علیرضا دبیر: زندگی من فوتبال بود!

او در این رابطه می گوید: «بابای من مربی فوتبال بود، مربی سازمان بود، مربی پیام بود، مربی خود تیم سیزده آبان شهر ری بود. من خودم تمام عکس های نونهالی ام از یک سالگی تا ۱۱ یا ۱۲ سالگی که رفتم کشتی با فوتبال است. حسین عبدی، ناصر محمد خانی و ... من با تمام فوتبالیست ها چه پرسپولیسی چه استقلالی عکس دارم. فکر می کنم سال ۶۱ بود بازی استقلال و پرسپولیس که پرویز مظلومی یک گل برای استقلال زد، من در آن بازی گوشه زمین ۴۰ تا چایی رویم ریخته بود. آن موقع ۶ یا ۷ سالم بود. هم فوتبال ایران هم فوتبال جهان. اگر اشتباه نکنم سال ۱۹۸۶، آن زمان محل ما یک طبقه بود، پدرم یک آنتن زده بود بازی آرژانتین در جام جهانی از مارات و این ها می گرفت. من بازی های مارادونا را در ۹ سالگی می دیدم و عاشق مارادونا شدم. زندگی من فوتبال بود.»

او ادامه داد: «هنوز هم دوست دارم، خیلی شانسی و الکی سمت کشتی رفتم، پدرم هم با این که عاشق کشتی بود مخالف بود، کار پدر من رو هم آقای تختی درست کرده بود ولی فوتبال دوست داشت و چون فوتبال کارمی کرد دوست من هم فوتبال کار کنم. خیلی دوست داشتم، هنوز خواب می بینم دارم در چکمن بازی می کنم، خوب پاس می دهم، در زمین خاکی، زمان ما زمین خاکی بود بعد شهرداری زمین چمن کرد، ما آن جا فوتبال بازی می کردیم.»