۰ ش به مدت دو دوره تا سال ۱۳۶۸ ش به عضویت شوراى عالى قضایى درآمد که تا رحلت امام و تغییر در قانون اساسى که منجر به حذف شوراى عالى قضایى شد، ادامه داشت.
همزمان با این فعالیت هاى اجتماعى و امور اجرایى کار تدریس و تحقیق در دانشکده هاى حقوق دانشگاه هاى شهید بهشتى، تربیت مدرس و الهیات تهران را دنبال کرد و در سال ۱۳۶۸ ش به رتبه دانشیارى و سال ۱۳۸۲ ش به رتبه استادى رسید. ایشان از سال ۱۳۷۱ ش عضو هیئت علمى و ریاست گروه الهیات دانشگاه تربیت معلم بود و همچنین رئیس گروه الهیات و رشته حقوق و علوم سیاسى این دانشگاه نیز بود. در ضمن او با دانشگاهها و مراکز خارج از کشور از قبیل دانشکده حقوق دانشگاه محمد الخامس مراکش، دانشگاه سن ژوزف لبنان، و الازهر و عین الشمس نیز همکارى داشت.
سوابق علمی- اجرایی
عضو شورای علمی دایرة المعارف بزرگ اسلامی
عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت معلم
رئیس گروه الهیات و رشتۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تربیت معلم
مدرس درس خارج فقه و اصول در حوزه علمیۀ تهران
مدرس مدعو در دانشگاه های شهید بهشتی، تربیت مدرس، دانشکده الهیات دانشگاه تهران، دانشگاه امام صادق (ع)، دانشگاه شهید بهشتی، پژوهشکدۀ امام خمینی (س)، دانشگاه انقلاب اسلامی و موسسۀ عالی بانکداری ایران.
آثار علمی
ایشان دارای آثار علمی فراوانی اعم از کتاب، مثاله و مصاحبه است و در سال 1384
در همایش پنجم چهره های ماندگار جمهوری اسلامی ایران برگزیده شد
وی صبح امروز 5 اسفند 1402 مقارن با 14 شعبان 1445 دعوت حق را لبیک گفت.
ارسال نظر