زنده‌باد پیرمردها!

اگر تونی کروس اخیرا در ۳۱ سالگی خودش را از حضور در تیم ملی آلمان بازنشسته کرد و اگر سمیر نصری فرانسوی همین چند روز پیش در ۳۴ سالگی کفش‌هایش را برای همیشه آویخت، این مشکل خود آنهاست. ما در ایران اعتقاد چندانی به این کارهای ظریف و باریک نداریم. به طور کلی بازیکن باید تا جایی که ممکن است در تیم بماند. یعنی آن‌ قدر به حضورش ادامه بدهد که دیگر هیچ تیمی او را نخواهد. اینجا خبری از اعلام بازنشستگی نیست. در حوزه باشگاهی که داستان از این قرار است و در تیم ملی هم یادمان نمی‌آید آخرین نفری که خودش قبل از حذف از فهرست سرمربی اعلام کناره‌گیری کرد، چه کسی بود. این روزها که فصل نقل‌وانتقالات برای لیگ بیست‌ویکم فوتبال در جریان است، بار دیگر شاهد حضور بازیکنانی با سن و سال بالا در ترکیب تیم‌های مختلف هستیم. در این مدت نه‌تنها هیچ خداحافظی مهمی گزارش نشده، بلکه بعضی بازیکنان مسن اتفاقا بازار بسیار داغی هم پیدا کردند و حسابی بر سر جذب‌شان رقابت راه افتاد! به طور کلی قواعد فوتبال ایران با همه جای جهان فرق دارد.

چلچلی چهل‌ساله‌ها

اگر بارسلونا و رئال مادرید، لیونل مسی و سرخیو راموس را رد می‌کنند، در ایران اساسا یک داستان دیگر در جریان است. در لیگ بیستم فهرست‌های بلندبالایی از بازیکنان بالای ۳۰ سال عرضه می‌شد که در تیم‌های گوناگون حضور دارند و بعضا بسیار اثرگذار هم هستند. جالب است که حالا برای فصل جدید نه‌تنها هیچ‌کدام از اعضای سرشناس آن فهرست بازنشسته نشده‌اند، بلکه با وجود یک سال افزایش سن همچنان با قدرت به کار خود ادامه می‌دهند. جلال حسینی که قبلا به خاطر رند شدن عدد «چهل ساله» خطاب می‌شد، در فصل پیش‌ رو واقعا به این سن خواهد رسید. او اما همچنان با صلابت در خط دفاع پرسپولیس قرار دارد و حتی به نظر می‌رسد با جدایی کنعانی‌زادگان ملی‌پوش، وظیفه‌اش سنگین‌تر هم خواهد شد.

بامزه می‌شود اگر به یاد بیاوریم لوسیانو پریرا ۳۸ ساله نه‌تنها هیچ نیتی برای خداحافظی ندارد بلکه استقلال به‌شدت در پی استخدام او بود و همین حالا هم حسابی از این که نتوانسته این مهاجم فولاد را جذب کند حسرت می‌خورد! قاسم حدادی‌فر هم دیگر بازیکن ۳۸ ساله لیگ برتر است. کاپیتان ذوب‌ آهن فصل گذشته رباط صلیبی پاره کرد تا خیلی‌ها تصور کنند به پایان راه رسیده اما قراردادش تمدید شد و در لیگ ۲۱ هم برای تیم اصفهانی به میدان خواهد رفت.

مسعود شجاعی هم در همین سن و سال، بعد از مدت‌ها بی‌خبری به نساجی مازندران پیوست. او فصل گذشته را با تراکتور به پایان نرساند و در هفته‌های پایانی مشغول سیر و سیاحت در تهران بود. محمد قاضی ۳۷ ساله برای فصل جدید به تیم تازه صعود کرده «هوادار» پیوسته و محمدرضا خلعتبری هم قراردادش را با سپاهان تمدید کرده است. وقتی تکلیف بازیکنان ۳۵ ساله به بالا این است و تقریبا تمامی آنها مشتری دارند، طبیعتا بازیکنان جوان‌تر با فراغ بال، حالاحالاها می‌توانند به بازی ادامه بدهند!

فقط نگاه کوتاه‌مدت داریم

درباره خیلی از بازیکنان مسن فوتبال ایران باید گفت پولی که می‌گیرند نوش جان‌شان! حتما خوب هستند که هنوز خواهان دارند و قراردادهای درشت با آنها بسته می‌شود. با این حال این که چرا بازار فوتبال ایران از این دسته مهره‌ها استقبال می‌کند جای بحث دارد. به نظر می‌رسد یکی از دلایل اصلی این اتفاق آن باشد که بسیاری از مدیران و مربیان ریسک جوان‌گرایی و عدم نتیجه‌گیری در کوتاه‌مدت را نمی‌پذیرند. آنها فقط می‌خواهند امورات «امروز» را بگذرانند و کاری به «فردا» ندارند. به علاوه وقتی در فوتبال ایران قرارداد بلندمدت معنایی ندارد و باشگاه‌ها هیچ چشم‌اندازی در زمینه ترانسفر بازیکنان جوان و کسب درآمد از این ناحیه ندارند، طبیعی است که یک بازیکن ۳۸ ساله را به یک پدیده ۱۸ ساله ترجیح بدهند. مدیری که می‌داند نهایتا شش ماه یا یک سال سر کار است، چرا باید یک جوان را به تیمش بیاورد و برای تجربه‌اندوزی او هزینه بدهد؟ با این حجم از بی‌ثباتی، زنده‌باد پیرمردها!»