سیاهکلی: مدیران در ایران توسط پسر خاله و پسرعمو انتخاب می‌شوند

لطف‌الله سیاهکلی عضو کمیسیون صنایع مجلس می‌گوید: یکی از اشکالات موجود در ساختار اقتصادی که در دولت سیزدهم هم به چشم می‌خورد، ضعف در آسیب‌شناسی است. اینکه مشکل به موقع شناخته شود و با خردجمعی و کارشناسی برای آن، نقشه راه نوشته شود، موضوع بااهمیتی است که خیلی موقع‌ها فقدان آن احساس می‌شود.

به گزارش عرشه آنلاین، لطف‌الله سیاهکلی نماینده قزوین در نقد به عملکرد اقتصادی دولت سیزدهم گفت: کار اقتصاد در کشور ما سابقه چند دهه‌ای دارد که بنیادش اشکال‌دار است. حوزه اقتصاد ایران نیازمند کار اساسی است. بخشی از مشکل اقتصاد مملکت، تحمیلی است که دشمن به ما وارد می‌کند. آن‌ها برنامه‌ریزی می‌کنند که ما پیشرفت نکنیم و کسی هم این موضوع را رد نمی‌کند.

مهمترین بخش های این گفت و گو را در ادامه می خوانید:

دشمن بخشی از این روند را از طریق تحریم‌ها اعمال می‌کند و مابقی آن به گونه‌ای است که نقشه‌هایی می‌ریزد تا ذهنیت دنیا را نسبت به ما خراب کند. اقتصاد هم چیزی نیست که فقط در درون کشور بخواهد بچرخد، بلکه چرخش داخلی و بین‌المللی دارد و حتماً کشور باید در حوزه بین‌الملل هم فعال باشد تا اقتصادش سر و سامان بگیرد، زیرا کشور‌ها هم با ارز و هم با پول خودشان اداره می‌شوند و به تنهایی با پول ملی نمی‌تواند کار را جلو ببرند.

چالش دیگر اقتصاد ایران، از ناحیه مدیران ناکارآمد است. ما خیلی از وجود این افراد لطمه خوردیم. وقتی در یک حوزه، مدیر خوبی انتخاب می‌شود، تحولات خوب و اساسی صورت می‌گیرد، اما ما به این موضوع بی‌توجه هستیم. بعضی‌ها می‌پرسند چرا در حوزه نظامی، اوضاع خوب و پیشرفت‌ها قابل ملاحظه است، اما در بخش غیرنظامی آسیب‌پذیر هستیم؟ حال من می‌پرسم که آیا در حوزه نظامی یک سرباز، سردار می‌شود؟ یا فرمانده، لشکر را به یک سرباز می‌دهد؟ آیا می‌توان جوانی که درجه ستوانی دارد و حتی پرشور و انقلابی است را در جایگاه سرلشکر گذاشت؟ جواب خیر است زیرا در حوزه نظامی سلسه‌مراتب وجود دارد. طرف اگر بخواهد از درجه سرگردی به سرهنگی برسد باید دوره‌هایی را بگذراند؛ این یعنی در حوزه نظامی حساب و کتاب وجود دارد.

بنده مخالف جوان‌گرایی مخصوصاً در حوزه اقتصاد نیستم. رهبری هم چند بار به این موضوع اشاره کردند که جوان کسی است که توان و انگیزه انجام کار را داشته باشد و جوان به معنای کم‌سن نیست؛ اکنون ما چنین چیزی نداریم که مثلاً یک شخص ۲۵ ساله وزیر شود. این شخص قطعاً تجربه کار ندارد و حتی شاید یک بار هم نامه پاراف نکرده است.

رهبر انقلاب می‌گویند شخص پیر از کارافتاده نباید سرکار بیاید. کسی روی کار باشد که هم جسم سرحال و هم تجربه کافی داشته باشد تا بتواند کار انجام دهد. تجربه مفید و دانش لازم با یکدیگر کارآمد هستند. شخص در حوزه خودش هم باید تخصص داشته باشد، نمی‌شود کسی که در حوزه برق تخصص دارد را در قسمت نفت به کار گیریم یا کسی که نفت خوانده در مخابرات کار کند. این افراد خواسته یا ناخواسته به کشور لطمه می‌زنند. متاسفانه این اشکالات در حوزه‌های سیاسی و اقتصادی ایران وجود دارد، یعنی پسرخاله و پسرعمو مدیران را تعیین می‌کنند؛ یعنی خبری از دانش، تجربه و تخصص نیست.

یکی از اشکالات موجود در ساختار اقتصادی که در دولت سیزدهم هم به چشم می‌خورد، ضعف در آسیب‌شناسی است. اینکه مشکل به موقع شناخته شود و با خردجمعی و کارشناسی برای آن، نقشه راه نوشته شود، موضوع بااهمیتی است که خیلی موقع‌ها فقدان آن احساس می‌شود.

ضعف بزرگ دولت‌ها در ایران از جمله دولت سیزدهم این بوده که در سال‌های اول و دوم کارشان، بی‌برنامه هستند. یعنی تا کار دست‌شان بیاید و برنامه درست و منطقی برای کشور تنظیم کنند، زمان زیادی را از دست می‌دهند. کار‌های دولت سیزدهم پس از گذشت حدود دو سال تازه قرار است روی غلتک بیفتد و تصور من بر این است که وضعیت در دو سال آینده بهتر خواهد شد.

با تمام انتقاداتی که از دولت سیزدهم در حوزه اقتصاد داشتم، اما کار‌های خوبی صورت دادند و ارتباطات شایسته‌ای را در سطح بین‌الملل برقرار کردند و با مانوری که در جا‌های مختلف داشتند، باید بگویم فتح‌الفتوح جمهوری اسلامی شروع شده و بدون اینکه بخواهیم با نیروی قهریه کارمان را پیش ببریم، افکار ما پذیرش دارد. در دو سال آینده کاری دولت، کار‌ها خیلی خوب پیش خواهد رفت، ولی انتقاد داریم که چرا از اول کار‌ها به درستی برنامه‌ریزی و به جلو هدایت نشد. در یک کلام، آینده خوبی در انتظار ایران است.