برای درمان پارکینسون چه بخوریم؟

اگر به بیماری پارکینسون مبتلا هستید، ممکن است تعجب کنید که آیا ویتامین ها ممکن است برای این بیماری مفید باشند. بیماری پارکینسون یک بیماری تخریب کننده عصبی است که بر نورون های تولیدکننده دوپامین در ناحیه ای از مغز که حرکت را کنترل می کند، تأثیر می گذارد. هنگامی که این سلول های عصبی آسیب می بینند یا می میرند، تولید دوپامین کاهش می یابد و باعث مشکلات حرکتی می شود. علائم این بیماری از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما احتمال دارد شامل لرزش در هنگام استراحت، لرزش دست، لرزش سایر قسمت های بدن، کندی حرکت (برادی کینزی)، سفتی اندام و مشکلات راه رفتن و تعادل باشد.

این مقاله درباره ویتامین های مختلفی که ممکن است برای بیماری پارکینسون مفید باشد و شواهدی برای حمایت از استفاده از آنها بحث خواهد کرد. اگر بیماری پارکینسون برای شما تشخیص داده شده است، قبل از مصرف هر گونه ویتامین، مکمل یا داروهای گیاهی با متخصصین پزشکی خود مشورت کنید.

بیماری پارکینسون بیشتر افراد در سن ۶۰ سالگی را تحت تاثیر قرار می دهد و احتمال ابتلای مردان به این بیماری ۵۰ درصد بیشتر است. با این حال، درصد کمی یا ۴٪ در سنین زیر ۵۰ سال تشخیص داده می شود. هر ساله حدود ۶۰۰۰۰ نفر در ایالات متحده به بیماری پارکینسون مبتلا می شوند.

به غیر از درمان های دارویی سنتی، اگر به بیماری پارکینسون مبتلا هستید، ممکن است پزشک ویتامین هایی با خواص آنتی اکسیدانی را توصیه کند. در حالی که بهتر است اینها را از منابع غذایی به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی سالم و متعادل دریافت کنید، برخی از افراد نیاز به مصرف مکمل دارند. این ویتامین ها عبارتند از:

ویتامین B۱۲

یا ویتامین سی

ویتامین دی

یا ویتامین E

فولات

لطفاً توجه داشته باشید که سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) ویتامین ها و سایر مکمل ها را تایید نمی کند. همه برندهای ویتامین و مکمل ها برابر نیستند. حتما در مورد برندهای مختلف تحقیق کنید. همچنین، به خاطر داشته باشید که بسیاری از ویتامین ها در صورت مصرف در مقادیر زیاد، می توانند عوارض جانبی جدی یا خطرناک ایجاد کنند. قبل از استفاده از مولتی ویتامین ها، تمام شرایط پزشکی و آلرژی های احتمالی خود را با پزشک خود در میان بگذارید.

ویتامین دی برای پارکینسون

ویتامین D ویتامینی است که توسط پوست هنگام قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش خورشید تولید می شود. می توان آن را در برخی غذاها مانند گوشت ماهی چرب و روغن کبد آن، جگر گاو و زرده تخم مرغ یافت. به مقدار کم در پنیر به شکل ویتامین D۳ و در قارچ به عنوان ویتامین D۲ یافت می شود. برخی غذاها مانند شیر لبنیات، شیرهای گیاهی و غلات با ویتامین D غنی شده اند. در یک مطالعه فنلاندی، ارتباط بین سطح ویتامین D در میانسالی و خطر ابتلا به بیماری پارکینسون با ۳۱۷۳ شرکت کننده بررسی شد. ۶ ۵۰ نفر از شرکت کنندگان طی یک دوره پیگیری ۲۹ ساله به بیماری پارکینسون مبتلا شدند. سطح ویتامین D آنها ارزیابی شد.

محققان دریافتند شرکت کنندگانی که سطوح ویتامین D بالاتری داشتند، ۶۵ درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به پارکینسون نسبت به آن هایی بودند که سطوح پایین تری داشتند. این مطالعه نشان داد که سطوح پایین ویتامین D در اواسط زندگی ممکن است خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش دهد.

ویتامین B۱۲ و فولات

ویتامین B۱۲

همه ما می دانیم که ویتامین B۱۲ یک آنتی اکسیدان است. به حفظ سلامت گلبول های قرمز و سلول های عصبی و به تولید DNA کمک می کند. منابع ویتامین B۱۲ معمولاً گوشت قرمز، مرغ، ساردین، تخم مرغ، غلات و نان غنی شده و مخمرهای مغذی هستند.

