اشتباه بزرگ اسکوچیچ

واقعیت آن است که شکست طی دیدار سنتی برابر کره جنوبی آنقدر تلخ بوده که نمی توان از آن به راحتی عبور کرد.

به گزارش عرشه آنلاین، در حالی که امیدوار بودیم طی این دیدار دست کم با یک تساوی از دل سئول سربلند بیرون بیایم تا هم صدرنشینی مان را در گروه قطعی کنیم و هم نیم نگاهی به سید دوم قرعه کشی جام جهانی داشته باشیم در روزی که تیم ملی عاری از نشاط همیشگی بود نتیجه را واگذار کردیم.

۴-۱-۴-۱ پرده اول)  آرایش غریبی که بی گمان اسکوچیچ برای رو دست زدن به اندیشه ها و طرح های تاکتیکی پائولو بنتو که دقیقا در نقطه مقابل با همین آرایش به میدان آمده بود، شاگردانش را راهی میدان کرد. با این تفاوت که تک هافبک تدافعی  کره ای ها را در عقب زمین جونگ وو یانگ بلند قامت و با تجربه سر و شکل می داد که دقیقا در جایی قرار گرفت که باید می گرفت و وظیفه اش جمع کردن توپ ها پشت دو هافبک هجومی تیم کره جنوبی بود، بازیکنی که وظیفه اش را به بهترین شکل انجام داد تا با بستن حفره ها تنها یک مرتبه مجال شوت زنی در چارچوب دروازه حریف را پیدا کنیم. برخلاف امید نورافکن که در این پست کلیدی که یکی از ستون‌های اصلی بخشِ تدافعی محسوب می‌شود متزلزل ظاهر شد، او که ذاتا یک بازیکن دفاع چپ محسوب می شود دقیقا در منطقه ای بازی گرفته شده بود که طی طول فصل حتی یک مرتبه هم در ترکیب سپاهان در آن منطقه بازی نکرده بود. بازیکنی که ردپای اشتباهش بر روی گل اول کامل مشهود بود.

پرده دوم) در حالی که پشتِ تک مهاجم کره جنوبی را دو بازیکن با خصوصیاتِ هجومی تشکیل می دادند که بارها در طول بازی خط دفاعی ما را آزار دادند اما اسکوچیچ ترجیح داد در نقطه مقابل از دو هافبک میانی رو به روی نورافکن استفاده ببرد تا عملا وجود بازیکن بازیساز در قلب زمین جایش را بدهد به سه بازیکن با خصلتِ دفاعی، نتیجه آن عدم تطابق و کارایی لازم در بازیسازی در قلب زمین با دقت پاس تنها ۸۱ درصدی. در سوی مقابل تیم ملی کره جنوبی با درخشش لی جائه سونگ هافبک خلاق تیم ماینتس و هوانگ هی چانگ بازیکن با تجربه ولورهمپتون به راحتی با عبور از سد سپر تدافعی مان در میانه میدان آزادنه بارها به کانال چپ و راست دروازه مان زدند، دقت پاس ۸۷ درصدی، اجازه نواختن ۵ شوت به سمت چارچوب با مالکیت ۵۸ درصدی نسبت به مالکیت ناچیز ۴۲ درصدی تنها بخشی از عواقبِ چنیش نسنجیده کادر فنی تیم ملی بود تا کره ای ها بیشتر دقایق بازی توپ و میدان را به تسخیر خود درآوردند.  

پرده سوم) اسکوچیچ طی این دیدار با توجه به محرومیت مهره ی قابل اعتمادش صادق محرمی و با توجه به حضور سون هیونگ مین در سمت راست، جایی که دامنه حملات متعددی در این سمت با توجه به حضور این بازیکن شاخص پی ریزی می شد ترجیح داد شجاع خلیل زاده را به سمت راست برده تا او به عنوان یک بازیکن متخصصِ دفاعی قادر باشد دوئل های رو در رو برابر این بازیکن خوش تکنیک را مهار کند که تا اینجا به اندیشه های اسکوچیچ با توجه به درخشش خلیل زاده در سمت راست خرده ای وارد نیست، در حالی که او تنها یک مرتبه از کورس مقابل سون جا ماند در سایر دقایق تا زمانی که در میدان حاضر بود عملکرد قابل قبولی ارائه داده بود، پس از مصدومیت شجاع و با توجه به عملکرد خوب این بازیکن برای از کار انداختن سون، اسکوچیچ این بار دست به ریسک بزرگی زد و ترجیح داد یک مدافع تخصصی میانی دیگر را به جای مدافع راست روانه میدان کند، در حالی که این بار نقشه مخاطره آمیزش به شکست منتهی شد و عارف غلامی  تنها سایه ای از نقش شجاع را در زمین ایفا کرد.

پرده چهارم) به گل نخست کره جنوبی با دقت و طمانینه بیشتری نگاهی بیاندازید، فستیوالی از اشتباهات به شکل سریالی صورت گرفته تا توپ سرانجام در بدترین زمان ممکن در نیمه نخست وارد دروازه مان شود. در مرکز میدان، توپ ربایی (شاید با خطا) از زیر پای سردار آزمون توسط مدافع جلو زن کره ای ها، چراغ قرمزِ اول را روشن می کند، سپس عدم تکل صحیح از سوی احمد نوراللهی با عدم مدیریت صحیح از سوی بازیکنان میانی و لجام گسیخته شدن میانه میدان همراه شده که با فرار سریع سون به نزدیکی قوس محوطه جریمه و در ادامه عدم جاگیری و شیفت مناسب از سوی بازیکنان دفاعی سبب شده تا اجازه شوت زنی برای این بازیکن تیزهوش فراهم شود که در نهایت با اشتباه مهلک امیر عابدزاده با توجه به قدرت ضربه نواخته شده به بدترین شکل به اتمام می رسد.

