همسر امام حسین چه کسی بوده است؟

رباب دختر امری القیس بن عدی و مادرش میسور دختر عمرو بن ثعلبه بن حصین بن صصم است. پدرش در زمان عمر اسلام آورد.

رباب همسر امام حسین و مادر سکینه و علی اصفر بوده اند که در واقعه کربلا حضور داشتند و بعد از آن همراه با اسیران به شام منتقل شدند. امام حسین به رباب و سکینه علاقه بسیاری داشتند که به موجب شخصیت بزرگوار این بانو می باشد.

رباب دو فرزند از امام حسین علیه السلام داشت که یکی از آنها سکینه و دیگری عبدالله رضیع، علی اصغر می باشد که علی اصغر را در روز عاشورا در حالی که یک کودک شیرخوار بود جلوی چشم پدر و مادرش به شهادت رساندند.سکینه نیز که دختر رباب و امام حسین بود بعدها از زنان بزرگ عالم اسلام شد به خصوص در حیطه ادب و دارای شخصیت شناخته شده ای می باشد.

چکیده ای از زندگینامه رباب همسر امام حسین

نام کامل:رَباب بِنت إمرؤالقَیس بن عدی

نام پدر: امرؤالقیس بن عدی

فرزندان: مادر سکینه و علی اصغر که فرزندان مشترک وی با امام حسین می باشند

وفات: بعد از واقعه عاشورا در سال ۶۲ هجری قمری

زندگینامه رباب همسر امام حسین

رَباب بِنت إمرؤالقَیس بن عدی فرزند امرؤالقیس بن عدی می باشد که او را به عنوان همسر امام حسین (ع) و مادر سکینه و علی اصغر می شناسند. امرءالفیس از اعضای یکی از قبایل شامی بود که در زمان خلیفه دوم به اسلام ایمان آورد. وی از شدت علاقه و ارادتی که به امام علی پیدا کرده بود در مدینه سه فرزند خود را به این خانواده تقدیم کرد، دو دخترش را به امام حسن و امام حسین و یکی از آنها را به عقد امام علی درآورد. رباب به عقد امام حسین علیه السلام درآمد و تا آخرین لحظات زندگی خود نیز به این امام وفادار ماند

در برخی از روایات پدر رباب را انیف کلبی معرفی می کنند، اما روایت اول بسیار عنوان شده است، علاوه بر این موضوع شاید هدف دسته دوم رباب دیگری باشد که دختر انیف و همسر زبیر بن عوام و مادر مصعب بن زبیر بوده است.

 روایتی از یکی از زنان تاثیرگذار کربلا را به نقل از کتاب زنان عاشورایی مرور کرده ایم. کتاب زنان عاشورایی؛ نقش زنان در نهضت امام حسین علیه‌السلام (از عاشورا تا سقوط امویان)، اثری از زهره یزدان‌پناه قره‌تپه است که ما به معرفی آن پرداخته است. این قسمت به معرفی «رباب» دختر «امری القیس بن عدی» اختصاص دارد که در ادامه می‌خوانیم.

رباب، همسر امام حسین (ع)

رباب دختر امری القیس بن عدی و مادرش میسور دختر عمرو بن ثعلبه بن حصین بن صصم است. پدرش در زمان عمر اسلام آورد. وی پیش از آن نصرانی بود. طولی نکشید که حضرت علی (ع) دخترش را برای امام حسین (ع) خواستگاری کرد از این رو رباب به ازدواج حسین بن علی (ع) درآمد و فرزندانش سکینه و عبدالله را به دنیا آورد. همراه امام حسین (ع) و سایر خانواده و نزدیکان آن حضرت راهی کربلا شد.

پس از واقعه جانگداز آن سرزمین به عنوان اسیر همراه سایر بانوان و طفلان آل رسول (ص) به کوفه و شام برده شد و پس از آن به مدینه بازگردانده شد و در آنجا اقامت گزید. گرچه پس از واقعه کربلا افرادی از اشراف و بزرگان از او خواستگاری کردند، اما رباب نپذیرفت و گفت: هرگز پس از فرزند رسول خدا (ص) همسری نمی‌گزینم.

حزن و اندوه شهادت همسرش امام حسین (ع) باعث شد که یک سال بعد از واقعه کربلا از دنیا برود و در مدینه مدفون شد.

وی شاهد و شریک همه مصیبت‌ها و رنج‌های وارد شده بر حسین (ع) و خاندان و حرمش بود و همه را تحمل کرد. رباب نظاره‌گر شهادت کودک شیرخواره‌اش عبدالله (علی اصغر (ع)) و شهادت همسر سالار و امامش ابا عبدالله الحسین (ع) بود و پس از آن مشقت سفر و اسارت و خواری در کوفه و شام را تحمل نمود تا به مدینه بازگردانده شد.

در مدینه شب و روز بر شهادت حسین (ع) گریه می‌کرد و در سوگ آن حضرت اشعاری می‌سرود. کلینی خبر عزاداری رباب را ذکر کرده است و از امام صادق (ع) نقل می‌کند که فرمود: هنگامی که حسین (ع) شهید شد، همسر کلبی آن حضرت، رباب دختر امری القیس کلبی برایش سوگواری برپا کرد و گریست و زنان و خدمتگزاران او گریه کردند تا اشک چشمانشان خشک شد و از بین رفت.