برای سید جلال؛ کاپیتان محبوب رفیق و رقیب

 ابراهیم بهشتی/ روزنامه نگار : سید جلال حسینی حالا بعد از کسب افتخارات متعدد از فوتبال خداحافظی کرده و زین پس او را در قامت مربی فوتبال خواهیم دید. او پر افتخارترین بازیکن لیگ برتر فوتبال ایران است که موفق به کسب 9 قهرمانی لیگ به همراه سه تیم سایپا، سپاهان و پرسپولیس شده است. این روزها درباره افتخارات کاپیتان محبوب و محجوب پرسپولیس زیاد گفته و نوشته شده است و از جمله این جمله بسیار برجسته شده که سید جلال به جمع اسطوره های فوتبال ایران پیوسته است. 

سید جلال حتما از استانداردهای فنی فوتبال در حد اعلا برخوردار بوده است که توانسته نزدیک به دو دهه در اوج باشد و بیشتر از هر بازیکن دیگری جام را بالای سر ببرد. بنابر این بدون فروکاستن یا ان قلت درباره استعداد و دانش فنی فوتبالی اش باید گفت آنچه مکمل این توانایی های فردی فوتبالی بوده، شخصیت ممتاز کاپیتان است. شخصیت حرفه ای که سالهای سال بدور از حاشیه های مرسوم در فوتبال ایران، حسینی را محبوب رفیق و رقیب کرده است. 

پس بیراه نیست اگر خطاب به کاپیتان محبوب بگوییم، فراموشت نمی کنیم.

سید جلال را فراموش نمی کنیم به خاطر استمرار در آمادگی طولانی مدت.

 سید جلال را فراموش نمی کنیم چه او به عنوان مدافع – که به شایستگی لقب صخره را به خود اختصاص داده- در روزهای سخت و لحظاتی که تیم به در بسته می خورد با گل های 3 امتیازی عصای دست تیم و مربی بود.

سید جلال را فراموش نمی کنیم به خاطر استعداد و توانمندی در خور تقدیرش برای ایجاد هماهنگی در خط دفاعی، به خاطر سخاوتش در انتقال تجربیات به بازیکنان جدیدتر.

 سید جلال را فراموش نمی کنیم به خاطر دوری اش از حاشیه های مرسوم مبتلا به فوتبال ایران.

سید جلال را فراموش نمی کنیم به خاطر پایداریش در رعایت قواعد و استانداردهای زندگی ورزشی حرفه ای آنهم در فوتبالی که به گواه کارشناسان سالهای سال است که فقط عنوانی از ویژگی های « برتر» را در لیگ خود به یدک می کشد.

سید جلال را فراموش نمی کنیم به خاطر روحیه تعاملی اش با کادر مدیریتی، فنی و بازیکنان و رسانه ها. فراموش نمی کنیم که با انبانی از تجربه وقتی به صلاحدید مربی نیمکت نشین می شد، خم به ابرو نمی آورد و نیمکت نشینی را بهانه حاشیه سازی نمی کرد. 

آقای کاپیتان برای طرفداران و ورزش دوستان افتخار آفریده و حالا این عهدی است بین ما و او که فراموشش نکنیم. این عهد البته دو طرفه است یعنی انتظاراتی هم از اسطوره جدیدمان داریم. اینکه سید جلال همه تجربیات و افتخارات را به مثابه سرمایه ای گران سنگ قدر بداند. همچنان که به عنوان بازیکن سرآمد بود، خستگی ناپذیر بود، حرفه ای بود، پر انگیزه بود، این ویژگی ها را در دوره جدید زندگی ورزشی خود نیز استمرار بخشد. حسینی همچنان که توانسته در فوتبال آشفته و نابسامان ایران، در مستطیل سبز یک سروگردن بالاتر از دیگران بایستد، حالا به پشتوانه همان سرمایه گرانسنگ تجربیات و شخصیت و اخلاق حرفه ای می تواند در کادر فنی هم خود را بالا بکشد.

او می تواند مربی آینده داری باشد و ما منتظر می مانیم برای ثبت افتخارات در کسوت جدید. آقای کاپیتان فراموش نمی کنیم، آقای مربی منتظر می مانیم تا سرمایه هایت را نقد کنی.