درخواست منع ورود زنان به ورزشگاه آزادی | دولت در دوراهی دلخوشی جامعه یا دلخوری حامیان

سجاد فیروزی در شرق نوشت : تیم ملی فوتبال ایران امروز از ساعت ۱۸:۰۰ در ورزشگاه آزادی به مصاف عراق می‌رود تا یکی دیگر از بازی‌های مرحله نهایی انتخابی جام جهانی را برگزار کند. شاگردان اسکوچیچ در‌حالی قرار است برابر همسایه غربی پا به میدان بگذارند که این میدان می‌تواند یکی، دو اتفاق مهم و درخور در دلش داشته باشد. اولی ماحصل اتفاقی فنی است؛ اگر ایران بازی امروزش را ببرد، سریع‌ترین صعود به جام جهانی را جشن می‌گیرد و این‌بار راهی ششمین جام جهانی می‌شود که قرار است به میزبانی قطری‌ها برگزار شود.

اتفاق مهمِ دوم روی سکوهاست؛ جایی که بعد از مدت‌ها سکوت، تیم ملی در حضور قریب به ۱۰ هزار تماشاگر بازی می‌کند. ۲۰ درصد این تعداد اما اهمیت بیشتری دارند، چون مقرر شده نزدیک به دو هزار تماشاگر زن، بخشی از تماشاگران امروز را تشکیل دهند. به‌این‌ترتیب، بازی با عراق، بعد از جدال با کامبوج، دومین دیداری است که زنان علاقه‌مند به فوتبال در ایران، بعد از قریب به ۴۰ سال، می‌توانند (ظاهرا) با تهیه بلیت به ورزشگاه آزادی بروند. درست است که در مقایسه با دیدار برابر کامبوج این تعداد کمتر است ولی باز جای خوشحالی دارد که چنین اتفاقی بعد از مهرماه ۱۳۹۸ قرار است تکرار شود؛ آن‌هم در دولتی که چهره‌های رده‌بالای سیاسی‌اش، پیش‌تر نگاه چندان مثبتی به حضور زنان در ورزشگاه نداشته‌اند. با‌این‌حال، فدراسیون فوتبال ایران پایش را از این ماجرا بیرون کشیده تا تمام امتیازات حضور زنان در ورزشگاه آزادی برای بازی امروز و احیانا بازی‌های آینده به حساب دولت واریز شود. این مسرت موجود البته به کام همه شیرین نیست و عده‌ای را هم تلخ‌کام کرده است. نمونه‌اش جامعه مدرسین حوزه علمیه قم که با نوشتن نامه‌ای به ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور ایران، به‌طور رسمی از او خواسته‌اند مانع از ورود زنان به ورزشگاه شود. جامعه مدرسین در شرایطی به‌صورت علنی درخواست منع ورود زنان به ورزشگاه را بیان کرده که در متن نامه‌شان به‌وضوح نوشته‌اند از اینکه چنین اتفاقی در «دولت رئیسی» رخ می‌دهد شگفت‌زده شده و گفته‌اند رئیس‌جمهور با این اقدامش، باعث دلخوری حامیانش شده است!

اشاره به حامیان و دلخوری مربوطه، اشاره مستقیم به اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم است که به گواهشان، حضور زنان در ورزشگاه هرگز در اولویت برای این قشر نیست و چنین رفتاری، استفاده ابزاری از آنهاست. در بخشی از نامه مذکور که به امضای ولی‌الله لونی، رئیس مجمع عمومی جامعه مدرسین رسیده به چند بخش اشاره شده که در نوع خود درخور‌توجه است. «تصدی سمت ریاست‌جمهوری توسط حضرت عالی، بارقه‌های امید را در دل دلسوزان نظام بالا برد. روحیه جهادی و تلاش‌های شبانه‌روزی جناب‌عالی در این مدت کوتاه، جهت برطرف‌کردن مشکلات مردم، نگرش قاطبه مردم به حاکمیت دینی را که در سال‌های گذشته به‌شدت خدشه‌دار شده بود، تا حدود زیادی ترمیم کرده است. با‌این‌وجود در مواردی اندک، تصمیمات حاشیه‌ساز در مجموعه دولت گرفته می‌شود که با رویکرد و منش حضرت عالی مطابقت ندارد. مسئله اجازه ورود بانوان گرامی به ورزشگاه‌ها از آن جمله است. مستحضرید این مسئله که مورد مخالفت صریح رهبر معظم انقلاب، مراجع عظام تقلید و بزرگان حوزه نیز قرار گرفته، نه‌تنها در ردیف مشکلات و مسائل دارای اولویت بانوان جامعه نیست بلکه اساسا برخلاف ارزش‌های اسلامی ایرانی بوده و در راستای نگاه ابزار‌محور غرب به زن است. پرداختن به چنین موضوعاتی در زیرمجموعه دولت حضرت‌عالی، موجب شگفتی بدنه انقلابی و متدین جامعه که حامی شما بوده و هستند، می‌شود. دلسوزان کشور و مردم از دولت حضرت عالی انتظار دارند علاوه بر رفع مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم که اولویت امروز کشور است، در راستای اصلاح سیاست‌ها و عملکرد مخرب فرهنگی که در دولت قبل شدت یافت نیز گام‌های اساسی و بزرگی بردارد».

