آینده اقتصاد ما در گرو دانشبنیانهاست
معاونت علمی و بنیاد ملی نخبگان همواره به نخبگان فارغالتحصیل داخل کشور و فارغالتحصیلان خارجی که به کشور آمدند کمک میکنند. بعضی از آنها دوست دارند استاد دانشگاه شوند و اشکالی ندارد، ولی همزمان میتوانند شرکتهایی را تشکیل دهند. الآن دانشگاهها مراکزی به نام مراکز رشد دارند.
حضرت آیتالله خامنهای سال ۱۴۰۱ را بهعنوان سال «تولید؛ دانشبنیان، اشتغالآفرین» نامگذاری کردند. رهبر انقلاب در سخنرانی نوروزی، با تعریف معنای اقتصاد دانشبنیان تأکید کردند: «اقتصاد دانشبنیان موجب کاهش هزینههای تولید میشود؛ بهرهوری را افزایش میدهد که امروز یکی از مشکلات ما کاهش بهرهوری است؛ کیفیّت محصول را افزایش میدهد، بهبود میبخشد و محصولات را رقابتپذیر میکند؛ یعنی در بازارهای جهانی، ما میتوانیم از این محصولات به عنوان محصولات رقابتپذیر استفاده کنیم.» ۱۴۰۱/۰۱/۰۱
دکتر سعید سهرابپور، استاد دانشگاه، عضو پیوسته فرهنگستان علوم و رئیس اسبق دانشگاه صنعتی شریف از جمله افرادی است که در طول دو دهه اخیر در تقویت امور دانشبنیان فعالیت داشته است.
* امسال به نام «تولید؛ دانشبنیان، اشتغالآفرین» نامگذاری شده است. بنیاد ملی نخبگان چه برنامهای برای حمایت از نخبگان و تقویت شرکتهای دانشبنیان با استفاده از این نیروهای نخبه دارد؟
* معاونت علمی و بنیاد ملی نخبگان همواره به نخبگان فارغالتحصیل داخل کشور و فارغالتحصیلان خارجی که به کشور آمدند کمک میکنند. بعضی از آنها دوست دارند استاد دانشگاه شوند و اشکالی ندارد، ولی همزمان میتوانند شرکتهایی را تشکیل دهند. الآن دانشگاهها مراکزی به نام مراکز رشد دارند. دانشجویانی که تقریباً سال آخرند، بعضی مواقع همراه با استادها در این مراکز مستقر میشوند و دانشگاه به آنان امکانات میدهد. همچنین برای تأسیس شرکت به آنان مشورت مالی و حقوقی میدهد. آنها تا سه سال میتوانند داخل دانشگاه بمانند تا کمی قوت بگیرند. بعد از سه سال، روی پای خود میایستند و تبدیل به شرکتهای دانشبنیانی میشوند که باید محصولی را تولید کنند و به بازار تحویل دهند؛ بنابراین، شروع آنها از مراکز رشد است و بعد به شرکتهای دانشبنیان تبدیل میشوند. این شرکتهای دانشبنیان میتوانند در پارکهای فناوری هم مستقر شوند. ما الآن در پارکهای فناوری، تعداد زیادی شرکتهای دانشبنیان داریم.
* پیشینه این مراکز به چه زمانی برمیگردد و چگونه رشد و نمو کرده و گسترش یافتند؟
* از همان پانزده بیست سال پیش، جوانههایی شروع شده بود. بعضی از فارغالتحصیلان دبیرستان علامه حلی یا همان تیزهوشان قدیم و بعضی از فارغالتحصیلان دانشگاه شریف از همان اول بهجای اینکه مثل خیلیهای دیگر دکتری بگیرند و اساتید دانشگاههای دنیا بشوند، در کشور ماندند و شروع به درستکردن شرکتها کردند. یکی از اولین و مهمترین شرکتهایی که همه میشناسند و نرمافزارهای بانکی میسازد و بسیار معروف است همین بچهها درست کردند. بعد از آن، همین بچهها شرکتهای دیگری هم درست کردند و کمکم کسانی که از مراکز رشد میآمدند هم این کار را پیگیری و ذرهذره رشد کردند. اصلاً آنها در معاونت علمی قسمتی برای نظارت بر شرکتهای دانشبنیان دارند که شرکت دانشبنیان چه خصوصیاتی داشته باشد و در چه صورتی به آن عنوان دانشبنیان داده شود. آنها امروز بهجایی رسیدند که الآن کارهای بسیار مهمی میکنند؛ مثلاً، الآن دستگاه سی. تی. اسکن در کشور ساخته میشود، در صورتی که قبلاً همهاش وارد میشد. یا قبلاً فرستندههای صداوسیمای ما آنالوگ بود و از یک زمانی در دنیا به دیجیتال تبدیل شد. مسئولین صداوسیما تمام اینها را از ژاپن میخریدند. الآن دو شرکت هستند که فرستندههای دیجیتال را میسازند و صداوسیما از اینها خرید میکند.
* ارزیابی شما از نقش مراکز دانشبنیان در افزایش تولید و کمک به اشتغال چیست؟
* شرکتها زیادند و از قدیم تولیدات مختلفی داشتند. وقتی میگوییم دانشبنیان، یعنی روی مسائل جدید و علمی با استفاده از آخرین پیشرفتهای علمی مثل هوش مصنوعی در این مسائل استفاده میکنند و در نتیجه کیفیت تولیداتشان بهروز و بالاست و در دنیا مشتری دارد و میتوانند خیلی راحت هم صادر کنند؛ بنابراین، وقتی میگوییم دانشبنیان، یعنی وجهه علمی و محصولاتشان خیلی بالا و بهروز است و فروش و صادرات هم به افزایش نیاز به نیروی کار و اشتغال کمک مستقیم میکند.
ارسال نظر