پرده پنجم) اسکوچیچ و کادر فنی اش در طی ابتدای این دیدار با آرایشی تدافعی برای مقابله با سیستم هجومی پائولو بنتو بازیکنان را روانه میدان کرد، اما سوال اینجاست، پس از رو شدن طرح تاکتیکی اسکو با دریافت گل نخست، آیا نباید پلن و تدبیرِ جدید و قابل قبولی برای ادامه بازی رو می شد؟ در حالی که در قبال گل دریافتی، کادر فنی ترجیح داد تنها نورافکن را به پست اصلی اش در دفاع چپ برگردانده و میلاد محمدی دونده را از بازی بیرون بکشد، غافل از آن که یکی از مشکلات عدیده تیم ملی طی این دیدار، دقیقا در نقطه مقابل آن قرار داشته، جایی که عملا سمت راست تیم ملی با حضور بازیکن با خصوصیت دفاع میانی، ایستا و فلج شده بود.

اگر رامین رضاییان و صالح حردانی که نتیجه مهمترین بازی فصل در دربی با پاس های گل این دو بازیکن مشخص شده در اندیشه های اسکو جایی ندارند، حداقل می بایست شاهد حضور اسماعیلی فر به جای غلامی می بودیم تا سرعت تیم ملی در این کانال تسریع و شکوفا شود. تعویضی که انجام نشد تا شاهد بازی سرگیجه آور از سوی غلامی به عنوان یک مدافع میانی در پست غیر تخصصی تا انتهای بازی باشیم، جایی که ماحصلش عبور مستقیم از او و دریافت گل دوم و البته فرار چندین باره مهاجمان سرعتی کره جنوبی از آن سمت که با خوش اقبالی از زیر یورش سنگین شان نجات یافتیم.

پرده ششم) در حالی که عدم کارایی سردار آزمون در خط حمله با توجه به عدم تغذیه مناسب در زمین کاملا مشهود بود، تا این بازیکن به اصطلاح به یک بازیکن خنثی تبدیل شود، اصرار کادر فنی تیم ملی به عدم حضور مهاجم دوم یا بازیکن هجومی که قدرت دور زدن مدافعان حریف و ارسال از کناره ها را داشته باشد با دریافت گل دوم حریف جواب داده شد تا عملا سی دقیقه پایانی بازی را صرفا با توجه به سبک و سیاق بازی تیم ملی در طول مسابقه برای نگه داشتن سرعت جریان بازی حریف سپری شود. در حالی که تیم ملی در همان ابتدای نیمه دوم نیاز به جا به جایی چند بازیکن خلاق و تازه نفس داشته تا قلب میدان جان تازه ای بگیرد، اینکه با توجه به محرومیت چند بازیکن خلاق، چرا بازیکنی با خصوصیات هجومی نظیر مهدی ترابی به عنوان بهترین پاسور لیگ در چنین شرایط بحرانی حتی در بین ۵ تعویض کادر فنی تیم ملی جای ندارد شاید باید آن را گذاشت به حساب شرایط ملتهب جریان بازی.

پرده هفتم) در روزی که بازیکنان تدافعی تیم به وضوح از مهار نیروی های هجومی کره جنوبی من جمله سون هیونگ مین عاجز ماندن، از طرفی عدم خلق موقعیت خطرناک در یک سوم دفاعی حریف در قبال گل دریافتی و همین گونه ضعف در عمق میدان و چه از دو جناحِ کانال های زمین که بارها از جانب مهاجمان حریف تهدید شد، باعث شد تا شمارشِ دومینو وار اشتباهات مان طی این دیدار فراتر از حد معمول گذر کند تا شب تلخی را برایمان در سئول رقم زند.

*از طرفی با همه این تفاسیر، این واقعیت را از خاطر نبریم تیم ملی در حالی پا به این مسابقه مهم گذاشت که چند بازیکن مهم ملی پوش خود را که حضور هر کدام شان می توانست وزنه سنگینی در میدان برایمان باشد به اجبار از دست داد. در روزی که دست اسکوچیچ و کادر فنی اش خالی بود از ابزار ممکن برای رو کردن ایده های نو برای مقابله با حریف، نتیجه ممکن نباید چندان به پای عملکرد کلی اسکوچیچ و کادرش نوشته شود. شکست تلخ برابر حریف سنتی تیم ملی را در رنکینگ فیفا با پوئنِ منفی ۱۳ امتیازی رو به رو می کند، برای بدست آوردن آسوده سید سومِ قرعه کشی جام جهانی پیروزی برابر لبنان حیاتی خواهد بود. 

فراموش نکنیم بازیهای تدارکاتی بزرگ در فرصت اندک باقی مانده می توانند مهمترین فاکتور بهره مندی و شناخت بهتر بازیکنان کم تجربه تر پیش از شروع جام جهانی باشد که گام نخست آن می تواند قطعی کردن بازی تدراکاتی طی ماه ژوئن برابر تیم ملی ژاپن باشد، از طرفی حمایت تمام قد در شرایط کنونی در سالِ منتهی به جام جهانی از ملی پوشان یکی دیگر از فاکتورهای اساسی موفقیت تیم ملی مان خواهد بود.

منبع: ورزش سه