محققان دریافتند که بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون زودرس، سطح ویتامین B۱۲ کمتری دارند که باعث کاهش عملکردهای حرکتی و شناختی می شود. در برخی موارد، مصرف مولتی ویتامین حاوی ویتامین B۱۲ از دست دادن این عملکردها را کند می کند. فولات (ویتامین B۹)در گوشت های اندام (مانند جگر و کلیه)، مخمر و سبزیجات سبز رنگ یافت می شود. فولات نقش های مختلفی در بدن و مغز ایفا می کند.

B۱۲ و فولات هر دو در متابولیسم هموسیستئین، یک اسید آمینه نقش دارند. سطوح بالای هموسیستئین در اختلالات شناختی مختلف دیده می شود. مطالعات نشان می دهد که بیماران مبتلا به پارکینسون که از لوودوپا برای این بیماری استفاده می کنند، احتمالاً هموسیستئین بالا دارند.

در یک تجزیه و تحلیل متا داده، محققان همبستگی بین عملکرد شناختی (توانایی تفکر و استدلال)، سطح هموسیستئین، فولات و ویتامین B۱۲ در بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون را بررسی کردند. آنها دریافتند که بیماران مبتلا به اختلال عملکرد شناختی سطوح بالایی از هموسیستئین و سطوح پایین تری از فولات و ویتامین B۱۲ دارند.

ویتامین C و ویتامین E

به طور کلی، ویتامین C در میوه ها، سبزیجات و جگر حیوانات یافت می شود. ویتامین E یک آنتی اکسیدان است که در روغن های گیاهی، آجیل، دانه ها، سبزیجات برگ دار، فلفل دلمه ای و آووکادو یافت می شود.

یک مطالعه ۱۸ ساله روی ۴۱۰۵۸ نفر در سوئد انجام شد. در بین آن جمعیت، ۴۶۵ مورد بیماری پارکینسون وجود داشت. محققان ویتامین C و E را برای تعیین اینکه آیا آنتی اکسیدان ها و ظرفیت کل آنتی اکسیدانی غیر آنزیمی (NEAC) با خطر کمتر ابتلا به بیماری پارکینسون مرتبط هستند، ارزیابی کردند. با نتیجه گیری این مطالعه، محققان دریافتند که مصرف سطوح بالای ویتامین C یا E خطر ابتلا به پارکینسون را تا ۳۲ درصد کاهش می دهد.

داروها برای بیماری پارکینسون

پس از اینکه تشخیص بیماری پارکینسون را دریافت کردید، پزشک شما یک برنامه درمانی بر اساس پیشرفت بیماری در زمانی که تشخیص داده شد، ایجاد خواهد کرد.

درمان های دارویی فعلی برای پارکینسون، عبارتند از:

لوودوپا یک درمان اولیه برای حرکت، لرزش و سفتی است. لوودوپا به سلول های عصبی کمک می کند تا دوپامین بسازند . این دارو با کاربیدوپا نیز مصرف می شود تا لوودوپا بتواند به مغز برسد و عوارض جانبی دارو مانند استفراغ، تهوع و فشار خون پایین را متوقف یا کاهش دهد.

آگونیست های دوپامین از دوپامین در مغز تقلید می کنند اما به اندازه لوودوپا در کنترل علائمی مانند حرکت و سفتی عضلات موثر نیستند.

مهارکننده های کاتکول O-متیل ترانسفراز (COMT) آنزیمی را که دوپامین را تجزیه می کند، مسدود می کند. آنها با لوودوپا مصرف می شوند و توانایی بدن برای خلاص شدن از شر لوودوپا را کاهش می دهند.

مهارکننده های MAO B ، مونوآمین اکسیداز B (MAO B)، آنزیم مغزی که دوپامین را تجزیه می کند، مسدود می کنند. این به دوپامین اجازه می دهد تا اثرات طولانی تری داشته باشد.

آنتی کولینرژیک ها به کاهش لرزش و سفتی عضلات کمک می کنند.

آمانتادین ابتدا به عنوان یک عامل ضد ویروسی ساخته شد و می تواند حرکات غیرارادی ناشی از لوودوپا را کاهش دهد.

ایسترادفیلین یک آنتاگونیست گیرنده آدنوزین A۲A است. این دارو برای افرادی که کاربیدوپا و لوودوپا مصرف می کنند اما علائم خاموشی را تجربه می کنند استفاده می شود.

