واکنش هابه نامهجنجالی فائزه هاشمی از زندان ؛ کشته خواهم شد
نامه فائزه هاشمی بیشتر به خاطر محتوای آن و نکاتی که بیان کرده بود، بازتاب گستردهای پیدا کرد. او در این نوشته هم به دروغها یا بزرگنماییهایی که در زندان صورت میگیرد اشاره کرد، هم به رفتارهای شخصی و عمومی افراد و هم این که انگار هر کدام از انسانها یک دیکتاتور کوچک درون خود دارند. او در نهایت از اصلاحات ساختاری دفاع کرد و به طرز غریبی میگوید که احتمالاً در زندان توسط همبندیهایش کشته خواهد شد.
فائزه، همواره و همیشه یکی از جنجالیترین فرزندان مرحوم هاشمی رفسنجانی است. هم نامش به عنوان فردی که در عرصه ورزش زنان منشاء خدماتی بوده برده میشود، هم آقازادهای که فارغ از درست یا نادرست بودن نظرات و اندیشهاش، همیشه آنها را بیان کرده است. فائزه هاشمی چند روز قبل نامهای از درون زندان اوین با تیتر «زندان در زندان» نوشت که واکنشبرانگیز شد.
بیشتر بخوانید متن کامل نامه فائزه هاشمی
فرارو نوشت :نامه فائزه هاشمی بیشتر به خاطر محتوای آن و نکاتی که بیان کرده بود، بازتاب گستردهای پیدا کرد. او در این نوشته هم به دروغها یا بزرگنماییهایی که در زندان صورت میگیرد اشاره کرد، هم به رفتارهای شخصی و عمومی افراد و هم این که انگار هر کدام از انسانها یک دیکتاتور کوچک درون خود دارند. او در نهایت از اصلاحات ساختاری دفاع کرد و به طرز غریبی میگوید که احتمالاً در زندان توسط همبندیهایش کشته خواهد شد.
فایزه هاشمی نوشت دختر عمویم که به تعبیر خوابهایش باور جدی دارد، چندی پیش در خواب دیده که در زندان توسط همبندیها کشته میشوم. از ما گفتن بود، خود دانید
فائزه هاشمی در نامه خود از هیچ زن زندانی نام نبرد اما انتقادات زیادی به رفتارهای برخی از آنان به خصوص زندانیان چپ وارد کرد. احمد زیدآبادی روزنامهنگاری که سابقه زندان طولانی دارد، در یادداشتی تلگرامی نوشت: « فائزۀ هاشمی با انتشار نامهای از داخل زندان به موضوعاتی اشاره کرده است، که برای هر زندانکشیدۀ باتجربه و مستقلی، طنینی آشنا دارد. خانم هاشمی با نوشتن این نامه، شجاعت بیمانندی از خود نشان داده است. چنین حرکتی شجاعتی فراتر از به چالش کشیدن مخوفترین دولتها را طلب میکند و فقط کسانی ارزش و اهمیت آن را فهم میکنند که تجربهای مشابه داشته باشند.
در زندانهای دوران پهلوی هم داستان همین بوده است، اما قربانیان این شیوهها، عمدتاً از سر محافظهکاری اما با پوشش مصلحتگرایی و پیشگیری از "سوءاستفادۀ رژیم" روی مشکلات خاک میریختند و تمام بدسگالیها را به "فشار زندان" نسبت میدادند. به همین دلیل، پس از آنکه درهای زندان گشوده شد، مردم عادی، تک تک زندانیان سیاسی را بر دوشهای خود گرفتند و با شور و شوق آنان را در شهر چرخاندند، غافل از آنکه چند ماه بعد، برخی از همین "قهرمانان" از شدت جاهطلبی شخصی و گروهی، به روی هم اسلحه خواهند کشید و به جای آزادی و دمکراسی و عدالت، جامعه را غرق خشونت و خونریزی خواهند کرد.
او نوشت با امید به اصلاح و عبرت و درس گرفتن: “بزرگترین استعداد یک دیکتاتور، قدرتش در فاسد کردن است و بزرگترین شانس یک دیکتاتور این است که مشتاقان فاسد شدن کم نیستند حتی در زندان سیاسی و در بین مبارزین راه آزادی” و بالاخره “زبان سرخ سر سبز میدهد بر باد
خانم هاشمی باید منتظر تندترین حملههای لفظی از هر سو علیه خود باشد، اما شجاعت اخلاقی و سیاسی او که "صدای بیصدایان واقعی" شده است، نزد خداوند بیاجر نخواهد ماند.»
عباس عبدی، دیگر روزنامهنگاری که او نیز سابقه زندان دارد هم در واکنش به این نامه نوشت: «گرچه ۳۸ ماه زندان بودم ولی از همان موقع همیشه خوشحال بودم که علیرغم سختیهای زندان انفرادی، فقط یک ماه را در بند عمومی به سر بردم. این حس ناشی از تجربیات زندانیان بند سیاسی(پیش و پس از انقلاب) بود که یا شنیده یا مطالعه کرده بودم و هیچگاه دوست نداشتم در چنین فضایی آکنده از بدبینی و اتهام زنی و بستهای زندگی کنم.
جالب است که در همان یک ماهی که در بند عادی بودم زندانیان سیاسی این بند در اقلیت بودند و تازه از بند سیاسی به آنجا آمده بودند و چقدر از فضای بند زندان سیاسی بد میگفتند و خوشحال بودند که به بند زندانیان عادی و مالی آمدهاند. در این سالها هم توصیفهای زیادی از زندان عمومی بندهای سیاسی شنیده بودم که موجب تأسف بود. بخشی از بدبختیهای دوران پس از انقلاب محصول همین تنشهای درون زندان بود که پس از انقلاب روی مردم و جامعه آوار شد.»
پروانه سلحشوری، نماینده اصلاحطلب مجلس دهم نوشت: «نوشتن دردنامه، نشانگر عمق عدم رواداری در جامعهای است که حتی زندانیان تحمل عقاید یکدیگر را ندارند. بستر اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و عدالت قضایی در ایران نیازمند جدی تحول، رواداری و مدارا است.»
این نامه واکنشهای منفی نیز کم نداشت. با توجه به این که هاشمی بیشتر زندانیان چپ را مورد نقد قرار داد، برخی افراد منتسب به این جریان فکری واکنشهای تندی به او نشان دادند. عوض کردن جای زندانی و زندانبان، وقتنشناسی در انتشار این نامه، آقازاده بودن نویسنده و مقصر بودن پدر او در بسیاری از این مسائل از جمله واکنشهای منفی و تندی بود که به نامه «زندان در زندان» فائزه هاشمی نشان داده شد.
ارسال نظر