امیرعبداللهیان از خجالت ظریف درآمد

حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه کشورمان، به تازگی و در آستانه سفر رئیسی به روسیه در مقاله ای در اسپوتنیک با عنوان «نقشه راه جدید در روابط جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه» نوشته است که روسیه در جریان مذاکرات سال۲۰۱۵ نقش سازنده‌ای داشته است: «دولت جدید جمهوری اسلامی ایران، با رویکردی عمل گرایانه و نتیجه محور و با هدف دستیابی به یک توافق خوب وارد گفت‌وگوهای وین شده است. در این زمینه تاکید می کنم که فدراسیون روسیه هم در دستیابی به توافق هسته ای سال ۲۰۱۵ میلادی و هم در مذاکرات اخیر جمهوری اسلامی ایران با ۱+۴ نقش موثر و سازنده ای داشته و گام های مثبتی برای کمک به لغو تحریم ها برداشته است. جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات جدید، حسن نیت و عزم جدی دارد. موفقیت این مذاکرات منوط به لغو موثر و قابل راستی‌آزمایی تحریم‌ها و بازگشت طرف‌ها به تعهدات خود است. هدف اصلی مذاکرات پیش رو باید اجرای کامل و مؤثر توافق سال ۲۰۱۵ میلادی و عادی سازی روابط تجاری و همکاری‌های اقتصادی پایدار با جمهوری اسلامی ایران باشد».

از این سخنان می‌توان چنین برداشت که امیرعبداللهیان به نوعی پاسخ سخنان ضدروسی محمدجواد ظریف را داده است. چند روز پیش بود که هشت دقیقه از فایل صوتی حاشیه‌ساز ظریف در فضای مجازی بازنشر شد که آن سخنان با واکنش تند یکی از مقامات روسیه هم مواجه شد. ظریف در آن هشت دقیقه گفته بود که روسیه در جریان مذاکرات سال۲۰۱۵ چه در ابتدای مذاکرات و چه زمانی که نزدیک به حصول نتیجه بودیم، کارشکنی می‌کرد. او مدعی شده است که روسیه و فرانسه طرحی را پیشنهاد دادند که بر اساس آن برجام موقتی می‌شد و هر شش ماه باید تمدید می‌شد. از سوی دیگر ظریف در آن فایل صوتی اشاره می‌کند که روسیه تمایل نداشت ایران دارای صنعت هسته‌ای باشد. حالا و بعد از این بازنشر این سخنان، امیرعبداللهیان به نوعی سخنان ظریف را رد کرده و نوشته است که روسیه چه در مذاکرات آن سال و چه در مذاکرات اخیر نقش سازنده‌ای داشته است.

افزون بر اینها برخی باور دارند بازنشر فایل صوتی ظریف آن هم در آستانه سفر رئیسی به روسیه می‌تواند با نقشه‌ای از پیش تعیین‌شده باشد و شاید هدف ایجاد چالش در این سفر بسیار استراتژیک است. علاوه بر اینها برخی نیز معتقدند همفکران ظریف در شرایطی که مذاکرات وین به نحو خوبی در جریان است و ایران برخلاف گذشته بر مواضع خود ایستادگی می‌کند، تمایل دارند بار شکست برجام را از دوش غربی‌ها بردارند و بر دوش روسیه قرار دهند تا با این اقدام هم از سیاست دیرین خود یعنی ارتباط صرف با غرب و نادیده‌گرفتن شرق دفاع کرده باشند و هم سرپویشی بر روند کاری خود که منجر به تعطیلی برجام شد، بگذارند.