این داروها می توانند عوارض جانبی مختلفی داشته باشند. حتماً داروهای خود را با پزشک خود در میان بگذارید تا بدانید چگونه و چه زمانی آنها را مصرف کنید، چه عوارض جانبی ممکن است رخ دهد و چه زمانی عوارض جانبی مربوطه را گزارش دهید.

درمان های طبیعی برای بیماری پارکینسون چیست؟

مکمل های دیگری که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از کلسیم، کوآنزیم Q-۱۰ ، زنجبیل، پلی فنول های چای سبز، خار مریم و خار مریم. قبل از مصرف هر یک از این مکمل ها، همیشه با پزشک خود مشورت کنید. مکمل های مولتی ویتامین می توانند در مقادیر زیاد سمی باشند. جدی ترین خطر ناشی از آهن یا کلسیم موجود در مکمل ها است.

همیشه در مورد میزان مصرف و وجود هرگونه منع مصرف با هر داروی تجویز شده با پزشک خود مشورت کنید. اگر مشکوک هستید که بیش از مقدار توصیه شده مصرف کرده اید، به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

علل دقیق پارکینسون مشخص نیست و قابل پیشگیری نیست. محققان بر این باورند که بیماری پارکینسون ممکن است به دلیل ترکیبی از استعداد ژنتیکی و قرار گرفتن در معرض سموم، بیماری و تروما ایجاد شود.

پارکینسون منجر به کاهش کدام ویتامین می شود؟

در حالی که در ابتدا به دلیل نقشش در تنظیم هموستاز و متابولیسم کلسیم شناخته شده بود، ویتامین D اکنون با بسیاری از شرایط سلامتی دیگر از جمله بیماری پارکینسون (PD) مرتبط است. شیوع بالای کمبود ویتامین D در PD حداقل در دو دهه گذشته مشاهده شده است.

پیروی از یک رژیم غذایی متعادل، بهزیستی عمومی را بهبود می بخشد و توانایی شما را برای مقابله با علائم بیماری افزایش می دهد. خوردن مقدار زیادی غذاهای کامل مانند میوه ها و سبزیجات، پروتئین بدون چربی، لوبیاها و حبوبات و غلات کامل و هیدراته ماندن راه های کلیدی هستند. به طور کلی پرانرژی و سالم بمانید.

کدام میوه برای پارکینسون مفید است؟

بنابراین، فرد مبتلا به پارکینسون بهتر است غذاهای غنی از آنتی اکسیدان را در رژیم غذایی خود مصرف کند. برخی از منابع خوب آنتی اکسیدان شامل زغال اخته، زغال اخته، انگور، گیلاس، توت فرنگی و تمشک  است.

آیا ویتامین E برای پارکینسون مفید است؟

محققان تحقیقات کنونی را در مورد اثرات ویتامین C، ویتامین E و بتاکاروتن بر خطر ابتلا به بیماری پارکینسون بررسی کردند و دریافتند که به نظر می رسد تنها ویتامین E که به شکل طبیعی خورده می شود، تاثیر قابل توجهی در کاهش خطر پارکینسون داشته باشد.

آیا B۱۲ برای پارکینسون خوب است؟

یک مطالعه نشان داده است که سطوح پایین ویتامین B۱۲ در بیماران در مراحل اولیه بیماری پارکینسون با کاهش سریع تر حرکتی و شناختی مرتبط است، که نشان می دهد مکمل های ویتامین ممکن است به کند کردن پیشرفت این علائم کمک کنند.

آیا منیزیم برای پارکینسون مفید است؟ مطالعه اولیه پارکینسون نشان داد که فرم منیزیم قادر به رسیدن به مغز است، زوال حرکتی ، از دست دادن عصبی را کاهش می دهد.

سخن آخر

برخی از مطالعات ارتباط بین سطوح پایین برخی از ویتامین ها و خطر ابتلا به بیماری پارکینسون یا علائم آن را نشان داده اند. ویتامین های B۱۲، C، D، E و فولات را می توان در انواع غذاها یافت. هر مکملی را با پزشک خود در میان بگذارید زیرا مصرف مقادیر زیاد ممکن است مضر باشد یا با سایر داروها تداخل داشته باشد.

الگوهای غذایی مانند رژیم مدیترانه ای که بر غلات کامل، میوه ها، سبزیجات، آجیل، روغن زیتون و ماهی تاکید دارد، می تواند مقادیر مناسبی از ویتامین های مورد نیاز را برای جلوگیری از کمبودها فراهم کند. اگر به توصیه های تغذیه ای نیاز دارید، به خصوص اگر در خوردن یا بلعیدن مشکل دارید، با تیم مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.