یک ادعا درباره معاون اولی عارف

علی قلهکی درباره انتصاب "محمدرضا عارف" به مُعاونتِ اولیِ دولت چهاردهم نوشت:

۱. با انتصاب "عارف" به معاون اولی دولت چهاردهم، در افکار عمومی دولتِ اولِ پزشکیان، بیشتر دولت سوم خاتمی (اصلاحات) به حساب می‌آید. 

۲. خاتمی برنده‌ی جلسه جمعه شبِ (۵ مرداد ۱۴۰۳) نهاد ریاست جمهوری با حضور پزشکیان شد؛ از ابتدا هم رییس دولتِ اصلاحات پیگیرِ نصبِ عارف (با شدتِ بالا) و این اواخر جهانگیری (با شدت کم) در این مسئولیت بود!

۳. جهانگیری نمی‌توانست معاون اول شود؛ علی رغم توصیه‌ی برخی بزرگانِ اصلاحات، وی مانع جدی برای اخذ این پست داشت.

۴. "عارف" حکمرانی و حوزه‌ی اجرا را بیش از پزشکیان فهم و درک می‌کند؛ سابقه‌ی معاون اولی او نقطه قوت‌ش و سن بالاتر وی نسبت به پزشکیان ( ۳ سال) نقطه‌ی منفی عارف می‌باشد.

۵. مخبر _معاون اول شهید رییسی_ رابطه‌ی بسیار خوبی با سطوح بالای حاکمیت خصوصا دفتر رهبر انقلاب داشت؛ همین نقطه‌ی قوت برخی از کاستی‌های دولت سیزدهم را به راحتی حل و فصل می‌کرد و ستاد اجرایی را در دو سال اول دولت، کاملا در اختیارِ دولت آورده بود. پر کردنِ خلاءِ چنین کنشگری برای پزشکیان توسط عارف، سخت ولی نشدنی نیست!

۶. یکی از مقاماتِ رده‌بالا به پزشکیان توصیه کرده بود حتما از عارف استفاده کنید. جایگاهی برای وی مشخص نکرده بود ولی تاکید داشتند که عارف نیرویِ مورد اعتماد نظام است.

۷. عارف بابت انصراف دقیقه‌ی نودی در کارزارِ ریاست جمهوری ۱۳۹۲، عامل جدی پیروزی روحانی بود و خیلِ زیادی از نیروهای اصلاحات به واسطه کار وی وارد دولت اعتدال شده و حالا هم اصلاح طلبان با او بی حساب شدند.