سندی برای اولین بار منتشر می‌شود/ امام خمینی در مورد «اعتبار رأی اکثریت» در سال ۱۳۵۵ چه گفت

تاریخچه این مطالب به ۴۷ سال پیش، تیر ماه سال ۱۳۵۵ باز می گردد.  یک سال پیش از آنکه بواسطه برخی علل داخلی و خارجی اندک تغییری در سیاست سرکوبگرانه رژیم پهلوی در سال ۵۶ پدید آید، همه ۲۰ نفر اعضای «تجمع روحانیت مبارز ایران در خارج کشور» با توصیه امام خمینی در جلسه ای چند ساعته در تیر ۱۳۵۵ در نجف اشرف برای رفع اختلافات برخی اعضا و تقویت انسجام تشکیلات خویش بر سر مواد میثاقنامه و یا اساسنامه مدون مبارزاتی مجمع به توافق رسیده و اعضای هسته مرکزی تشکل را انتخاب نمودند. ۲۰ روز پس از آن امام خمینی اعضای مجمع را در منزل خویش فراخواند و طی سخنانی ضمن تقدیر از اقدام ارزنده آنان چند رهنمود تعهد زا و راهگشا برای ادامه فعالیتهای مبارزاتی در آن فضا و شرایط بسیار دشوار مبارزه در غربت بیان فرمود.

مرحوم آیت الله شیخ اسماعیل فردوسی پور عضو مجمع مذکور و یکی از سه عضو هسته مرکزی مجمع، مأموریت درج سوابق دبیرخانه ای هسته مرکزی مجمع را در همان سالهای ۵۵ تا پیروزی انقلاب در سال ۵۷ در دفتری که به همین منظور تهیه کرده بود بر عهده گرفت

مرحوم آیت الله حاج شیخ اسماعیل فردوسی پور (متوفای ۲۶ بهمن ۱۳۸۵) که همراه با آیت الله محمد رضا ناصری (امام جمعه فعلی یزد) و مرحوم حجت الاسلام  محتشمی پور سه عضو برگزیده نشست اعضای مجمع به عنوان هسته مرکزی آن بوده اند در تاریخ ۲۰ آذر ۱۳۷۹ (شش سال قبل از رحلتش) طی یادداشتی دفتر مربوط به سوابق دبیرخانه ای مجمع روحانیون مبارز ایران در نجف را برای نگه داری همیشگی در موزه آثار مرتبط با نهضت امام خمینی تحویل یادگار امام داده است. متن یادداشت ایشان که در یکی از صفحات سفید همان دفتر و به خط ایشان مرقوم گردیده به قرار زیر می باشد:

عین متن بیانات امام در دیداری که ۲۱ روز پس از نشست اعضای مجمع، در شامگاه ۲۷ تیر ۱۳۵۵ با حضور اعضای مجمع در نجف اشرف در منزل امام خمینی برگزار گردید و متن این بیانات بعنوان مطلع در دفتر سوابق فعالیتهای مجمع بازنویسی شده است بدین شرح می باشد:

بسم الله الرحمن الرحیم

خلاصه‌ای از مصاحبه برادران با امام خمینی(دام ظله) شب یکشنبه ۲۰ رجب/ ۹۶

و پیام معظم له به برادران:

عمده ادامه این اتحاد است؛ من هرچه فکر می‌کنم که ما بر سر چه و برای چه اختلاف داریم؟! اگر بر سر دنیا است ما که دنیا نداریم، سر آن دُوَل با هم اختلاف دارند؛ بر سر دنیا است؛ برای حکومت است. آمریکا و شوروی [که] با هم اختلاف دارند دنیا دارند و بر سر دنیا و ریاست دنیا اختلاف دارند. اما ما که دنیا نداریم؛ دنیا ما را طرد کرده است؛ هم چپ و هم راست ما را قبول ندارند.

اما در معنویات، معنویات اختلاف ندارد. تمام انبیاء اگر جمع شوند اختلافی بین آنها نخواهد بود.

می‌ماند اختلاف رأی و نظر؛

اختلاف در رأی و نظر هم نباید موجب کدورت بین آقایان بشود. البته سلیقه‌ها و آراء مختلف است؛ این آقا یک طریقه را می‌پسندد و آن آقا یک طریقه دیگر. مانند فقها که با هم اختلاف دارند لیکن این اختلاف رأی موجب کدورت نمی‌شود و اگر کدورتی هم بینشان باشد باز بر سر امور دنیوی و ریاست است؛ نه برای اختلاف رأی و نظر.

بنابر این آقایان که همه هدفشان خدا است و در این گوشه دنیا – نجف اشرف – هیچ چیز در دست ما نیست. الآن ما در این گوشه نجف چه داریم؟! دست ما از همه چیز کوتاه است، چیزی از امور دنیوی در دست ما نیست تا منشأ اختلاف شود و در این راه هم که قدم گذاشته‌ایم – راه مبارزه – نباید اختلاف رأی و نظر موجب کدورت بین آقایان بشود.

و این کدورتی که گاهی بود و می‌شنیدیم باعث نگرانی و ناراحتی ما می‌شد.

من امیدوارم این تجمعی که شده ادامه پیدا کند و دیگر مانند اجتماعات قبلی به جدایی نیانجامد. برای اینکه اگر به جدایی انجامید اختلاف بیشتر و کدورت شدیدتر خواهد شد.

نکته‌ای که باید تذکر دهم و لازم است توجه داشته باشید این است که:

از آنچه حساسیت ایجاد می‌کند مانند بعضی مخفی‌کاری‌هایی که دیگران را حساس می‌کند پرهیز شود. مطالب و کارها به نظر همه و با اطلاع و آگاهی همه باشد. مثلا آقای ... نوشته‌ای دارند مخفیانه می‌آورند من ببینم دیگران فکر می‌کنند که چه بود؟ و ایشان چه کار می‌کنند؟ و حال آنکه ممکن است یک امر عادی باشد و اگر دیگران اطلاع می‌داشتند این حالت و حساسیت ایجاد نمی‌شد.

امور و مطالبی که پیش می‌آید باید مورد بحث و مشورت قرار گیرد و اگر اختلاف رأی و نظری هم باشد با بحث و اقامه برهان حل و رفع شود و در صورتی که دلیل قانع کننده‌ای نبود و نتوانستند یکدیگر را قانع کنند به رأی گذاشته شود. کاری که در همه جای عالم می‌کنند که تابع اکثرت آراء هستند آقایان هم بکنند و تابع اکثریت آراء باشند.

علی ای حال من امیدوارم این اجتماعی که شده ادامه پیدا کند و آقایان در این راهی که قدم گذاشته‌اند راهی که در میان چپ و راست، راه مستقلی است موفق باشند.»