در این نامه بلندبالا که حضور زنان در ورزشگاه «برخلاف ارزش‌های اسلامی» توصیف شده، علاوه بر اینکه تلاش شده دولت قبلی مقصر و عملکردش مخرب جلوه داده شود، یک خط هم از این نوشته شد که «علاوه بر رفع مشکلات معیشتی مردم» انتظار می‌رود مانع از ورود زنان به ورزشگاه شوید! به نظر می‌رسد اشاره یک‌خطی به مشکلات معیشتی مردم فقط برای فرار از این انتقاد باشد که جامعه مدرسین موضوع اصلی را نادیده گرفته است. باوجوداین انتظار می‌رفت که جامعه مدرسین حوزه علمیه قم که خود را حامی ابراهیم رئیسی دانسته و از اقدام اخیر او اظهار شگفتی کرده‌اند، نامه‌ای بالابلندتر نوشته و به‌جای پرداختن به مقوله ورود زنان به ورزشگاه، پرسش‌های کلیدی‌تر از رئیس‌جمهور می‌پرسیدند که وضعیت قریب به ۵۰ وعده انتخاباتی که داده به کجا رسیده است؟ ابراهیم رئیسی در زمان انتخابات وعده‌های متعددی را به مردم داد که ازجمله می‌توان به در‌اولویت‌بودن سفره مردم، تغییر وضع موجود به نفع مردم، حل مشکل حاشیه‌نشینان، قطع وابستگی سفره مردم به خارج، کاهش میزان بی‌کاری در کشور، تک‌رقمی‌شدن تورم، ایجاد یک‌میلیون شغل به‌صورت سالانه، ایجاد تیم اقتصادی هماهنگ، کمک به دهک‌های پایین جامعه در حوزه مسکن، کاهش ۵۰ درصد از هزینه‌های درمان و... اشاره کرد. به نظر می‌رسد اگر اعضای محترم جامعه مدرسین این‌قدر دغدغه دارند، باید به‌جای پرداختن علنی به موضوعی که فیفا رویش دست گذاشته و حتی ممکن است منجر به محرومیت فوتبال ایران شود، به موضوعات اصلی که همانا سفره مردم است، رسیدگی کنند. البته که مشخصا «سفره مردم» برخلاف ادعای مطروحه نمی‌تواند چندان دغدغه اصلی باشد چون پیش‌تر آیت‌الله سید‌هاشم حسینی‌بوشهری، رئیس شورای عالی جامعه مدرسین، در گردهمایی مجازی مبلغان و گروه‌های تبلیغی ویژه محرم ۱۴۴۳ عنوان کرده بود که مردم باید توقع خودشان را از انقلاب پایین بیاورند. «توقع خود را از مردم در حد متعارف نگه بداریم. مردم ما را پرتوقع ندانند کمااینکه انتظار داریم مردم نسبت به انقلاب هم خیلی پرتوقع نباشند؛ شرایط انقلاب را، شرایط کشور را، مسائل کشور را انتظار داریم مردم بدانند و با تبیینی که برای مردم می‌کنیم، مردم در فضای مشکلاتی که دشمن ایجاد کرده و فضایی که گاهی به خاطر بی‌تدبیری‌ها ایجاد شده قرار بگیرند. همان‌طور‌که ما انتظار داریم، مردم سطح توقعشان را کمتر کنند و آهنگشان را هماهنگ کنند با مسئولینی که مسئولیت پذیرفتند تا ان‌شاء‌الله این حرکت به‌خوبی ادامه پیدا کند، شما هم از مردم توقع زیاد نداشته باشید. شما به سراغ مردم بروید. شما مردم را دعوت کنید. طبیب دوار بطبه باشید. هم توقعات مادی و هم توقعات مربوط به حضور مردم در حد متعارف نگه دارید تا بتوانید یک عنصر تبلیغی موفقی باشید». حال پرسش این است که «منع ورود زنان به ورزشگاه» و نوشتن گلایه‌نامه به رئیس‌جمهور در همین مورد، می‌تواند عنصر تبلیغی موفقی برای این مدرسین حوزه باشد؟